«دیزباد وطن ماست»- سایت ایلیا گشت نیز در باب دیزباد یک صفحه کامل را با تمام مشخصات و جزئیات اختصاص داده است. اگرچه محتوای این مطالب تکراری است اما جاذبه خوبی را برای گردشگری دیزباد ایجاد کرده است.
به گزارش دیزباد وطن ماست، صفحه این سایت علاوه بر عکس های متنوع از دیزباد به هتل های نزدیک دیزباد اشاره کرده است اما متاسفانه به ظرفیت های خود دیزباد برای پذیرش میهمانان در بوم کلبه هایش اشاره ای نشده است.
با هم نوشته ایلیا گشت را درباره دیزباد می خوانیم: روستای دیزباد که به باسوادترین روستای ایران معروف است و آب و هوایی مطبوع و چشم اندازهایی تماشایی دارد در کیلومتر 80 جاده مشهد – نیشابور و روی سلسله جبال بینالود قرار دارد. اگر در یک روز گرم تابستانی از نیشابور راهی این روستا شوید با رسیدن به روستا و خنک شدن ناگهانی هوا به خوبی فرق آب و هوای مطبوع این ناحیه را با دیگر نواحی احساس میکنید و چنان تحت تاثیر این هوای کوهستانی قرار میگیرید که دلتان میخواهد حالا حالاها در این روستا بمانید.
وجود توربینهای بادی در این منطقه خبر از وزش بادهای تند میدهد پس خودتان را آماده کنید برای آب و هوایی متفاوت و مطبوع. پیشینه تاریخی این روستا به سال 95 هجری شمسی می رسد به طوری که اسم آن چندباری در طول تاریخ تغییر کرده است؛ در قرن سوم به قصرالریح و در بعدها به چهل اشکوب معروف بوده است. در زمان حمله مغول این روستا به نام آسیابهای بادی معروف بود. در آن زمان روستا از گزند حملات مغول دور ماند برای همین مردم از اطراف برای آسیاب گندمهای خود به دیزباد میرفتند. تاریخ طولانی و پیشینه فرهنگی، هویت مردم این ناحیه را با تحولات زیادی روبرو کرده است.
آموزش و تحصیل در روستا
یکی از ارزشمندترین منابعی که باعث این تحول فرهنگی شده افتتاح مدرسه ناصرخسرو در سال 1312 بوده است. تاسیس این مدرسه خانواده ها را تشویق کرد تا بچه ها را به مدرسه بفرستند، کم کم خانواده های بیشتری از روستا به این کار روی آوردند و همه بچه ها باسوار شدند. با اینکه در آن زمان در روستاهای دیگر رفتن به مدرسه کار چندان متداولی نبود اما این کار در روستای دیزباد امری عادی به حساب می آمد.
این روستا در طول حیات خود فارغ التحصیلانی داشته که باعث افتخار همه روستاییان ایران به شمار می روند. یکی از آن ها «امام قلی خاکی خراسانی» است که از شاعران معروف در قرن 11 هجری قمری است. شخصیت معروف دیگر این روستا محمد فدایی خراسانی، شاعر و نویسنده قرن 12 هجری قمری می باشد. امروز بیشتر مردم روستای دیزباد مشهد در دانشگاه تحصیل کرده و برای پیشرفت بیشتر به شهرهای مجاور رفته اند اما زادگاه پدری شان را فراموش نکرده و در ماه های گرم سال به آن سر می زنند.
مردمان روستا
روستای دیزباد به مانند روستای معروف ماسوله، معماری پلکانی دارد، اما در آن خبری از جنگلهای سرسبز و انبوه شمال نیست. بیشتر مردم این روستا ساکن مشهد و نیشابور هستند و در فصلهای بهار و تابستان برای کارهایی مثل باغداری راهی این دیار میشوند. اکثر مردمان این روستا اسماعیلی مذهب هستند و هر ساله در فصل تابستان مراسم مذهبی خاصی را که باورها و اعتقادات آنان ریشه دارد برگزار می کنند.
