دیزباد وطن ماست
سایت رسمی روستای دیزباد علیا (بالا) از توابع شهرستان نیشابور در استان خراسان رضوی ایران.
دیزباد وطن ماست
سایت رسمی روستای دیزباد علیا (بالا) از توابع شهرستان نیشابور در استان خراسان رضوی ایران.برگزاری مراسم کارناوال روز معلم در دیزباد
«دیزباد وطن ماست»- روز چهارشنبه 12 اردیبهشت مراسم جشن میلاد مسعود امام زمان و بزرگ داشت روز معلم ، در حضور چند صد معلم و با شرکت تعدادی از مدیران کل، روسای ادارات نیشابور و مشهد، بخشدار زبرخان و همچنین جمع کثیری از مردم دیزباد در محل میدان ورزشی غرقاب برگزار شد.
به گزارش دیزباد وطن ماست، در این مراسم لوح تقدیر و هدایایی زیادی به معلمین و حامیان طبیعت و محیط زیست داده شد.
لوح تقدیر مدیر کل مشارکت های مردمی معاونت رئیس جمهور و ریاست سازمان محیط زیست کشور نیز توسط مهندس ناصری به شورای دیزباد تقدیم شد.
دکترجهانی استاد دانشگاه فردوسی ، مهندس مزروعی رئیس سازمان جهاد کشاورزی استان خراسان رضوی، دکتر عظیمی نژاد ریاست دانشکده علوم پزشکی نیشابور، مهندس شکوه میرشاهی مدیر کل جذب و سرمایه گذاری استانداری خراسان رضوی، مهندس طالبان فر معاون فنی اداره کل منابع طبیعی استان، مهندس ابراهیم نیا مدیر برنامه و بودجه اداره کل میراث فرهنگی خراسان، عارف خانی بخشدار زبرخان، مهرآبادی رئیس آموزش و پرورش نیشابور و تاراش رئیس آموزش و پرورش بخش، دکتر سلطانی پزشک فوق تخصص گوارش، مهندس اعتمادی و خانم سعادتی رئیس و معاون اداره گردشگری نیشابور و تعدادی از معلمین پیش کسوت دیزبادی در بیانات کوتاهی روز معلم را تبریک گفتند.
در خلال برنامه، پیام تلفنی مسعود آروین مدیر اسبق دبیرستان دیزباد و همچنین دکتر درویش از افراد سرشناس بین الملی محیط زیست کشور به صورت زنده پخش شد.
اجرای چند موسیقی سنتی همراه با رقص محلی توسط مهندس حامد صاحبی، عباس رحمانی، حسین، مسعود و قربانعلی میرشاهی و گروه جعفری با سروده های میرنامک و خان محمدمیرشاهی بخش های دیگر مراسم بود. همچنین خواسته های عمرانی، بهداشتی، آموزشی، زیست محیطی و ... دیزباد با اجراهای طنز آمیز از مسئولین حاضر در برنامه درخواست گردیدکه از طرف آنها قول همکاری و مساعدت داده شد.
در جشن میلاد و روز معلم دیزباد خانم اعتماد رضائی مدیر مجتمع غیر دولتی آوا مشهد به اتفاق جمعی از همکاران نیز شرکت نموده و مبلغ یک میلیون تومان به انضمام هدایایی به دانش آموزان و مدرسه دیزباد تقدیم نمودند. گفتنی است هزینه های این مراسم نیز بدون کمک شورا و دهیاری و توسط روابط عمومی تامین شده اس.
محمد اسماعیل پورمحمد؛ در حین جوشکاری اسکلت سالن عمومی دیزباد
«دیزباد وطن ماست»- در ساخت جماعتخانه دیزباد افراد زیادی از مناطق مختلف حضور داشتند. یکی از این افراد که خدایش بیامرزاد، محمد اسماعیل پور محمد بود.
پنج مکان تاریخی دیزباد که اکنون اثری از آن باقی نیست
«دیزباد وطن ماست»- پنج مکان تاریخی در دیزباد وجود داشت که متاسفانه از آن هیچ اثری باقی نمانده است.
- یکی مسجد قدیم دیزباد که از کلی ستون چوبی ساخته شده بود. البته مسجد کنونی رو در همین مکان درست کردند.
- دومی مکان خانه کُلو بود که وقتی جماعتخانه کنونی در حال احداث بود ازش استفاده می کردن، اونم با سقف چوبی و الوار البته هیچ ستونی نداشت. با یک تاقچه بلند و یک کتابخانه.
- سومی، مدرسه ناصر خسرو. که هیچ اثری از آن باقی نمانده است.
