دیزباد وطن ماست
سایت رسمی روستای دیزباد علیا (بالا) از توابع شهرستان نیشابور در استان خراسان رضوی ایران.
دیزباد وطن ماست
سایت رسمی روستای دیزباد علیا (بالا) از توابع شهرستان نیشابور در استان خراسان رضوی ایران.مروری بر تاریخ اعتقادی دیزباد خراسان در سامانه مدیریت تبلیغات اسلامی
من این مطلب را به صورت مستقیم از سایت «سامانه مدیریت تبلیغات اسلامی»، معاونت فرهنگی و تبلیغی، دفتر تبلییغات اسلامی حوزه علمیه قم نقل می کنم. صرفا از این جهت که نام دیزباد در آن بود.
با گسترش اسلام، اهالى خراسان به مذهب اهل سنت روى آوردند و در هر شهرى تنها تعداد اندکى از شیعیان وجود داشتند و مهمترین مراکز علمى آن زمان همچون نیشابور، خواف، هرات و بلخ در اختیار فقهاى اهل سنت به ویژه حنفیان بود.
هنگام ورود امام رضا علیهالسلام به خراسان در اوایل قرن سوم هجرى، شریعت مقدس اسلام در تمام شهرهاى خراسان حاکم بود و همه فرق اسلامى در آنجا حضور داشتند مخصوصاً در زمان مأمون که او همه فرق و مذاهب را آزاد گذاشته بود تا نظریات و افکار خود را تبلیغ کنند و عقاید دینى و سیاسى خود را آشکار نمایند.
مسلمانان اهل سنت در خراسان در آن عصر اکثراً پیرو مذهب حنفى بودند و فتاوى ابوحنیفه را مورد عمل قرار مىدادند.
ابو حنیفه نعمان بن ثابت خراسانى بود و جماعتى هم گفتهاند پدران او اهل کابل بودهاند.
احمد بن حنبل پیشواى حنبلیان هم خراسانى و از اهالى مرو بوده است.
مذهب حنبلى در خراسان مورد توجه قرار نگرفت. زیرا او اهل ظاهر بود و نصوص اخبار را مورد عمل قرار مىداد اما مردمان خراسان اهل منطق و استدلال و نظر بودهاند و به طریقه او روى نیاوردند. تنها چند نفر از صوفیان خراسان امثال خواجه عبدالله انصارى هروى، حنبلى مذهب بودهاند که نام او در طبقات حنابله آمده است.
مذهب شافعى نیز نتوانست در اوائل در خراسان موقعیتى بدست آورد؛ زیرا شاگردان درجه اول ابوحنیفه اکثراً خراسانى بودند و آنها طریقه استاد خود را در خراسان گسترش دادند، و امیران و حاکمان منطقه خراسان هم از ابوحنیفه پیروى مىکردند و قضات و مفتیان نیز حنفى بودند بطورى که از تاریخ معلوم مىگردد تا قرن چهارم در خراسان مذهب شافعى رونقى نداشته است.
نخستین امیر و سلطانى که در خراسان مذهب ابوحنیفه را ترک گفت سلطان محمود غزنوى بود. او توسط فقال چاچى (از فقهاى شافعى) مذهب حنفى را رها و شافعى شد و بعد از وى نیز برخى از امیران و وزیران خراسان از مذهب شافعى حمایت کردند.
از کسانى که در خراسان مذهب شافعى را رواج دادند مىتوان از: احمد بن حسین بیهقى (صاحب کتاب سنن الکبرى)، حاکم نیشابورى (مؤلف مستدرک صحیحین)، امام الحرمین جوینى، ابو اسحاق شیرازى (مدرس مدرسه نظامیه نیشابور) و خواجه نظامالملک طوسى (وزیر معروف و مؤسس مدارس نظامیه در نیشابور، هرات و بلخ) نام برد.
تا آنجایى که تحقیق شده است مذهب مالکى در خراسان طرفدارى پیدا نکرد. در عصر امام رضا علیهالسلام گروهى از معتزله و خوارج و اصحاب بشر مُریسى که قائل به خلق قرآن بود در خراسان بودهاند.