بسیاری از گردشگران نیز هر سال برای تماشای این مراسم به دیزباد سفر می کنند. این روستا در سال 1348 به عنوان یکی از معدود روستاهایی صد درصد باسواد جهان در یونسکو به ثبت رسید. این روستا در حال حاضر دارای دو مجتمع بزرگ و زیبا ی فرهنگی ، مذهبی و خدماتی است.
«دیزباد وطن ماست»- عفیفه خدنگی یکی از نویسندگان سایت معتبر تورگردان است که در مطلبی با عنوان «روستای متمدن و پیشرفته دیزباد در چند قدمی مشهد» به دیزباد وطن ما می پردازد. اگرچه این مطلب نکته جدیدی در باب دیزباد بیان نمی کند اما نوشتار خوبی است و می تواند به عنوان یک متن مناسب در معرفی دیزباد مورد توجه قرار گیرد.
به گزارش دیزباد وطن ماست، این نویسنده می نویسد: دیزباد تنها روستایی است که صد در صدِ مردمش با سوادند و از سال 1312 شمسی مدرسه داشته است. مردم روستا را می توان با جوامع متمدن کنونی مقایسه کرد چون برخورد و تصمیم گیری هایشان نسبت به محیط زیست، منابع طبیعی و روستایشان حکایت از غنای فرهنگی آن ها دارد. این روستای پلکانی، بسیار زیبا و خوش آب و هواست.
روستای دیزباد در نیشابور و چند قدمی مشهد، روستای پلکانی و شبیه به ماسوله است که خوشبختانه اهالی اش به آن وفادار بوده اند و به دلیلِ برخورداری از فرهنگی غنی و پیشرفته، کمر به نابودی روستا و فراموشیِ آن نبسته اند. این روستا، تنها روستایی است که صد در صدِ مردمش با سواد اند و از سال 1312 شمسی مدرسه داشته است. مردم روستا را می توان با جوامع متمدن کنونی مقایسه کرد چون برخورد و تصمیم گیری هایشان نسبت به محیط زیست، منابع طبیعی و روستایشان حکایت از غنای فرهنگی آن ها دارد.
برای اهالی فرهنگ و دوستداران محیط زیست چنین فرهنگی در بین مردم به نوعی حسرت تبدیل شده است. به همین دلیل باورش کمی سخت است که در یک روستا در یکی از شهرستان های نزدیک به مشهد این شرایط ایده آل و جامعه آرمانی به همت خود مردم و با خواست جمعی، بدون هیچ اعمال زور و فشاری شکل گرفته باشد. مردم دیزباد برای محیط زیست، پرندگان، حیوانات و زمین ها ارزش ویژه ای قائلند و تقریبا تمامی زیرساخت های روستا از قبیل برق، تلفن و به زودی گاز را با همت و پیگیری خودشان به دست آورده اند. این پشتکار در امر سواد نیز به همت اهالی روستا بر می گردد. تقریبا تمامی مردم روستا تحصیلات دانشگاهی دارند و آن هایی که ناچار به سکونت در مشهد یا نیشابور و حتی خارج از کشور شده اند ارتباطشان را با روستا قطع نکرده اند و در فصل تابستان و فصل کشت محصولات کشاورزی یا در ویژه برنامه های خاص، همیشه به روستا بر می گردند.
روستای دیزباد بی سواد ندارد
سال 1312 مردم دیزباد، تصمیم گرفتند همانند شهرهای بزرگ ایران مدرسه دار شوند ولی مسئولان استان با آن ها همکاری نمی کردند. بعد از نامه نگاری های متعدد، به دلیل نبودِ بودجه، با دخواست آن ها موافقت نشد. باز هم اهالی آستین هایشان را بالا زدند و با هزینه شخصی مدرسه ای ساختند و در مکاتبه با آموزش و پرورش خودشان هزینه حق و حقوق معلم را به عهده گرفتند. اولین مدرسه دیزباد به این شکل آغاز به کار کرد. این تلاش ها زمانی نتیجه داد که در سال 1348 یا به قولی سال 1351 یونسکو این روستا را به عنوان منطقه ای که تمام مردمش با سواد هستند اعلام کرد. روستای دیزباد هم اکنون 250 معلم بازنشسته و فارغ التحصیلان متعددی از دانشگاه های ایران و دانشگاه های معتبر جهانی مثل هاروارد آمریکا دارد.
