دیزباد وطن ماست
سایت رسمی روستای دیزباد علیا (بالا) از توابع شهرستان نیشابور در استان خراسان رضوی ایران.
دیزباد وطن ماست
سایت رسمی روستای دیزباد علیا (بالا) از توابع شهرستان نیشابور در استان خراسان رضوی ایران.گزارش تصویری مهدی محمودی از مراسم چیله بجست دیزباد
«دیزباد وطن ماست»- مهدی محمودی یکی از کلکسیونرهای عکس دیزباد است که در چند سال اخیر پا به عرصه عکاسی دیزباد گذاشته و توانسته آثار بسیار زیبایی خلق کند.
این گزارش تصویری را با نگاه دوربین مهدی محمودی مرور می کنیم و امیدواریم که بتوانیم به زودی شاهد رونمایی از نمایشگاه عکس وی در دیزباد باشیم.
اعتماد یا عدم اعتماد در دیزباد
«دیزباد وطن ماست»- سال های دهه 40 و قبل از آن شرایط دیزباد به طور کلی متفاوت با شرایطی است که به ویژه از دهه 1360 به بعد در آن حاکم شده است.
در این نوشتار به بخشی از تفاوت های میان این دو برهه تاریخی از دیزباد می پردازیم و قصد داریم که اعتماد را به عنوان یک سرمایه اجتماعی مورد مداقه قرار دهیم.
شاید در بدای امر به نظر برسد که اعتماد در گذشته و امروز تفاوت چندانی نکرده است و بنابراین نتوانیم مرزی را میان آنها قائل شویم. اما حقیقت این است که امروز اعتماد شکل دیگری پیدا کرده است.
امروز ما به جای اینکه به همدیگر اعتماد داشته باشیم، به نظام ها و بروکراسی ها اعتماد داریم. در گذشته شاید اگر یک نفر در دیزباد خوش حساب بود می توانستیم به او اعتماد کنیم و پول یا شی گرانبهای خودمان را به او بسپاریم، اما امروز دیگر ما به اشخاص اعتماد نمی کنیم. اعتماد ما به سیستم بانکی است، و اعتماد ما به سفته و چک هایی است که در این نظام بانکی معتبر می باشند.
همچنان که در دیزباد حرکت های اجتماعی، فرهنگی و اقتصادی شکل می گیرد، فعالیت های توسعه جامعه مدنی نیز نیاز به رشد دارد. ما برای این رشد نیاز به اعتماد داریم، اما این اعتماد امروز مثل دهه 40 نیست. خواهش می کنم فکر نکنید که دارم شما را نسبت به دیزبادی ها بدبین می کنم.
حقیقت امر این است که گاهی اوقات وقتی کارها اصولی انجام نمی شوند و به عنوان مثال برای راه اندازی فعالیت های اقتصادی افراد صرفا به اینکه مدیر آقای ایکس و زد است اکتفا می کنند و منابع مالی و زمانی خودشان را در اختیار برنامه قرار می دهند.
یک پروژه همانطور که ممکن است موفق باشد، ممکن است گاهی به شکست بیانجامد و این امری بدیهی است. اما اگر ما تضمین های کافی را به طور سازمانی و بروکراتیک دریافت کرده باشیم، دیگر حتی اگر پروژه شکست بخورد، ما بار مسئولیت اشتباه دیگران را بر دوش نخواهیم کشید.
اگر دیزبادی ها همچون گذشته بخواهند از اعتماد تعریف قبل از دهه 40 را داشته باشند، مطمئنا در آینده فضایی از یاس دیزباد را فرا خواهد گرفت. کما اینکه بسیاری از پروژه های جمعی در دیزباد در چند سال گذشته شکست خورده اند و به دلیل همین نوع اعتماد، افرادی از فعالیت های گروهی و تعاونی دلسرد شده اند.
من توصیه می کنم، حتما خیلی رسمی عمل کنید. حتما فراموش نکنید که سرمایه گذاری نیازمند قاعده و قانون است و همینطوری نمی شود بدون تشکیلات رسمی و حقوقی فعالیتی را آغاز کرد.
نهادهای مدنی در دل خودشان باید قانون مدار و متعهد به حقوق مردم باشند، و این امری است که هرگز نباید در دیزباد فراموش شود.
