دیزباد وطن ماست

دیزباد وطن ماست

سایت رسمی روستای دیزباد علیا (بالا) از توابع شهرستان نیشابور در استان خراسان رضوی ایران.
دیزباد وطن ماست

دیزباد وطن ماست

سایت رسمی روستای دیزباد علیا (بالا) از توابع شهرستان نیشابور در استان خراسان رضوی ایران.

دیزباد کهن و دیزبادی ها در مشهد

«دیزباد وطن ماست»- فرخ میرشاهی در بیان تاریخ شفاهی دیزباد در گروهی با عنوان فتو فیلم دیزباد که توسط حسین میرشاهی (سلمانی) و کریم میرشاهی (ظاهرعلی) مدیریت می شود مواردی را بیان کرد که در این نوشتار به آن می پردازیم.
این نوشتار به زبان عامیانه به دیزبادی های عزیز تقدیم می شود. 
زمان های قدیم، تقریبا چهل تا پنجاه سال پیش، حاجی غفوریان یک کاروانسرا در مشهد داشت که بین مجسمه (میدان شهدا) و حرم امام رضا بود بطوریکه اگه در میدان شهدا می ایستادیم و به طرف حرم نگاه میکردیم کاروانسرا در طرف دست چپمان بود و فکر کنم صد تا صد و پنجاه متر از میدان شهدا فاصله داشت. اون زمانها راننده حاجی عباس نامی بود که از دیزباد نبود و موهای کاملا جو گندمی و تقریبا سفید داشت و خیلی هم مهربان بود حاجی عباس راننده دایی امین بود. بعد از اینکه‌حاجی عباس  رفت دایی امین رانندگی را عهده دار شد و فکر کنم اقبابا کمکش بود. هر دو خیلی مهربان بودند. خاطرهای که میخوام تعریف کنم به همون زمانها بر می گردد البته این میتواند خاطره خیلی از بچه های اون دوران باشد. 
امتحانهای اخر سال تموم شده بود  و مثل تمام بچه های دیزباد همه راهی دیزباد می شدیم. اونم نه برای تفریح بلکه برای کار البته اینم داخل پرانتز بگم درسته اون زمانها حالمون گرفته میشد. ولی حالا فکر میکنم که چقدر خوب بوده و گرنه تو شهر مشهد ویا نیشابور کاری خاصی نداشتیم و بیشتر علاف بودیم چه همان بهتر که پدر و مادرانمان ما رو به دیزباد میفرستادند تا سرمان به کارهای دیزباد گرم باشد.
صبح بود و ما قرار بود بریم دیزباد. بعد از اینکه صبح زود از خواب بیدار شدیم بدون صبحانه رفتیم به طرف مجسمه.
کاروانسرای حاجی غفوریان یک ورودی خیلی بزرگ داشت که ارتفاعش به پنج و یا شش متری میرسیدو توشم نسبتا بزرگ بودو ارتفاعش خیلی زیاد بود. وقتی رسیدیم اونجا دیدیم خیلی از قوم و خویشها زودتر از ما آمده اند و همه منتظرند. اون روز دایی امین راننده بود. تعدادمون زیاد بود، نیست مدرسه ها تعطیل شده بود همه برنامه رفتن به دیزباد رو داشتند. دایی امین اونقدر مهربان بود که هیچکس رو جا نمی گذاشت و همه رو سوار و جا میداد. اینجور وقتها وقتی مسافرین زیادیودند دیگه معلومه جای ما بچه ها کجا بود، کف مینی بوس .