- چهارمی اسیاب ابی سر مزار که الان شرکت نفت شده
- پنجم کارخانه برق دیزباد که الان مخابرات شده
نام های مختلف دیزباد در طول تاریخ
«دیزباد وطن ماست»- انجمن ملّی ،9444 ، ص944و31 مینویسد :درکتاب «انس المهج و حدائق الفرج» آمده:
دیزباد یکی از قرأ نیشابوراست و قصرالریح نوشته اند.
-مقدّسی دراحسن التقاسیم، ص91 دیزباد را قصرالریح (کاخ عطراگین) نام برده که باد و نسیم خوش در آن می وزد.
- عبدالفاخرصاحب سیاق التواریخ می نویسد: حسام منیعی بانیِ مدرسه منیعی نیشابوردر سرِآب رودخانه دیزباد رباطی ساخت که آنرا رباطِ بدیعی گویند (تاریخ نیشابور/ سیدعلی مؤیّدثابتی، کتاب-تهران : انتشارات آثار ملّی، 9444 ، ص01 )
- المنجد، چ بیستم بیروت ص980و اقرب الموارد، ج9، ص931 و فرهنگ خلیلی ص989 مواردفوق راتأیید نموده اند.
-در کتاب حدودالعالم من المشرق الی المغرب اشاره ای به قصرالریح نموده که منظور دیزباد می باشد. ص4
سنگ نوشته های دیزباد:
ـ سنگ نوشته از قبرستان شاه پسندی بنام فاطمه بنت اسد که تاریخ فوت )919 )هجری ذکرشده است.
ـ سنگ نوشته قبرستان قلعه کهنه بدست آمده بنام » ری قمری می باشد.
گذری بر دیزباد؛ از منظر پروفسور مسعود میرشاهی
«دیزباد وطن ماست»- از انجا که فرتور آموزگاران دیزباد را در سامانه گذاشته اید و برخى از آنها آموزگار من بوده اند، دراین اندیشه که شاید جالب باشد بدانیم که آنها در چه کلاسهایى در زمان شاگردى آموزگار بوده اند این کوتاه را مینویسم .
البته نمیدانم که چگونه آموزگاران را تقیسم میکردند. ولى مدرسه تا کلاس ششم هرکلاس یک آموزگار داشت و دوره دبیرستان بر اساس درسها، آموزگاران متفاوت بودند.
نخست در باره آموزشگاه.
نخستین آموزشگاه ههاى دیزباد مکتب نامداشتند ، که نخست 'سىه پاره ' از قرآن را درس میدادند . پس از آن 'جزوه تبارک' را میخواندند. سپس قرآن را از الف لام میم آغاز میکردند و کم کم به دوره قرآن میرسیدند.
پس از آن جزوه 'صد کلمه ' که بیشتر اشعار مذهبى داشت میخواندند و پس از آن به دوره کتاب خوانى میرسدند.
کسانى کتاب موش گربه ، سوز (سبز) پرى و کم کم مثنوى مولانا ، تدکره النبیا از عطار، دیوان حافظ ، گلستان و بوستان از سعدى و رباعیات خیام و مانند اینها را میخواندند.
در شب نشینى ها کتاب امیرارسلان و دیگر کتابها خوانده مى شد.
همیشه یک مکتب در پایین ده بود. ولى گاهى در ده بالا . با همه اینها ملا هاى بالاى ده نیز براى درس دادن به ده پایین مى آمدند.
ملا ها از زمان قدیم: اخوند ملا عبد المجید پدر ملا موسى در ده پایین ، خود ملا موسى که فرتورش در همین سامانه هست ، اخوند کلبه احمد پدر عقیل در بالاى ده ،على اکبر ملا میرگ میرشاهى پدر صمدخان ، شیخ محمد اسماعیل که سواد خواندن داشت ولى نوشتن را خوب نمیدانست، پدر على آقاى شیخ در ده پایین، (بیشتر ملا ها سواد نوشن را نداشتند).
مکتب ها در دو خانه، نخست در خانه سرکارى و سپس در خانه کلو در دالان نجم الدین شاه برگزار میشد. لازم به یاد آورى است که در مکتب کمتر خط را مى آموختند.
در این دوره ملا نیازعلى جزو آخرین ملا ها از این گونه آموزگاران بودند که فرتورش در سامانه دیزباد هست. ولى ملا عبدالراق و ملا شمس الدین در زمان آغاز کار مدرسه کار آموزگارى ( به سبک مکتب ) را ادامه میدادند.
کم کم بدستور سلطان محمدشاه آقاخان ٣ در دیزباد باید مدرسه ساخته شود. در اسفند ماه ١٣١٣ این دستور به دیزباد میرسد.
سید سلیمان شاه مامور ساختن مدرسه در دیزباد میگردد. و نزدیکان او بناهاى عمده مدرسه : حاجى عباس و حسین کلبه نجم الدین شاه پدر آقاى فریدون و براى نجارى محمدحسین میرشاهى ( شیخ) پدر آقاى فرخشاه بودند.