جاذبه های روستای دیزباد چیست؟
آب و هوای روستای دیزباد مطبوع و خنک است. این منطقه در تابستان ها مقصد بسیاری از مردمی است که از گرمای شهرهایی مثل مشهد فرار کرده و به آنجا پناه می برند. بادهای شدید منطقه و شرایط اقلیمی به این وضعیت آب و هوایی کمک زیادی کرده است. روستای دیزباد بالا، در ارتفاع 2000 متری از سطح دریا، حدودا 10 درجه خنک تر از مشهد است و به همین علت تابستان ها بسیاری از مشهدی ها یا آن هایی که به تور مشهد آمده اند، آن جا را برای تور طبیعت گردی انتخاب می کنند.
روستای دیزباد میان چشمه سارهای فراوان و رودخانه ها قرار گرفته و درختان سرسبز و باغستان های پر رونقی را شکل داده است. در روستای دیزباد 150 چشمه وجود دارد که در برابر هر یک، استخری زیبا جلوه گری می کند. بعضی از چشمه ها در داخل روستا قرار دارند و عموم مردم می توانند از آن ها استفاده کنند ولی بعضی از این چشمه ها متعلق به باغ های خصوصی است. اگر مسیرِ خاکیِ کنار چشمه مرکزی روستا را بگیرید و بالا بروید، بعد از تقریبا 15 دقیقه پیاده روی، به آلاچیق ها می رسید. در این منطقه نمای پلکانی روستا کاملا پیداست و بیشتر امکانات گردشگری در آنجا راه اندازی شده است. بقایای یک قلعه سنگی نیز در نوک کوهِ روستای دیزباد به چشم می خورد که علاقمندان به جاذبه های تاریخی را برای بیشتر بالا رفتن ترغیب می کند. در میان بعضی باغ ها، تخت هایی قرار گرفته و به گردشگران اجاره داده می شود.
در لابلای درختان لانه های رنگارنگی به چشم می خورد که اهالی برای پرندگان تعبیه کرده اند. حتی میان استخرهای روستا نیز تخته چوب هایی قرار گرفته تا پرندگانی که شنا نمی کنند بتوانند بر آن ها نشسته و آب بنوشند. می توان تصور کرد که پرندگان در این روستا چه احساس امنیتی دارند و صدای چهچهه و آوزاشان در سحرها چه سر و صدایی در روستا به پای می کند. اهالی روستا عاشق پرنده ها هستند. حتی خانه ها نیز آشیانه پرنده دارد. این پرنده ها کود مزارع را نیز تامین می کنند.
علاقه مردم دیزباد به محیط زیست
مردم دیزباد علاوه بر پرندگان با سایر حیوانات نیز دوستی عجیبی دارند و این دوستی برایشان نفع دو طرفه داشته است. برای مثال به جای شخم زدن زمین با تراکتورهای مکانیکی که منجر به سست شدن خاک می شود، اجازه ورود گرازها به زمین هایشان را داده اند. برای گرازها در زیرِ زمین سیب زمینی یا آلوی قطره طلا قرار می دهند تا آن ها با پوزه شان خاک را زیر و رو کنند و به روش سنتی برایشان شخم بزنند.
علاقه مردم دیزباد به محیط زیست تا آنجا است که هر سال، بخشی از یارانه شان را برای حفاظت از محیط زیست به یگان مردمی حفاظت از محیط زیست روستایشان تحویل می دهند.
از المان های مشهور روستای دیزباد نقش یک DNA پیچ خورده است که یک قلم و یک آشیانه پرنده بر آن قرار گرفته است. این سازه اشاره به ژن خاص مردم دیزباد در زمینه علم و سطح فرهنگی آن ها دارد. مردم روستای دیزباد از قدیمی ترین مردمی هستند که زباله هایشان را تفکیک می کرده اند و هنوز هم اهمیت زیادی به تمیزی شهر می دهند. اهالی به هیچ وجه در روستا زباله نمی اندازند و نسبت به این موشوع به گردشگران نیز سخت گیرند پس یادتان باشد اگر به دیزباد رفتید از سطل های مکانیزه و سرویس های بهداشتی متعدد که با کمک هزینه های مردمی در سطح شهر جای گرفته اند، استفاده کنید و با کاستن از زباله ها به محیط پاک روستا کمک کنید.