با به سلطنت رسیدن شاه اسماعیل اول (907 ه ـ 1502 م) و روى آوردن مردم ایران به مذهب شیعه، که پس از حمله مغول و ویرانى شهرهاى نیشابور و هرات و مراکز علمى اهل سنت به وقوع پیوست، پیروان اهل سنت در خراسان قدرت خود را در مرکز خراسان از دست دادند و مراکزى همچون مرز شرقى خراسان و شهرستانهاى خواف و طیبات (تایباد) که در مقابل تشیع ایستادگى مىکردند، از رونق افتادند.
هم اکنون نواحى مرزى خراسان همچون نهبندان، خواف، تایباد، صالحآباد یا زورآباد جام و نواحى ترکمن نشین شمال خراسان و بخشهایى از بیرجند اغلب سنى مذهب و بقیه مناطق خراسان پیرو مذهب شیعه مىباشند. هر چند که اهل سنت خراسان نیز عشق و علاقه به اهل بیت علیهمالسلام خصوصاً به حضرت على بن موسى الرضا علیهالسلام را در دل دارند و به آن بزرگوار صمیمانه ارادت مىورزند.
هم اکنون فرقههایى از دراویش و علىاللهى در بعضى از شهرستانهاى جنوبى استان خراسان موجود هستند و از فرقه اسماعیلیه نیز تعدادى در روستاهاى نیشابور خصوصاً نواحى دیزباد سکونت دارند.
معرفی کوتاه دیزباد علیا در سایت مشهدیا
سایت «مشهدیا» مطلب کوتاهی در مورد دیزباد علیا در سایت خود کار کرده بود که البته عکس های آن باز نشدند. شما هم آزمایش کنید.
در این مطلب آمده است:
دیزباد روستایی در ۷۰ کیلومتری اتوبان مشهد به نیشابور قرار دارد با آب و هوای بسیار مطبوع و مناظر بسیار بدیع و دلنشین
کلام خوب آن است که کوتاه و مفید باشد.
هلوی دیزباد، شاخص برجسته معرفی روستا
سایت «کویرها وبیابان های ایران» در مطلبی به معرفی «قلل نیشابور » پرداخته است. در این مطلب که به طور مستقیم نقل می شود، ویژگی های گردشگری مد نظر نویسنده بوده و دیزباد را به عناون یکی از منطقی که دارای این پتانسیل می باشد معرفی می کند. در ادامه پیامی به این متن داده شده دیزباد در میان سایر مناطق گردشگری به هلو معروف می شود.
قلل بینالود، نیشابور
نام انگلیسی: Binalood mountain peaks
نام فارسی : قلل بینالود
قلل بینالود در موقعیت جغرافیایی N362538 E585042 در استان خراسان رضوی واقع است. اثر طبیعی و ملی قله بینالود با مساحت یک هزار و 600 هکتار و منطقه حفاظت شده بینالود که 67 هزار هکتار آن متعلق به نیشابور است، به مناطق حفاظت شده این شهرستان اضافه شد. هدف از این اقدام حفاظت هر چه بهتر از تنوع محیط زیست منطقه بوده است. بلندترین نقطه رشته کوه بینالود، قله شیرباد با بلندی ۳۴۲۰متر است که در شمال روستای بوژان(شمال شرقی شهر نیشابور)قرار گرفته‌است. ولی قله بینالود با وجود ارتفاع کمتر از آن معروفیت بیشتری دارد. رشته کوه بینالود به طول تقریبی ۱۳۰ کیلومتر از شمال شهر نیشابور تا جنوب غربی شهر قوچان کشیده شده‌است. و جلگه و دشت نیشابور را از دشت مشهد و قوچان جدا می‌نماید.
سه رود خانه دائمی کشف رود، اترک و کال شور از این رشته کوه سرچشمه می‌گیرند. افزون بر این رودخانه‌های نسبتاً کم آبی همچون رودخانه‌های میرآباد، زشک و طرقبه، اخلمد، بوژان، خرو علیا، بار، و دیزباد علیا در دره‌های خرم این منطقه جریان دارند که بخش اعظم آب آنها صرف آبیاری باغها و زمینهای کشاورزی می‌شود. ریواس از معروفترین و مرغوبترین گیاهان خودروی این رشته کوه بشمار می‌رود. و در بخش شمال غربی رشته کوه بینالود پوشش درختچه‌های ارس بشکل تنگ دیده می‌شود.برف و یخ حاصل از بارشهای زمستانه و بهاره غالباً تا اواسط فصل تابستان در قله‌ها باقی می‌ماند. روستاها و تابستانگاه‌های زیبایی همچون بوژان، اخلمد، زشک و طرقبه، خرو، بار و دیزباد در دامنه این رشته کوه از چشم اندازه‌های بی مانند و بدیعی برخوردارند.
