«دیزباد وطن ماست»- سایت شورای اسلامی امسال برای جشنواره ای ثبت نام کرده است که نیاز است مخاطبان سایت از آن حمایت کنند.
اگرچه معمولا دیزبادی ها هر دو سایت دیزباد وطن ماست و سایت شورا را چک می کنند، اما خواستم بدین وسلیه اعلام کنم که لطفا برای رای دادن به سایت شورای اسلامی اقدام کنید.
برای این کار فقط کافی است بر روی عکس زیر کلیک کنید:
«دیزباد وطن ماست»- بخشی از فعالیت های اقتصادی زنان در روستاهای مختلف، صنایع دستی است. این موضوعی است که امروز می تواند درآمدهای خوبی را برای کسانی که در دیزباد ساکن شوند به ویژه در فصل سرد به همراه داشته باشد.
معاونت صنایع دستی در اداره کل میراث فرهنگی و گردشگری، یکی از بخش هایی است که می تواند برای توسعه صنایع دستی در دیزباد کمک هایی را به مردم دیزباد انجام دهد.
به وظایف این معاونت دقت کنید:
خلاصه شرح وظایف
«دیزباد وطن ماست»- با هماهنگی اداره آب و فاضلاب روستائی شهرستان نیشابور و از سوی شرکت تعاونی روستایی آبداران شهرستان (آبفار)، رضا غلامحسنی به عنوان مسئول آبفار دیزباد تعیین و معرفی شد.
به گزارش دیزباد وطن ماست، دیزبادی ها می توانند از این پس برای پیگری مسائل و مشکلات آب خود به طور مستقیم به مسئول آبفار مراجعه کنند.
گفتنی است، شورای اسلامی دیزباد در پیامی از علی گنجعلی برای تصدی این مسئولیت در سال های گذشته تشکر و قدردانی کرد.
فعالیت شورا با توجه به فصول سال تغییر می کنند و سبک و سنگین می گردند. به عنوان مثال در فصل زمستان فعالیت های عمرانی کمتر و فعالیت های برنامه ریزی، اجتماعی، امنیتی و مراودات اداری بیشتر می شود و ما معمولا وقتی اطلاع رسانی از چگونگی و مراحل اجرای پروزه ها می کنیم که آنها را به سرانجام قابل قبولی رسانده باشیم.
مدیریت و اجرای هر برنامه نیز با توجه به تخصص، تجربه و علاقه افراد از مجموعه دست اندر کار صورت می گیرد و این مجموعه عبارتند از: شورای اسلامی، دهیاری، شورای مشورتی، روابط عمومی، همیاران شورا و حتی خانواده های آنها، البته نظارت، هماهنگی و تقسیم کار توسط شورای اسلامی صورت می گیرد.
همیاران شورا در ابتدا تعدادشان از ده نفر کمتر بود و این تعداد در مدت کوتاهی به سرعت افزایش یافت به نحوی که جوانان دیزبادی در داخل وخارج از کشور، بعضی با عنوان و برخی بدون عنوان در حوزه ای مختلف یار و یاور شورا بوده اند. حوزه فعالیت این دوستان متفاوت بوده و از حوزه عمرانی گرفته تا حوزه های آموزشی، فرهنگی، مالی، اطلاع رسانی و . . . را شامل می شود. لذا جا دارد در همین جا به نمایندگی از مجموعه مسئولان دیزباد از این دوستان کمال تشکر را داشته باشیم. البته این گونه حرکت های خوب و پسندیده، زیبنده جوانان روشنفکر و فداکار دیزبادی است.
همانطوریکه قبلا به اطلاع رسانیده ایم. این پروژه مدت یک سال است که شروع شده و تا کنون 9 نفر عقب نشینی لازم را در دیوار گذاری ها رعایت کرده اند و معمولا مشارکت و عقب نشینی زمانی انجام می شود که صاحب باغ قصد دیوار گذاری در کنار رودخانه را داشته باشد. لذا اجرای کامل آن زمانی طولانی نیاز دارد و ما نگران مشارکت نیستیم.
صنایع دستی در دیزباد قدمت تاریخی دارد و مردم نمونه هایی از آثار بجای مانده را در نمایشگاه یادها و خاطره های سال گذشته دیزباد دیدند. اما متاسفانه این صنعت در حال حاضر وجود ندارد و اقعیت این است که ما در این مورد برنامه ای نداشته ایم. لذا ضرورت دارد آنرا در شورای مشورتی مطرح نمائیم شاید بشود نوعی شغل در فصول پاییز و زمستان برای ساکنین بومی ایجاد کرد.
شاید مبالغه نکرده باشم اگر بگویم روند رشد ورود گردشگر به دیزباد نزدیک به تصاعد هندسی بوده است و حتی از این جهت ما را به فکر فرو برده است که این میزان رشد همسوئی با روند توسعه زیر ساخت ها و دیگر برنامه های ما ندارد و ممکن است مشکل ساز شود.
در ابتدای فعالیت شورا، هیچ منبع درآمد شناخته شده ای وجود نداشت و از گذشته نیز تجربه ای نبود که ما از آن استفاده کنیم. اما خوشبختانه امروز ما منابع درآمد گوناگون و معقولی داریم که با حساب و کتاب مدیریت می گردند. البته برای رشد این حوزه نیاز به پلکانی است که بایستی با سایر شرایط سازگاری و همسوئی داشته باشد.