ادامه مطلب ...
«دیزباد وطن ماست»- دیزباد این روزها در سایت های گردشگری زیادی معرفی شده اند که ما در یک سلسله از یادداشت ها این موارد را برای دیزبادی ها نقل می کنیم.
به گزارش دیزباد وطن ماست، از آنجا که دیزبادی ها عمدتا یکی دو کانال اصلی دیزباد را نگاه می کنند خود را موظف می دانیم که محتوای سایت سایت ها را درباره دیزباد منتشر کنیم.
مطلبی با عنوان «روستای صد در صد باسواد ثبت شده یونسکو و دارنده اولین برق خصوصی ایران» درباره دیزباد در سایت تریپ یار نوشته شده است. در چکیده این مطلب آمده است: دیزباد نام یک روستا واقع در بخش زبرخان شهرستان نیشابور (دیزباد بالا) و یک روستا واقع در بخش احمد آباد شهرستان مشهد (دیزباد پایین) و منطقه ای مابین شهرستان مشهد و نیشابور در استان خراسان رضوی است. از نامهای دیگر آن دژآباد، دزباد، چهل اشکوب و قصرالرّیح می باشد.
روستای دیزباد بر روی دامنه های جنوبی رشته کوه های بینالود و به صورت شرقی-غربی استقرار یافته که یکی از معروفترین روستا های پلکانی ایران است.
این روستا روی سلسله جبال بینالود و در میان رودخانه ها و چشمه های جوشان و باغ های سرسبز قرار دارد. روستایی پر از توربین های بادی که وقتی به چند کیلومتری آن می رسید تغییر ناگهانی دما را به خوبی حس کرده و خنکای ناشی از آب و هوای مطبوع آن، حال و هوای روح و جسمتان را عوض می کند.
روستای دیزباد روستایی است که مردم آن صد درصد باسواد هستند. اولین مدرسه روستای دیزباد در سال ۱۳۱۲ تاسیس شد و ناصرخسرو نام داشت. این روستا توانسته است نخبگانی را به جامعه تحویل دهد که موجب مباهات همه روستاییان است. این روستا در سال ۱۳۴۸ به عنوان یکی از معدود روستاهایی صد درصد باسواد جهان در یونسکو به ثبت رسید.
مشخصات کلی
زبان محلی
گویش خاص شبیه گویش مردم نیشابور
آداب و رسوم
مراسم چیله بجست و مراسم نوحصار
محصولات و سوغات محلی
بیشترین محصولات آن گیلاس، آلو، سیب، گردو و آلبالو می باشد.
ویژگی
راه اندازی اولین شبکه برق خصوصی کشور و ثبت شده یونسکو بعنوان روستای صد در صد باسواد ایران
بخش های مهم برای بازدید
آسیاب ها و معماری روستا
بهترین زمان بازدید
بهار
دیزباد در ناحیه شمال کیلومتر ۸۰ جاده مشهد نیشابور و روی سلسله جبال بینالود واقع شده است. تاریخ استنادی این روستا به سال ۹۵ هجری شمسی برمی گردد. در قرن سوم هجری، دیزباد را به عنوان قصرالریح می شناختند. بعد از آن این روستا به چهل اشکوب و کمی بعدتر نیز به دیزباد تغییر نام داد؛ اما مهم ترین عنوانی که این روستا در تاریخ چندین ساله خود یدک می کشد روستای آسیاب های آبی است که در زمان حمله مغول ها به این نام شهرت یافت. در زمان حمله مغول ها به نیشابور، دیزباد یکی از روستاهایی بود که از این بلای خانمان سوز در امان مانده بود. به همین علت در مدت زمان کمی، به مرکز آسیاب گندم های منطقه تبدیل شد و مردم از شهرها و روستاهای مختلف به اینجا می آمدند تا گندم خود را آسیاب کنند.