مشهورترین کوه استان خراسان به بلندی ۳۲۱۱ متر که در چند کیلومتری شمال شهر نیشابور قرار دارد. این کوه بخشی از رشته‌کوه البرز است و به بام خراسان شهرت دارد.∗ این کوه بین نیشابور و مشهد واقع شده‌است. با توجه به گرم خشک بودن منطقه دارای بارندگی قابل توجهی است (تقریباً ۴۰۰_۵۰۰) میلیمتر در سال. از دیگر قلل این رشته کوه می‌توان به شیرباد (۳۲۵۰) فلسکه (۳۱۰۰) قوچگر (۳۰۵۰) نام برد. در بخش شمالی این رشته کوه رشته کوه فرعی وجود دارد که دارای دره‌های صخره‌ای با ارتفاع ۲۰۰-۳۰۰متر میباشد. که معروفترین و پر آب‌ترین آن اخلمد میباشد که داری چندین آبشار میباشد که آبشار اصلی ۴۰متر ارتفاع دارد.
دلیل آب و هوای خوش و معتدل، منطقه از پوشش گیاهی مناسبی برخوردار است، و گیاهان خودروی زیادی در منطقه وجود دارند، از قبیل: گون، ریواس ، آویشن ، زرشک کوهی، تمشک دم گاو ، زیره کوهی ، گلپر، و موسیر. بدلیل وجود همین تنوع گیاهی، منطقه دارای پوشش جانوری مناسبی نیز هست، و از جمله حیواناتی مانند قوچ، میش، عقاب، پلنگ، گرگ، شغال و روباه را می توان در این ناحیه مشاهده کرد.
نظر من در مورد این نوشته:
رشته کوه بینالود یکی از زیباترین مناطق کوهستانی ایران است و همانطور که گفته شد دارای پوشش گیاهی و جانوری منحصر به فردی است و دره های زیبا و سرسبز و خرمی در آن وجود دارد. از نظر تولید بعضی محصولات باغی در دنیا بی نظیر است مانند به خرو ، سیب خرو و بار ، گیلاس بوژان ، هلوی بار و دیزباد و گرینه و گردو و زرداآلو و... جای خوشحالی است که منطقه بینالود که در مجاورت پناهگاه حیات وحش حیدری نیشابور قرار دارد به مجموعه مناطق حفاظت شده پیوسته است. اینجانب نیز با توجه به شناختی که از این مناطق دارم پیشنهاد میکنم که منطقه دیگری در محدوده شرقی بینالود شامل ارتفاعات بوژان ، خرو ، گرینه و دیزباد به فهرست مناطق حفاظت شده کشور و نیشابور اضافه شود. چون مسیر عبور قوچ و میشهای اوریال از منطقه حیدری می باشند و من خود بارها شاهد دسته هایی از آنها در مناطق ذکر شده بوده ام که متاسفانه کار حفاظتی در این ناحیه انجام نمی شود.
دیزباد وطن ماست یازده ساله می شود!!!
اگر چه آرشیو دیزباد وطن ماست در بلاگ اسکای به سال 1388، باز می گردد اما امسال 11 سال از فعالیت تارنمای دیزباد در فضای اینترنت می گذرد. 11 سال پیش در 4 تیر 1381 برای اولین بار فعالیت خود را در فضای پرشین بلاگ دات کام شروع کردم.
اکنون تنها کمتر از 3 هفته به 11 سالگی «دیزباد وطن ماست» مانده است. پیشاپیش این روز را به همه دوستانی که در آن زمان با تارنمای دیزباد همکاری کردند، تبریک گفته و امیدوارم که این حرکت همچنان ادامه پیدا کند.
میرشاهی دیزباد و پسرعموهای شمال و سیستان
اگر چه «دیزباد وطن ماست» صحت مطالب ذیل را تایید نمی کند. اما آن را به عنوان بخشی از واقعیت می پذیرد.
این مطلب در خصوص طایفه بزرگ «میرشاهی» نگاشته شده که احتمالا گوشه ای از آن به «میرشاهی» های دیزباد بر می گردد. در مورد این مطلب وبلاگ با عنوان «میرشاهی» راه اندازی و تنها همین مطلب را در خود جای داده است.
