دیزباد وطن ماست
سایت رسمی روستای دیزباد علیا (بالا) از توابع شهرستان نیشابور در استان خراسان رضوی ایران.
دیزباد وطن ماست
سایت رسمی روستای دیزباد علیا (بالا) از توابع شهرستان نیشابور در استان خراسان رضوی ایران.دعوت از کلیه دیزبادی ها برای افتتاح نخستین سرای سنتی دیزباد
«دیزباد وطن ماست»- اولین سرای سنتی دیزباد روز سه شنبه هشتم فروردین ماه افتتاح می شود.
به گزارش دیزباد وطن ماست، مراسم افتتاح از ساعت ۱۷ در سر مزار آغاز می شود.
از کلیه دیزبادی ها دعوت می شود در این مراسم شرکت کنند.
گفتنی است مدیریت این بوم کلبه را محمد غلامحسنی و همسرش زهرا عراقی بر عهده دارند. عملیات ساختمانی این پروژه با سرمایه گذاری بخش خصوصی، از حدود یک سال پیش، بدون هیچ گونه تعطیلی آغاز شروع شده و تا پایان سال ۹۵ به طول انجامید.
دیزباد وطن ماست: ضمن تبریک به این زوج دیزبادی برای راه اندازی نخستین بوم کلبه دیزباد که نمادی از حفظ محیط زیست، تعهد به سنت ها و تعلیم و تربیت و فرهنگ دیزباد است، باید یادی کنیم از محمد قائم پناه که طراح اقامتگاه اکولوژیکی دیزباد بود.
اگرچه وی نتوانست طرح خود را در دیزباد پیاده سازی کند اما اندیشه اش در دیزباد توسط دیزبادی ها در قالب بوم کلبه دیزباد تحقق یافت. امیدواریم که این بوم کلبه ها در دیزباد زیادتر شوند و ما آن را در قالب مدرسه بوم دیزباد باشیم.
کافه شبهای دیزباد بعد از سه سال سکوت، لب به سخن گشود
«دیزباد وطن ماست»- حسین رحمانی بعد از سه سال سکوت، دیروز مطلبی را در وبلاگ کافه شب های دیزباد منتشر کرد تا بعد از سه سال سکوت، بار دیگر سخنی از دیزباد به میان آورده باشد.
در این مطلب آمده است:
«گردشگری فرصت‌های بسیاری را برای کسب و کارهای کوچک خانوادگی ایجاد می‌کند که بیشتر آن‌ها، روابط مستقیم و متقابل میزبان و مهمان را در خانه و املاک خانواده گردشگرپذیر در بردارند. این حضور و مشارکت از سوی خانواده، برای تجربه و رضایت گردشگر و همچنین برای توسعه پایدار مقصد و جامعه محلی، امری بسیار حیاتی است. یکی از کسب و کارهای کوچک گردشگری که از سا ل ۱۹۹۴ میلادی به جهانیان معرفی شده و در چند سال گذشته در ایران به شدت در حال توسعه است، ایجاد و توسعه اقامتگاه‌های بوم‌گردی است.
بر اساس اولین تعریف رسمی در سال ۲۰۰۲میلادی، اقامتگاه بومی یا اکولوژ امکانات اقامتگاهی گردشگری است که به معیارهای زیر پایبند است :
حفاظت از محیط طبیعی و فرهنگی پیرامون؛
ایجاد کمترین اثر بر محیط طبیعی اطراف اقامتگاه در هنگام ساخت آن؛
استفاده از معماری و مصالح بومی و داشتن بافت فرهنگی و فیزیکی خاص با توجه و هم آهنگ با فرم، منظره و رنگ محیط؛
استفاده از سیستم‌های آب‌رسانی پایدار و کاهش مصرف آب؛
به کارگیری روش‌هایی برای بازیافت زباله‌های خشک و دفع دیگر انواع زباله بدون آسیب رسانی به محیط؛
استفاده از انرژی‌های پایدار به روش های سنتی و به کار گیری انرژی‌های نو با استفاده از وسایل مدرن؛
کار گروهی همراه با به کارگیری جامعه محلی؛
ارائه کارگاه‌ها و برنامه‌های آموزشی ویژه کارکنان، گردشگران و مالکان اقامتگاه ها درباره چگونگی حفاظت و برخورد با محیط طبیعی و فرهنگی پیرامون؛
همکاری با برنامه‌های تحقیقاتی در جهت برنامه‌ریزی توسعه پایدار محلی.»
منبع: سایت بوم گردی