سایت «کویرها وبیابان های ایران» در مطلبی به معرفی «قلل نیشابور » پرداخته است. در این مطلب که به طور مستقیم نقل می شود، ویژگی های گردشگری مد نظر نویسنده بوده و دیزباد را به عناون یکی از منطقی که دارای این پتانسیل می باشد معرفی می کند. در ادامه پیامی به این متن داده شده دیزباد در میان سایر مناطق گردشگری به هلو معروف می شود.
قلل بینالود، نیشابور
نام انگلیسی: Binalood mountain peaks
نام فارسی : قلل بینالود
قلل بینالود در موقعیت جغرافیایی N362538 E585042 در استان خراسان رضوی واقع است. اثر طبیعی و ملی قله بینالود با مساحت یک هزار و 600 هکتار و منطقه حفاظت شده بینالود که 67 هزار هکتار آن متعلق به نیشابور است، به مناطق حفاظت شده این شهرستان اضافه شد. هدف از این اقدام حفاظت هر چه بهتر از تنوع محیط زیست منطقه بوده است. بلندترین نقطه رشته کوه بینالود، قله شیرباد با بلندی ۳۴۲۰متر است که در شمال روستای بوژان(شمال شرقی شهر نیشابور)قرار گرفتهاست. ولی قله بینالود با وجود ارتفاع کمتر از آن معروفیت بیشتری دارد. رشته کوه بینالود به طول تقریبی ۱۳۰ کیلومتر از شمال شهر نیشابور تا جنوب غربی شهر قوچان کشیده شدهاست. و جلگه و دشت نیشابور را از دشت مشهد و قوچان جدا مینماید.
سه رود خانه دائمی کشف رود، اترک و کال شور از این رشته کوه سرچشمه میگیرند. افزون بر این رودخانههای نسبتاً کم آبی همچون رودخانههای میرآباد، زشک و طرقبه، اخلمد، بوژان، خرو علیا، بار، و دیزباد علیا در درههای خرم این منطقه جریان دارند که بخش اعظم آب آنها صرف آبیاری باغها و زمینهای کشاورزی میشود. ریواس از معروفترین و مرغوبترین گیاهان خودروی این رشته کوه بشمار میرود. و در بخش شمال غربی رشته کوه بینالود پوشش درختچههای ارس بشکل تنگ دیده میشود.برف و یخ حاصل از بارشهای زمستانه و بهاره غالباً تا اواسط فصل تابستان در قلهها باقی میماند. روستاها و تابستانگاههای زیبایی همچون بوژان، اخلمد، زشک و طرقبه، خرو، بار و دیزباد در دامنه این رشته کوه از چشم اندازههای بی مانند و بدیعی برخوردارند.
مشهورترین کوه استان خراسان به بلندی ۳۲۱۱ متر که در چند کیلومتری شمال شهر نیشابور قرار دارد. این کوه بخشی از رشتهکوه البرز است و به بام خراسان شهرت دارد.∗ این کوه بین نیشابور و مشهد واقع شدهاست. با توجه به گرم خشک بودن منطقه دارای بارندگی قابل توجهی است (تقریباً ۴۰۰_۵۰۰) میلیمتر در سال. از دیگر قلل این رشته کوه میتوان به شیرباد (۳۲۵۰) فلسکه (۳۱۰۰) قوچگر (۳۰۵۰) نام برد. در بخش شمالی این رشته کوه رشته کوه فرعی وجود دارد که دارای درههای صخرهای با ارتفاع ۲۰۰-۳۰۰متر میباشد. که معروفترین و پر آبترین آن اخلمد میباشد که داری چندین آبشار میباشد که آبشار اصلی ۴۰متر ارتفاع دارد.
دلیل آب و هوای خوش و معتدل، منطقه از پوشش گیاهی مناسبی برخوردار است، و گیاهان خودروی زیادی در منطقه وجود دارند، از قبیل: گون، ریواس ، آویشن ، زرشک کوهی، تمشک دم گاو ، زیره کوهی ، گلپر، و موسیر. بدلیل وجود همین تنوع گیاهی، منطقه دارای پوشش جانوری مناسبی نیز هست، و از جمله حیواناتی مانند قوچ، میش، عقاب، پلنگ، گرگ، شغال و روباه را می توان در این ناحیه مشاهده کرد.
نظر من در مورد این نوشته:
رشته کوه بینالود یکی از زیباترین مناطق کوهستانی ایران است و همانطور که گفته شد دارای پوشش گیاهی و جانوری منحصر به فردی است و دره های زیبا و سرسبز و خرمی در آن وجود دارد. از نظر تولید بعضی محصولات باغی در دنیا بی نظیر است مانند به خرو ، سیب خرو و بار ، گیلاس بوژان ، هلوی بار و دیزباد و گرینه و گردو و زرداآلو و... جای خوشحالی است که منطقه بینالود که در مجاورت پناهگاه حیات وحش حیدری نیشابور قرار دارد به مجموعه مناطق حفاظت شده پیوسته است. اینجانب نیز با توجه به شناختی که از این مناطق دارم پیشنهاد میکنم که منطقه دیگری در محدوده شرقی بینالود شامل ارتفاعات بوژان ، خرو ، گرینه و دیزباد به فهرست مناطق حفاظت شده کشور و نیشابور اضافه شود. چون مسیر عبور قوچ و میشهای اوریال از منطقه حیدری می باشند و من خود بارها شاهد دسته هایی از آنها در مناطق ذکر شده بوده ام که متاسفانه کار حفاظتی در این ناحیه انجام نمی شود.
مناظر زیبایی هستن.مرسی بابت عکاسی زیباتون