طرح تغذیه سالم دیزباد
«دیزباد وطن ماست»- دیزباد توریستی چه چیزی به توریست ها برای خوردن می دهد؟ چیپس، پفک، دلستر و دیگر چه چیزی داریم که می توانیم از شهر برای توریست ها بیاوریم.
در واقع با این کار به نوعی ما هیچ ابداعی انجام نداده ایم. دیزبادی امروز غذاهایی را می خواهد در دیزباد بخورد که شهری ها در مشهد و نیشابور می خورند.
پس تکلیف غذای بی نظیر روستا چه می شود؟ آیا سنت های غذایی در دیزباد می تواند احیا شود؟ آیا می توانیم سبک خاصی از تغذیه را برای دیزباد ایجاد کنیم که دیزباد را به غذای پاکش بشناسند. غذایی که مواد اولیه اش از کودهای شیمیایی تغذیه نشده باشند. غذایی که ریشه در تاریخ دیزباد داشته باشد و در عین حال غذایی سالم و مقوی باشد.
این چیزی است که باید افرادی که امروز به فکر کارهای بزرگ در آینده دیزباد هستند به آن فکر کنند.
مردم به شدت علاقه دارند که از غذاهای تکراری شهرها خلاص شوند و قدری به سیستم گوارششان غذاهایی برسانند که آنها را از شرایط نامتعادل در بیاورند.
شاید مهندسان صنایع غذایی باید در این زمینه فکر کنند و نتایج آن مواد غذایی بهداشتی باشد که از طبیعت گرفته شده اند.
مدرسه دیزباد تقلیلمان ندهد!
«دیزباد وطن ماست»- 81 سال پیش مدرسه دیزباد در زمانی که روستاهای اطراف دیزباد هیچ کدام مدرسه نداشتند، فعالیت خود را آغاز کرد.
این خبر برای خیلی از مردم دیزباد در آن زمان بسیار خبر خوبی بود. بسیاری نیز مواضع متفاوت و متضادی داشتند و در نهایت آنچه انجام شد این بود که این مدرسه تاسیس شد و کار بزرگی بود که بار آن بر دوش مردم دیزباد گذاشته شد.
مدرسه دیزباد فقط یک مدرسه برای کودکان دیزبادی نبود، بلکه این مدرسه مسئولیتی فراتر از فرزندان را در دستور داشت و معلمان این مدرسه که گاهی در مقاطع تحصیلی لیسانس دانش آموخته بودند، به مردم نیز آموزش مدنیت می دادند.
این امر باعث شد که مردم دیزباد فرهنگی غنی داشته باشند.
امروز فعالیت های شورای اسلامی و دهیاری دیزباد، امیدهایی را برای توسعه در دیزباد زنده کرده است. خوشبختانه راه خیلی خوبی طی شده است. اما در عین حال برخی نگاه ها هنوز معطوف مدرسه دیزباد است.
گویا نوستالوژی مدرسه دیزباد دست از سر دیزبادی ها بر نمی دارد.
اگر رهبران دیزبادی در 81 سال پیش تصمیم گرفته اند که در دیزباد مدرسه بسازند، ساخت مدرسه در آن زمان نیاز واقعی دیزباد بوده است.
اما امروز هم آیا نیاز واقعی دیزباد بازسازی مدرسه است؟
از یک طرف باید بگویم که بله!
مدرسه دیزباد، آنطور که بود و آنطور که با آن تجهیزات در 80 سال پیش تجهیز شده بود، برای مردم دیزباد یک مظهر تمدنی است. مردم دیزباد می توانند تمام داشته های امروزشان را در آن مدرسه ببینند.
امروز دیزباد توریستی شده است اما توریست وقتی به دیزباد می آید باید بداند که ما مدرسه ای داشته ایم که در 80 سال پیش چقدر مجهز بوده است.
از طرف دیگر باید بگویم که مراقب باشیم که مدرسه دیزباد تقلیلمان ندهد.
دیزباد ابعاد گسترده تری را برای توسعه دارد. هرچقدر که بیشتر بتوانیم آن ابعاد را در ساختارهای بروکراتیکمان شناسایی کنیم و بتوانیم در مسیر آن حرکت کنیم به نظر می رسد مسیر بهتری را طی خواهیم کرد.
قصیده دوست فخرداودی برای مردم خوب دیزباد علیا