قدمت دیزباد و سوابق فرهنگی آن موجب دگرگونی هویت مردم شده و تأسیس مدرسه ناصرخسرو دیزباد در سال ۱۳۱۲ از دگرگونی های فرهنگی این دیار بوده است.
اکثریت مردم دیزباد در شهرستان مشهد و نیشابور ساکن بوده و اغلب آنها در فصل بهار و تابستان برای انجام امور مربوط به باغداری در دیزباد بسر می برند. باغداری به روش های نوین شغل دوم اکثریت مردم دیزباد بالا می باشد، از منظر علاقه به زادگاه و موطن اکثریت مردم به اینکار بعنوان شغل نمی نگرند و آن را بهانه ای برای رفتن به دیزباد تلقی می نمایند.
بدلیل اختلاف سطح دیزباد با مشهد و وجود 1100 متر ارتفاع روستا تا پلیس راه مشهد، این روستا جزو مرتفع ترین روستاهای استان می باشد و این باعث می شود که اختلاف دمای آن با مشهد زیاد باشد.
اولین یگان حفاظت مردمی در سطح این روستا مشغول فعالیت است که حقوق آن از طریق اهالی روستا تامین می گردد و وظیفه حفظ محیط زیست و منابع طبیعی و تامین امنیت روستا را برعهده دارد که کیوسکی از سوی منابع طبیعی به همین منظور در سطح روستا نصب شده است.
ادامه مطلب ...
«دیزباد وطن ماست»- ماجراهای خواندنی «دیزباد بالا» عنوان مطلبی است که حسین جمشیدیان در مورد روستای دیزباد از قول محمد درویش نقل می کند.
به گزارش دیزباد وطن ماست به نقل از ایران پلاس، یک کنشگر محیط زیستی میگوید: با تمام اخبار تلخی که از محیط زیست به گوش میرسد، نمونههای موفقی داریم که یک جمعیت برای نجات یک اکوسیستم یا محیط دست بهکار شده و موفق شدهاند که میتوانیم بهعنوان الگو به دیگران معرفی کنیم.
محمد درویش، کنشگر و فعال محیط زیست است. او را بهعنوان فردی میشناسند که به دنبال معرفی درک و شناخت مشترکی از اهمیت محیط زیست بین اقشار مختلف جامعه است.
درویش معتقد است با تمام خبرهای بدی که از شرایط و آسیبهای محیط زیست ایران به گوش میرسد، هنوز هستند افرادی که امیدوارانه و پرانگیزه، در راه اعتلای محیط زیست و زندگی بهتر در کنار طبیعت تلاش میکنند.
ایرناپلاس: در مسائل مختلفی که در دنیا مطرح میشود اعم از سیاسی، اجتماعی، فرهنگی، محیطزیستی و...، دانشگاه متوجه یک موضوع میشود، مسأله را به رسانه منتقل میکند و رسانه با سازوکار خود مسأله را به سیاست و جامعه انتقال میدهد، تا برای آن چارهاندیشی شود. ولی واقعیتی در جامعه ما وجود دارد، در زمینه محیط زیست که همه مردم با مشکلات آن مواجه هستند، جامعه دانشگاهی بهنحوی که باید فعال نیست و بیشتر فعالان جامعه مدنی صدای رسایی بودند که حرفها را طرح کردند، به گوش رسانه رساندند و موجب شدند سیاستمداران حتی برای تبلیغات هم شده شعارهای زیستمحیطی بدهند. جای خالی دانشگاهیان چه معضلاتی برای محیطزیست ایجاد کرده است؟
درویش: این پرسش خوبی است، شاید یکی از لکنتهایی که در زمینه محیطزیست و کنشگری محیط زیستی وجود دارد این مسئله است که جریانهای محیط زیستی موجود، نهضتهای محیط زیستی، پویشها و کمپینهای محیط زیستی اغلب از پشتوانه درخور تخصصی و علمی لازم برخوردار نیستند و اگر بخواهیم آسیبشناسی کنیم، یکی از آسیبها که صدمه میزند، آنها را به اهداف نمیرساند، گاهی اهداف اشتباه برای آنها تعریف میکند و مخاطرات بیشتری ممکن است برای محیط زیست ایجاد کند از همین نبود و کمبود مشارکت جامعه علمی و تخصصی در حوزه محیطزیست است.