از ده بالا بیشتر کمر همت را براى کارمزدى و یا کسانى که بر اساس فرمان سلطان محمد شاه در کار ساختن مدرسه آمدند و همکارى کردند.
بدعوت سید سلیمان نخستین آموزگار حسین غفوریان ، سپس محمد تقى اویسى، پس از او جناب فیله گى ، رضایى زاده ( مدیر مدرسه ) جبارى، هاشمى، مرتضایى، اسکندرى، لطف آبادى و سپس، سلیمانى (مدیر مدرسه)، محمد حسین میرشاهى عباس، سپس فروردین میرشاهى (نورالدین عباس)، رسیدن آقاى آروین، على بک قلى، ابوطالب عراقى محمد خان عراقى، و فرخشاه میرشاهى ، سیدمحمد کریم حسینى بدخشانى، برگشت نورالدین عباس از نیشابور، و دیگران .....
جناب اویسى نخستین آموزگار دیزباد است که از طرف وزارت فرهنگ به دیزباد مى آید.
زمانى که حسین غفوریان آمده است تنها طبقه پایین مدرسه ساخته شده بود. کار از اسفند ماه ١٣١٣ آغاز و در سال ١٣١٨ به پایان رسیده و در مهرماه این سال بوده است که نخستین آموزگار جناب اویسى به عنوان مدیر مدرسه دولتى آمده است. او نیز یک آخوند با عبا بود و سپس کت شلوارى شد.
از آنجا که مدرسه دیزباد باید پسرها و دختر ها با هم در کلاس درس خاضر شوند. کم کم دیزبادى ها آموزگاران را از ده خود معرفى و خواستار آن بودند.
طبقه بالا که بخش دبیرستان را تشکیل میداد در سال ١٣٢٥ ساخته شده است.
پس از رسیدن دستور ساختن مدرسه دیزباد، و ساختن آن، دیزبادى ها نام دبستان ناصر خسرو را بر میگزینند.
و آموزشگاه تا زمانى که هنوز دانش آموزان تا کلاس ششم نرسیده اند به همین نام گفته میشد. تا اینکه نخستین گروه به کلاس ششم رسیدند.
و باید گواهى نامه پایان تحصیلات ابتدایى را دریافت میکردند، وزارت فرهنگ اعلام میکند که در دستور و بخشنامه براى مدرسه دیزباد، آموزشگاه نام ناصر را ندارد و تنها خسرو میباشد.
سبب این بود که در در چندین سال پس از ساختن مدرسه دیزباد، زمانى که گروه دیزبادى و کدخدا و دیگر ریش سفیدان ده درخواست رسمى شدن مدرسه را کرده و از وزارت فرهنگ درخواست آموزگار میکنند و به دلیل اینکه دیزبادى ها براى اینکار عجله داشتند تا بتوانند پیان نامه ابتدائى را به دانش آموزان بدهند و از طرف دیگر آخوند هاى خرو دستور ساختن مدرسه را در خرو قبول نکرده بودند. بنا بر این ، این بخش نامه را براى دیزبادى ها ثبت می کنند.
( این داستان را محمدحسین میرشاهى عباس نقل میکرد که با کدخداى آن زمان طالب)
على پدر سرهنگ با چند من آلو و مسکه و فرآورده هاى شیرى به دیدن رئیس فرهنگ به نیشابور میروند و درخواست مدرک پایان نامه ابتدائى میکنند). بدین سبب نام مدرسه خرو- و بگونه کشیده آن خسرو برون دندانه سین یا خسرو میشود.
در زمان ما، کودکستان در تعلیمات اساسى ( طبقه وسط) بود.
سال دیگر کلاس اول در طبقه پایین دست راست ، آموزگار ابوطالب عراقى ,
کلاس دوم در تخت پایین طرف توالت ، با جناب على بک قلى ،
کلاس سوم با خانم حسنى جهان میرشاهى، که در پاى پله ها و کنار انبار بخارى ها و میز و صندلى هاى شکسته، و زمانى که به سببى خانم آموزگار حسنى جهان در دیزباد نبود، خانم حبیبه مولایى و گاهى خانم شهربانو خانم سبحان ملک نیا وى را همراهى میکرد.
کلاس چهارم باز آقاى على بیک میرشاهى حسنقلى بود و در نبود وى آقاى حسنعلى میرشاهى غلامحسن. این کلاس در سمت دیگر تعلیمات اساسى و نزدیک به در مدرسه بود.
کلاس پنجم محمد خان عراقى، در کنار تخت وسط زیر دفتر آموزشگاه،
کلاس ششم آقاى صادق زاده روبرو ى کلاس پنجم طرف در مدرسه و در کنار تخت بالا ( تخت دختران) قرار داشت.