چون مردم برای سه ماه می رفتند دیزباد بار زیاد بود باردونه ماشین که پر شد هیچی کف مینی بوس هم هنوز جا داشت که با بچه ها و کیسه پر شد.
هیچی دیگه همه بار ها رو زدند و ماشین آماده حرکت شدبود. ماشین از کاروانسرا آمد بیرون و به طرف چپ پیچید به طوریکه حرم جلو ما قرار داشت . با یک صلوات , ماشین به طرف حرم امام رضا حرکت کرد و بعد هم راهشو به طرف جاده نیشابور ادامه داد.
اون زمانها نه جاده کمر بندی وجود داشت نه اتوبان مشهد-نیشابور. ماشین در حرکت بود و ما هم با چند تا از بجه ها دیگر و چند تا کیسه کف اتوبوس.
جاده قدیم اونقدر چاله چوله داشت که ما بچه ها مثل توپ اینور اونور میپریدیم و من که دوست داشتم بیرون رو نگاه کنم نمی تونستم بلند شم و کارمون شده بود نگاه گردن سقف ماشین. تو این مابین کنار دایی امین فکر کنم کدخدا و دایی عباسعلی رحمانی( رییس خانه انصاف اون زمان) و آقبابا بودند.
دایی امین تقاضای چایی کرد و چهار نفری جاتون خالی چایی نوش جان کردند و من هم که صبحانه نخورده بودم فقط نگاه میکردم.
نزدیکیهای دلبران رسده بودیم، من دلبران رو خیلی دوست داشتم چون بعد از قهوه خانه جاده پیچ زیبایی داشت.
ماشین کنار قهوه خانه نگه داشت همه پیاده شدند و تونستیم پایی راست کنیم ، ما بچه ها که خودمان را با بازی سر گرم کردیم، بزرگها هم بعد از اینکه دست و صورتی صفا دادند رفتند قهوه خانه چایی و نیمرویی نوش جان کنند. 
ماشین نزدیکیهای دیزباد پایین رسیده بود. ماشین پیچید تو جاده خاکی .
من که قبلا کف ماشین حالم از بوی گازوییل گرفته شده بود و حال خوبی نداشتم با رفتن توی جاده خاکی و پنجره های باز به علت گرمای هوا بدتر شد مخصوصا با اون دست اندازهای جاده و خدا خدا می کردم که زودتر به ده برسیم.
آسیای عیسی رو که رد کردیم  حا لم با هوای مطبوع رودخانه  دیزباد بهتر شد. ماشین همچنان در جاده جلو میرفت و بجه هایی را میدیدیم که خودشان را به کنار  جادهرسونده بودند و دست تکان می دادند، به یاد خودم افتادم که وقتی در سنگ سپید و یا گاولوش گوسفند می چروندیم، مال ها رو رها کرده و خودمون را به کنا ر جاده میرسوندیم و با دست تکون دادن خوشامد میگفتیم و راننده با یک بووق و کمی گرد و خاک جواب ما رو میداد اینم بگم اون زمانها ماشین خیلی کم بود و ما ندید پدید بودیم، کاری ندارم نزدیکیهای «دهن بزی ده» دایی امین چند تا بوق ممتد زد تا مردم ده را از امدن ماشین اگاه کند ، بالاخره بعد از ده دقیقه ای سر مزار رسیدیم با اون اسیا و تراز ابی قشنگش.


( ضمنا اون زمانها ماشینهایی که دماغ گنده ای  داشتند طاقشری و یا اتاق شهری می گفتند واینم اضافه کنم که اولین راننده دیزباد اقای ابوطالب بود که یک شورلت داشت و کمکی شم دایی امین بود).
این خاطره رو قبلا نوشته بودم ولی چون صحبت از ماشین دیزباد شد می فرستم امیدوارم خوشتان بیاد.

دیزباد دیزباد بالا دیزباد وطن ماست فرخ میرشاهی خاطرات دیزباد
دکتر عادل میرشاهی شنبه 28 مهر‌ماه سال 1397 ساعت 04:15 ب.ظ
0 نظر

سخاوت دیزبادی ها در برنامه یلدای دیزباد

«دیزباد وطن ماست»-  هم ده دیاران دور از وطن، به همراه هم ولایتی های داخل در کنار هم به توسعه دیزباد کمک کردند. 

به گزارش دیزباد وطن ماست، سی ام آذر ماه تعدادی ازدیزبادی ها در کوتاه ترین روز سال  و در آستانه شب یلدا، به دیدار بچه های مدرسه شقایق ها رفتند تا هدایای دستان گرم، هم ولایتی اشان را ازسوی دنیا به  برادران و خواهران خردسالشان دراینسوی دنیا برسانند و گرمای مهر ومحبت را در طولانی ترین شب زمستان یلدائی نمایند .



و این همان ندای فرهنگ دیرین دیزباد است ، همگان می دانند مدرسه خسرو دیزباد بیش از هشتاد سال پیش تاسیس شد و دیزبادی ها همه داشته هایشان را مرهون آن  می دانند  ، زیرا این مدرسه به ما: 

* درس صداقت و درستی آموخت

 * درس محبت و مهربانی آموخت

* درس گذشت و فداکاری آموخت

و همچنین :

* ادب سالاری و علم محوری را به ما آموزش داد.

* نیک اندیشی ، تفکر و خلاقیت  را به ما یاد داد.

*  نظم و انظباط را سر لوحه زندگیمان قرار داد.

*  به علاوه اینکه، درس وطن دوستی و آبادانی را همراهمان کرد.

و امروز جای خوشحالی است که جلوه گفتارها و نتیجه پندار های  مدرسه دیزباد، همراه با کردار نیکو و عملکرد شایسته در زادگاهمان نمایان است. این  مظاهر همواره در بسیاری  نقاط  دیگر دیده  می شود و  موجب  سرافرازی است .  به نظر می رسد مرور برخی از این کمک ها از گذشته تا کنون، موجب  خوشحالی سایر هم ده دیاران گردد:

* عباس از آمریکا نماد فرهنگ در بوستان  پیش تخت گاه را  ساخت. 

* و علی از هلند، آنرا نور افشانی کرد. 

*غلامحسین از آمریکا، قسمتی از هزینه های خرید نهال بوستان را پرداخت  و مردان و زنان  دیزبادی، جملگی آنها را کاشتند.

* علی دیگرمان از کانادا، دوستان و یاران را مورد مهر و محبت قرار داد.

* در گامی دیگر علی از هلند، چندین  دست لباس  فاخر به شاگردان مدرسه  شقایق ها  تقدیم نمود.

* و عباس دیگرمان از کانادا، کمک نقدی اهدا نمود. 

* دوباره عباس از آمریکا همراهان و همکلاسان را مورد عنایت قرار داد. 

* و رامبد از استرالیا، کتاب و لوازم التحریر بچه ها را تهیه کرد.  

*  و در یلدای 97 فروزان میرشاهی  از کانادا پس از 28 سال دوری از وطن به همراه سارا کوچولوی عزیز، چهارده دست لباس زیبا و مقبول، تقدیم  بچه های دبستانی و پیش دبستانی مدرسه  شقایق های دیزباد نمودند و بدین ترتیب لباس گرم مهربانی را در زمستان پیش رو بر تن خواهران وبرادران خود نهادند. 

* و فردا نیز مهربانانی دیگر . . . . . . 

* سایر دیزبادی های داخل کشور نیز کمک های ارزشمند و فراوانی به مدرسه شقایق ها،  بوستان روستائی پیش تخت گاه، امور ورزشی،  فرهنگی، زیست محیطی، امنیتی، توسعه و آبادانی  دیزباد  نموده اند.

* همچنین کاروانی از کمک های سخاوتمندانه  و به یاد ماندنی برای زلزله زدگان کرمانشاه ارسال داشتند که به دلیل تعداد زیاد آنها از ذکر اسامی این انسان های شریف  و سخاوتمند صرف نظر می کنیم. البته ریز تمامی این کمک ها، به همراه هزینه ها، در سر فصل های جداگانه دردفاتر شورای اسلامی و دهیاری دیزباد ثبت شده و همیشه در دسترس می باشند.

  تحصیل کردگان دیروز مدرسه  دیزباد و نیک اندیشان امروز دیزباد، به خوبی می دانند شرافت و انسانیت فقط در نیکوکاری بروز می کند و آنرا از همگان دریغ  ندارند و بویژه توسعه پایدار زادگاهشان  را  در سایه کمک و همکاری به آبادانی روستا و هم ده دیاران می دانند و هیچگاه آنرا فراموش نمی کنند.  


  متن شورای اسلامی دیزباد با این جمله خاتمه می یابد: خداوند به تمام عزیزان نیک اندیش  و مهربان و خانواده های محترمشان سلامتی  و بهروزی عنایت فرماید.

دیزباد دیزباد بالا دیزباد علیا شورای اسلامی دیزباد مدرسه دیزباد همیاران شورا و دهیار دیزباد مدرسه ناصر خسرو دیزباد
دکتر عادل میرشاهی پنج‌شنبه 26 مهر‌ماه سال 1397 ساعت 07:36 ب.ظ
0 نظر

پیشواز یلدا در مدرسه شقایق های دیزباد (گزارش تصویری)

«دیزباد وطن ماست»- مراسم پیشواز یلدا (30 آذر 97) در مدرسه شقایق ها، با حضور جمعی از اهالی و اهدای هدایای تهیه شده توسط نیک اندیش گرامی ، فروزان میرشاهی ( از کانادا) به دانش آموزان مدرسه دیزباد تقدیم شد. 


  ادامه مطلب ...

دیزباد دیزباد علیا دیزباد بالا دیزباد وطن ماست مدرسه شقایق های دیزباد شب یلدا در دیزباد
دکتر عادل میرشاهی سه‌شنبه 24 مهر‌ماه سال 1397 ساعت 07:22 ب.ظ
0 نظر

نهال یادبود؛ فرهنگی جدید در دیزباد

«دیزباد وطن ماست»-در نوروز 98 یکصد اصله نهال ، به یاد بود شادروان سلطان شاه ( حسین )  میرشاهی در بوستان روستائی پیش تخت گاه کاشته می شود.

به گزارش دیزباد وطن ماست، روز پنجشنبه 29 آذرماه ، مراسم خاک سپاری زنده یاد حسین  میرشاهی در دیزباد، با شرکت جمع کثیری از مردم برگزارشد.

در این مراسم  محمد میرشاهی فرزند بزرگ ایشان طی سخنان ارزنده ای، ازپدرشان تجلیل و چهار صفت بارز ایشان را، که همواره به فرزندانش می آموخت، به شرح زیر توصیف نمودند:

1-  عاشق مردم باشید و به انسانیت عشق بورزید.

2-  به یکدیگر مهربانی کنید، حتی اگر نامهربانی ببینید.

3-  به یکدیگر اعتمادداشته باشید، مگر اینکه عکس آن را ببینید.

4-  با یکدیگر متحد و همدل باشید زیرا ما همه یک ریشه داریم.

 *در پایان مراسم فرزندان زنده یاد حسین آقا، به یاد بود پدرشان، هزینه کاشت یکصد اصله نهال را جهت کاشت در بوستان پیش تخت گاه متقبل شدند، گفتنی است چندی پیش نیز 200 اصله نهال به یاد شادروان حاج حسین کردی در بوستان پیشتختگاه کاشته شد. 

امید است این شیوه یادبود برای سایر درگذشتگان عزیز دیزبادی نیز مرسوم گردد.



دیزباد دیزباد بالا حسین میرشاهی حاج حسین کردی دیزباد وطن ماست
دکتر عادل میرشاهی یکشنبه 22 مهر‌ماه سال 1397 ساعت 06:50 ب.ظ
0 نظر

گزارش تصویری سنگ فرش دیزباد

«دیزباد وطن ماست»- سنگ فرش دیزباد همچنان در حال ادامه است و امیدواریم روزی دیزباد به طور کامل سنگ فرش شود تا آلودگی ها از سطح روستا رخت بر بندد.


دیزباد دیزباد بالا دیزباد علیا گزارش تصویری دیزباد سنگ فرش روستای دیزباد
دکتر عادل میرشاهی جمعه 20 مهر‌ماه سال 1397 ساعت 06:44 ب.ظ
0 نظر