واقعیت ماجرا این است که با وجود اینکه چیزی حدود یکصد هزار نفر دانشجو و فارغالتحصیل در رشتههای مرتبط با محیط زیست داریم، اما از بین این تعداد شاید نتوانیم به تعداد انگشتان یک دست فعال محیط زیست معرفی کنیم. اغلب فعالان محیط زیست که جامعه ایران میشناسد، از قضا اصلاً رشته محیط زیست نخواندهاند. این هم میتواند نقطه قوت باشد. چرا؟ یعنی اینکه محیط زیست توانسته در مردم نفوذ کند و برای بسیاری آنقدر هیجان و شور ایجاد کند که تمام زندگیشان را برای حفظ محیط زیست بگذارند، ولی در عین حال میتواند نقصان باشد و معنیاش این میشود که خیلی از افرادی که رشته محیط زیست را انتخاب کردهاند از روی عشق انتخاب نکردهاند. این رشته را انتخاب کردهاند چون رشته دیگری قبول نمیشدند.
ادامه مطلب ...
«دیزباد وطن ماست»- سازمان میراث فرهنگی و گردشگری کشور در دامنه اشتغال خود یک معرفی جامع از روستای دیزباد بالای نیشابور ارائه کرده است که در این نوشتار بدان می پردازیم.
به گزارش دیزباد وطن ماست، این معرفی با عنوان «معرفی روستای دیزباد علیا» در این سایت منتشر شده است. تعبیر معرفی در این سایت به منظور معرفی روستا همراه با تصاویر ضمن بیان مزیت ها، چالش ها و فرصت ها می باشد.
روستای دیزباد بالا از توابع شهرستان نیشابور در استان خراسان رضوی است. جمعیت این روستا 1320 نفر است که 329 خانوار را شامل می شود. آمار ساکنین در زمستان بدلیل دسترسی دشوار به سوخت کمتر می شود. درجه حرارت روستا در زمستان امسال به نزدیک 20 - درجه هم رسیده است. مذهب مردم این روستا عمدتا اسماعیلیه و شیعه اثنی عشری است و مردم آن غالبا تحصیلکرده هستند.
براساس اظهارات رییس فعلی شورای روستا (جناب آقای گنجی) قدمت این روستا قریب به 1000 سال قبل بر می گردد و از 450 سال قبل مکتب خانه در آن دایر شده است. سال 1313 کلنگ اولین مدرسه در روستا زده شده و در سال 1318 به بهره برداری رسیده است. اولین مدرسه غیرانتفاعی ایران در این روستا تاسیس شده که در سال 1320 پس از دو سال به دولت واگذار گردیده است. اولین معلم در این روستا با حقوق مردمی تدریس می نمود. در سال 1332 اولین دبیرستان در دیزباد تاسیس می شود. سال 1353 آمار دانش آموزان 480 نفر بوده و در برهه ای از تاریخ این تعداد تا 680 نفر هم رسیده که از روستاهای مجاور همانند چناران، چشمه خسرو، علی آباد(علی کوری)، ازغد، دیزباد پایین، امام تقی، قاسم آباد، قلعه وزیر و حصار برای تحصیل به این روستا می آمدند. در سال 1351 این روستا به عنوان روستای باسواد معرفی شد که در آن بی سوادی ریشه کن شده است. روستا 250 معلم بازنشسته دارد و قریب به 300 دکتر و مهندس به جامعه معرفی نموده است.
از جمله شاخص ترین میوه های روستا می توان به گیلاس، گلابی، زردآلو، آلو، گردو و سیب اشاره نمود. حدود چندین سال است که گیلاس دیزباد با حدود 27 درصد قند رتبه اول را به لحاظ کیفیت در کشور دارا می باشد و در سال 94 حدود 600 تن از آن صادر شده است.
در روستا حدود 400 راس گوسفند وجود دارد و در آن گاوی وجود ندارد. تعداد محدودی از اهالی روستا از الاغ استفاده می کنند.