همانطوریکه جناب عالی اطلاع دارید، در بوستان پیش تخت گاه حدود 1000 اصله نهال کاشته شده و در سال گذشته با تراکتور و تانکر آبیاری شده است، آبیاری از بهار تا پائیز و بر اساس مدار 14 روز صورت گرفته است و به دلیل حساسیت و وسواسی که اعضای شورا برای سبز شده نهال ها داشتند. آبیاری توسط اعضای شورا و دهیار و با کمک داوطلبانه تعدادی از همیاران شورا انجام شده و در این مورد هیچ کس مزدی دریافت نکرده است. فقط هزینه حمل آب به میزان 35000 تومان برای هر تانکر بوده و در هر مدار 6 تانکر آب استفاده شده است. مدت زمان آبیاری نیز در هر مدار از ساعت 6 صبح تا 9 شب به درازا می کشیده که چند ساعتی با چراغ آبیاری صورت می گرفته است.
ما از سرمایه گذاری در دیزباد استقبال می کنیم و بسیار نیز خوشحال می شویم. اما در ابتدا در هر موردی بررسی لازم صورت می گیرد و سپس با توجه به حوزه فعالیت مذکور به ادارات ذیربط معرفی می گردند. و معمولا ادارات بعد از تایید طرح، تسهیلات بانکی و سایر کمک ها را ارائه می کنند. البته واگذاری زمین نیز می تواند مد نظر قرار گیرد.
سوای گردشگران، جمعیت دیزباد در فصول سال متغییر می باشد و این میزان در فصول بهار و تابستان سال جاری نسبت به سال های ماضی افزایش داشته است و در زمستان تغییری نکرده است. البته جمعیت فصول معتدل با سایر زیر ساخت های دیزباد تناسب دارد. اما جمعیت ماه های سرد کم می باشد، برای رفع این کمبود راه حل هائی وجود دارد که هم اکنون به صورت آزمایشی در دیزباد در حال اجراست و اتفاقا یکی از موضوعات جلسه آینده شورای مشورتی همین مسئله می باشد.
خیر، نه فقط متوقف نمی شود. بلکه ما مردم را به ساخت و ساز تشویق نیز می کنیم. آنچه که قانون می خواهد ساخت وساز بر اساس ضابطه، نظم و انظباط، چشم انداز دور و توسعه پایدار است. لذا برابر قانون مصوب مجلس شورای اسلامی تغییر کاربری اراضی زراعی و باغی در همه جای مملکت ممنوع می باشد. یعنی کسی حق ندارد درختان، باغی را در بیاورد و به جای آن خانه بسازد. البته ساخت خانه باغ در قسمتی از زمین که سنگلاخی و یا شن و قلوه سنگ بوده و برای زراعت و باغ مناسب نباشد آزاد است و این قبیل اراضی در حاشیه اغلب باغات دیزباد وجود دارد. همچنین در داخل باغ ها برای ایجاد انبار و خانه باغ در سطح 30 متر مربع می توان ساخت و ساز انجام داد. البته لازمه ساخت و ساز در تمام مناطق دیزباد اعم از داخل و یا خارج از روستا این است که قبلا با دهیاری هماهنگ نمایند تا مجوز های لازم از بخشداری، بنیاد مسکن، جهاد کشاورزی و منابع طبیعی اخذ گردد. و مردم مطمئن باشند ما در جهت تسهیل ساخت و ساز های قانونی پشتیبان آنها بوده و هر کس در هر جا در جهت عمران و بهسازی دیزباد سنگی روی سنگ بگذارد ما خوشحال وآنها را تشویق خواهیم کرد.
اغلب ساخت و سازهای دیزباد در بخش ترمیم و تعمیر منازل قدیمی صورت می گیرد که در این قسمت آمار دقیقی نداریم اما ساخت و ساز جدید 8 مورد بوده است.
«دیزباد وطن ماست»- نمایشگاه میراث تمدنی دیزباد که در نوروز سال گذشته در دیزباد به همت روابط عمومی شورای اسلامی دیزباد برگزار شد، نشان دهنده عظمت دیزباد در میراث تمدنی بود که دارد از دست می رود.
این میراث در بین مردم کم کم از بین می روند و هیچ کس در آینده نمی داند چه چیزهایی در گذشته دیزباد وجود داشته است.
توجه به میراث فرهنگی در بسیاری از روستاهای ایران انجام می شود و آنها جویای نگهداری آثار باستانی و تمدنی خودشان هستند.
آیا این امکان برای دیزباد وجود دارد که شرایطی در آن بوجود بیاید که بتواند میراث فرهنگی و تمدنی خودش را حفظ و نگهداری کند.
امروز دیگر کمتر اثری از نسخ خطی باقی مانده از خاکی خراسانی، فدایی خراسانی، حسین دیزبادی و سایرین در دیزباد وجود دارد.
آیا این آثار باید در طاقچه خانه ها نابود شوند یا برای نگهداری آنها تمهیداتی اندیشیده شود. یا حداقل عکس ها و آرشیوهایی از آنها داشته باشیم که بتوانیم این نمادهای هویتی را به نسل آینده دیزباد که کاملا در شهر بزرگ شده اند و هیچ چیز از گذشته شان نمی دانند ارائه دهیم؟
دوست دارم که به این موضوع فکر کنید و در صورتی که نظراتی داشتید با ما در میان بگذارید.