گفتنی است که هیچ کدام از اسامی ذیل برای میرشاهی های دیزباد آشنا نیست!!!
خلاصه ای از شجر نامه ی طایفه و قوم میر شاه و میرشاهی در ایران باستان(خراسان سیستان گلستان)
بزرگ قوم میرشاهی در زمان پادشاهی صفویان :عرب میرزنگویی بنی شعبان بود.
وی اصلیت عرب نیز داشت که در زمان پادشاهی صفویان به ایران آمد و در شهر ری ساکن شد و در همان جا در گذشت و پسرش که میر افتخار نام داشت جانشین وی شد، میرافتخار هم پس از چند سال حکومت و ریش سفیدی به صورت ناباورانه ای جان باخت و بزرگی و ریش سفیدی طایفه به پسرش علی مردان رسید ، علی مردان دارای دو فرزند پسر بود که پسر بزرگش محمد حسن خان نام داشت و پسر کوچکش حسن خان که معروف به میر حسن خان بود.
پس از مرگ علی مردان ، دو پسر وی برای به دست آوردن حکومت و بزرگی با یکدیگر با مشکلاتی روبه رو شدند که در نهایت محمد حسن خان به سیستان کوچ کرد و میر حسن خان به شهر طبس واقع در استان خراسان کوچ کرد و در آنجا ساکن شد.
بدین ترتیب قوم میرشاهی در سراسر ایران پراکنده شد و یکی از بزرگترین طایفه ها در ایران بشمار می آید.
حاج محمد حسن خان ،پسر بزرگش میر سلطان محمود میرشاهی را بعنوان بزرگ طایفه معرفی کرد، جمعی دیگر نیز میرشاهی ،که ولیعهد بود را بر تخت نشاندند و از امرا و اعیان برایش بیعت گرفتند ، میر سلطان محمود داماد ملک بهمن یکم پادوسبانی شد.
میر سلطان محمود به همراه ملک بهمن در حال جمع آوری سپاه برای لشکر کشی به مازندران بودند که میر سلطان محمود در گذشت و میرشاهی بدین ترتیب بدون جنگ به حکومت رسید.
میر شاهی از ابتدا با آقا محمد روز افزون درگیر بود و سر انجام وی توانست طی چند نبرد با آقا محمد روز افزون، وی را شکست دهد.
اکنون قوم میرشاهی و میرشاه یکی از طوایفی است که از نظر اتحاد و همدلی و همبستگی در سیستان و بلوچستان به صورت قابل قبولی شناخته شده است، این قوم با شانزده هزار نفر جمعیت در سیستان به عنوان یکی از بزرگترین طایفه ها نیز به شمار می آید.
این قوم هم اکنون در سیستان دارای شش تیره میباشد و برای هر یک بزرگ و نماینده ای توسط شخصی به نام حاج میرخان میرشاهی تعیین شده است.
حاج میر خان میرشاهی در سن 28 سالگی از طرف کلیه قوم و طایفه میرشاهی به عنوان شکسته بند فامیل تعیین شد و در سن 47 سالگی به صورت شفاهی و کتبی طی مجلسی در سیستان و بلوچستان به عنوان بزرگ و معتمد قوم میرشاه ومیرشاهی در سراسر ایران طی بیانیه ای به دولت و ملت معرفی شد و اکنون در زاهدان سکونت دارد.
در استان گلستان و مازندران طی مجلسی با حضور خود شخص حاج میرخان میرشاهی و کلیه قوم و طایفه ساکن در این شهرها نماینده ای برای مردم انتخاب گردید که مستقیما با خود حاج میرخان میرشاهی برای حل کردن مشکلات فامیل در ارتباط باشد.بزرگی در قوم و طایفه میرشاه و میرشاهی از قدیم نسل به نسل در گردش بوده و از پدران به پسران واگذارمی شده است.
اکنون چند مورد ازگردش بزرگان طایفه از گذشته تا حال را برایتان نام میبریم:
از میرزا علی بیک خان میرشاهی به پسرش : میرقیاض میرشاهی
از میر قیاض به پسرش : میرشاه میرشاهی
از میرشاه به پسرش : ذوالفقار میرشاهی
از ذوالفقار به پسرش : شاهباز میرشاهی
از شاهباز به پسرش : ذوالفقار میرشاهی
از ذوالفقار به پسرش : میرشاه میرشاهی
و هم اکنون از میرشاه به پسرش : (حاج میرخان میرشاهی)