بدلیل اختلاف سطح دیزباد با مشهد و وجود 1100 متر ارتفاع روستا تا پلیس راه مشهد، این روستا جزو مرتفع ترین روستاهای استان می باشد و این باعث می شود که اختلاف دمای آن با مشهد زیاد باشد.
اولین یگان حفاظت مردمی در سطح این روستا مشغول فعالیت می باشد که حقوق آن از طریق اهالی روستا تامین می گردد و وظیفه حفظ محیط زیست و منابع طبیعی و تامین امنیت روستا را برعهده دارد و کیوسکی از سوی منابع طبیعی به همین منظور در سطح روستا نصب شده است.
صنایع دستی روستا در گذشته پارچه بافی انواع پارچه ها، دستکش، نمدمالی برای زیرانداز، جوراب پشمی و... بوده ولی درحال حاضر روستا کمتر صنایع دستی دارد. صنایع چوبی در روستا وجود داشته که بعضا در پنجره ها مورد استفاده قرار گرفته است. البته در سالیان اخیر نصب پنجره های آهنی در برخی خانه های روستا کمی سیمای بومی روستا را دچار تغییر نموده است.
گیاهان و گل های دارویی زیادی در روستا وجود دارد که بیش از 150 گونه را شامل می شود. قبلا افراد برای ستفاده از گیاهان دارویی آنها را از ریشه خارج می کردند ولی در حال حاضر جلوی این کار را گرفته شده و کوه پوشیده از این گیاهان است.
در این منطقه شکار ممنوع است. این منطقه کبک و بزکوهی وجود دارد. در سال گذشته محیط زیست پرندگانی نظیر چکاوک را در این روستا رها کرد.
از جمله مراسم اصلی این روستا، مراسم نوحه سار است که براساس یک سنت قدیمی در یک روز و در آخرین جمعه مردادماه مردم اعم از مرد و زن صبح حرکت خود را با صلوات و ذکر رباعی آغاز نموده و تا چشمه ای که روستاییان آن را مقدس می دانستند حرکت می کنند. این چشمه سردترین چشمه روستا است و آب آن به 4 درجه هم می رسد. غذای محلی مورداستفاده در این مراسم در گذشته فقط آبگوشت بود. در حال حاضر غذاهایی که در این مراسم درست می کنند متفاوت شده و غذاهایی نظیر جوجه، مرغ، پلو گوشت و یک عده ای هم بطور سنتی آبگوشت درست می کنند. تمام افراد دیزبادی در سراسر دنیا سعی می کنند حتی المقدور در این مراسم حضور داشته باشند.
مزیت ها چالش ها فرصت ها:
از ویژگی های روستا و جاذبه های مهم گردشگری در آن می توان به معماری و بافت اصلی و سنتی روستا با خانه های پلکانی و بوستان و طبیعت روستا اشاره نمود. خانه های پلکانی مشرف به بوستان و رودخانه هستند. این بوستان روستایی در نوروز 93 توسط سرکار خانم ابتکار ریاست سازمان محیط زیست مورد بازدید قرار گرفته و طی
آن نهالی توسط ایشان در بوستان کاشته شده است. افراد و شخصیت های زیادی در این بوستان نهال کاشته اند که پلاک هر یک از آنها به نامشان ثبت شده است. این بوستان 7 هکتار مساحت دارد. درخت های بوستان کاج، سرو، زبان گنجشک، اقاقیا، اورس، ارغوان و توت هستند. در بوستان روستا برج و نمادی که مربوط به فرهنگ 80 ساله دیزباد هست نصب شده است. المان قسمت پایین برج نشانه امنیت، قسمت بالاتر آن شبکه هایی وجود دارد که آشیانه پرندگان هست و در قسمت بالایی برج برشی از فرهنگ فرانسه است. به نوعی کاربرد اصلی برج زیست محیطی و حفاظت است. از بالای برج منظر و نمای پلکانی روستا کاملا قابل مشاهده است و پرندگان آن را به عنوان آشیانه خود نیز مورد استفاده قرار می دهند. علاوه بر چشم انداز طبیعی و منظر زیبای بوستان در روستا کوهپیمایی از دیگر انگیزه های ورود گردشگران به این روستا می باشد. تعداد 30 سرویس بهداشتی در روستا احداث شده است.