دیزباد وطن ماست

دیزباد وطن ماست

سایت رسمی روستای دیزباد علیا (بالا) از توابع شهرستان نیشابور در استان خراسان رضوی ایران.
دیزباد وطن ماست

دیزباد وطن ماست

سایت رسمی روستای دیزباد علیا (بالا) از توابع شهرستان نیشابور در استان خراسان رضوی ایران.

شعری از راقم؛ شاعر دیزبادی

«دیزباد وطن ماست»- راقم تخلص شعری یکی از شاعران بزرگ دیزبادی است که عمده شعرش را وقف اعتقادش نموده است. با هم این شعر را که گزارشی از سفرش به هندوستان است می خوانیم.



بگویم شمّه ای از عشق دلدار                             که تا قلبت شود از خواب بیدار

اگر داری خبر از عشق جانان                             به غیر از عشق او بر قلب مگذار

.

هزار و نهصد و چل بود با دو                                   نمودی پنج تن رو سوی دلدار

شب یلدا نمودیم نقل منزل                                بکردیم یاد زلف و ابروی [آن] یار

.

به ملک هند شهر حیدرآباد                                      بشد اقبال ما از خواب بیدار 

سعادت یار ما شد اندر آن دم                              از آنجایی که شه بودی مددگار

یکی بود از برادرهای دینی                                       به شهر حیدرآباد آن نکوکار

که تا چشمش به ما افتاد در دم                                 نمود او مهربانیهای بسیار

بداد آن دم به ماها مژدگانی                                 که از صاحب بیامد آن زمان تار

شدیم مسرور ازاین مژدگانی                           ز جای خویش برخاستیم سپندوار

چو شد صبح وصال یار جانی                                  برآمد آفتاب از شهر مروار (؟)

به استیشن که بود از شهر بیرون                          بشد کاری میلی آن دم پدیدار

یکی مکی که نامش بود نوروز                                بشارت دادمان زآن در شهوار

بیایید ای برادرها بیایید                                          بیامد این زمان عیسیِ ادوار

همه [هم]چون ماهی واماندیم از آب                    ز آب خوب شه گشتیم سرشار

.

ز ایران و هم از مکی دهاتور                                 سوالی چند کرد آن شاه دادار

به ظاهر جملگیمان عرض کردیم                     به باطن واقف است از جمله اسرار

که تا دزداب بودیم در حضورش                              تو آگاهی شها بر جمله اضمار

همی فرمود مکی را بدیدید                                      بلی گفتیم با آن حی دادار

خوشامد گفت فرمود بارک الله                           به لطف خویش با لفظی گهربار

 

 .

به نوح وقت چون بیعت نمودیم                             ز کنعان آن زمان گشتیم بیزار

.

قدم در خاک هندستان نهادیم                            نظرمان بود به خال هندوی یار

ز بعد یک شب و یک روز ایام                            شدیم وارد به بمبئی به یکبار

.

اجازت خواستیم از کاریاری                                    ز مهمانی خود کردیم اظهار

چو وقت ما معین شد در آن دم                           نمودیم جمله شادیهای بسیار

ز اهل هند و خالوهای سیرجان                                  خراسان دگر شهر گوادار

چه رو کردیم آن دم در شبستان                       ز عشق شاه کردیم گریه بسیار

ز هر سو از مریدان جمع گشتیم                            شدیم بر نقطه توحید در کار

.

همان دم در حضور شاه رفتیم                            به خدمت ایستادیم مهربان وار

سلیمان زمان بر جمله موران                                   نمود او مهربانیهای بسیار

خوشامد گفت با موران ز احسان                          همی پرسید از افعال و کردار

.

خصوصاً راقم محزون ز رحمت                                 به چاه ویل اخطایش بمگذار

الهی این مریدان را سراسر                               مکن محرومشان از فیض دیدار

همه دارند تمنای وصالت                            نباشد جز تو شان ای شاه، غمخوار  


نظرات 1 + ارسال نظر
رحیم غلامی چهارشنبه 10 آذر‌ماه سال 1400 ساعت 01:54 ب.ظ

درود بر دکتر عادل. این شعر را در دفتری دستنویس در مزداب پیدا کردم و خوشحالم که در این سایت گذاشتی. مکی دهاتوی همان مکی داتوی معروف بوده که در سفرنامه اش که با غلطهای املایی زیاد تایپ و ترجمه شده از همراهان دیزبادیش بدون ذکر نام یاد کرده است. دهاتور را به صورت دهاتوی یا دهاتو تصحیح کن لطفاً.

ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد