دیزباد وطن ماست
سایت رسمی روستای دیزباد علیا (بالا) از توابع شهرستان نیشابور در استان خراسان رضوی ایران.
دیزباد وطن ماست
سایت رسمی روستای دیزباد علیا (بالا) از توابع شهرستان نیشابور در استان خراسان رضوی ایران.دیزباد از فراز آسمان
«دیزباد وطن ماست»- سایت ستلایتس که حاوی عکس های ماهواره از فراز زمین است، تصویری بسیار شفاف تر از تصاویر گذشته از دیزباد ارائه کرده است.
از این عکس می توانید قجغر و لوکه را به وضوح مشاهده کنید و اگر روی لینک کلیک کنید و وارد آن شوید می توانید تصاویر دقیقتری از این مکان ها داشته باشید.
قله لوکه در برف 98 دیزباد
«دیزباد وطن ماست»- برف در آخرین ماه سال 1398 در دیزباد لوکه را سفید پوش کرد. این عکس را به همه لوکه دوستان دیزبادی تقدیم می کنم.
دو سروده زیبا در باب قجغر و لوکه دیزباد
«دیزباد وطن ماست»- شعر لوکه من و قجغر من که سروده یکی از شاعران دیزبادی است (لطفا خودش را در قسمت کامنت ها معرفی کند تا اسم او درج شود) به حضور کلیه دیزبادی ها تقدیم می کنیم.
لوکه و قجغر کوه هایی هستند که روستای دیزباد در میان آنها آرام گرفته است و به ویژه لوکه یکی از مناظری است که در روبروی ده واقع شده و نگاه هر بیننده ای را به خود درگیر می سازد.
با هم این دو شعر زیبا را می خوانیم.
لوکه ی من
ای کوه بلند لوکه ی من
هستی تو کنار روستای من
یک بچه داری در کنارت
دوستان زیاد داری زنجیر وار
در دامنت روییده گیاهان
رویت به من ست و پشتت دشت و بیابان
تو خود لوک هستی و به معنی عشقی
لوکه شده ای و جمع کردی همه ی عشق
از پشت سرت آید خورشید
تابش میکند به روی دیزباد
خورشید که غروب کند هر روز
نورش می رود ز سر تو
من ماندم میان تو و قجقر
تا عشق بورزم هر زمان با بودن تو
این نیک زنان و نیک مردان همراه جوانان
زحمت‌کشان این آبادی
هستند همگی دلشاد از تو
قجغر من
ای کوه سپید( سیاه ) قجغر من
هستی بر فراز روستای من
ای عشق نهفته در دل من
هستی سنگفرش در بر من
تو مانند قوچ سرفرازی
هستی تو نشانی از آشتی
بنشسته ای تو در روستای من
می نگری تو بر پیش تختگاه
آنسوی تو نشسته لوکه
با بچه اش، بچه لوکه
خورشید که بر آمد از پشت لوکه
آفتاب تابیده شد بر سر تو
تو داری ز خود کمر سیاهی
بر پایت نشسته روستایی
گاهی من نوشتمت قجغر
باز هم ز دیدگان هستی قجقر
بی تابی مکن بر سر من
نامت را نگذاشته ام قوچگر
چرا کوه سیاه نوشتم چون سالها پیش زنده یاد نجم الدین شاه میرشاهی برای من گفته بود نام قجقر را سیاه کوه هم گفته اند.
نامگذاری تیم های فوتبال جام نوحصار دیزباد
«دیزباد وطن ماست»- جام نوحصار دیزباد در حال برنامه ریزیهای برگزاری است و اعضای تیم ها دارند ساختارهای خود را می چینند تا بتوانند در مسابقات صاحب مقام شوند.
نام تیم ها عبارتند از: یاران، دلاوران، امپراطور،پرسپولیس، ارنا، پارسه یا نام دیگه، هاکان یا نام دیگه، کیان یا نام دیگه.
اما این سوال قابل طرح است که آیا این اسامی با جام نوحصار دیزباد تناسب دارد یا خیر؟
نامی که در طول مراسم مرتب تکرار می شود و در ذهن همه طرفداران می مانند، این اسم چه ویژگی داشته باشد که هویت نوحصار و دیزباد را نمایش بدهد.
امسال هم مثل سال های قبل این گروه ها می توانند با همین اسامی بازی هایشان را برگزار کنند، اما آیا نمی شود به گونه ای این اسم گذاری را انجام داد که یک هویت دیزبادی در آن باشد؟
یاران یک اسم عمومی است و دلاوران نام یک خیابان در تهران است، امپراطور یک واژه متعلق به یک عصر خاص در گذشته است، پارسه به گذشته ایران باستان باز می گردد، هاکان به معنای همان امپراطور است. و کیان هم دره ای در افغانستان است!
ما در دیزباد کوه های قجغر و لوکه را داریم. در میان بزرگان دیزباد اسامی خاکی دیزبادی، فدایی دیزبادی، رقامی دیزبادی و حسین بنیادعلی را داریم. که به عنوان مثال سنت نوحصار را همین خاکی خراسانی بنیان گذاری کرده است. اما در کل مراسم نوحصار و در بازی ها هیچ اسمی از آن نیست.
اگر از فرهنگ دیزباد صحبت می کنیم، باید فرهنگ را در این فضاها دید. تا لمس کرد مردم دیزباد برای هویتشان ارزش قائلند. ما چشمه هایی داریم به نام چله، غرقاب، رضوقلی، کمبول و ... و اینها می توانند در نام تیم ها گزینش شوند.
با این کار رنگ فرهنگ عمیقی که در دیزباد وجود دارد در اسامی تیم ها منعکس می شود. البته این فقط یک پیشنهاد است و هیچ جنبه حتمیتی ندارد. چون بالاخره این فضای شادی نوحصار است که باید بماند و خوشبختانه مدیریت توانمند روابط عمومی شورای اسلامی دیزباد در این مسیر در سال های اخیر واقعا موفق بوده است.
روئیت شئ نورانی در شیب قله لوکه دیزباد
«دیزباد وطن ماست»- از حدود سه هفته قبل شئ نورانی در نزدیک قله لوکه دیده شد که با سرعت کم به سمت پایین حرکت کرده و در نزدیک آغل شغال پنهان شده است.
به گزارش دیزباد وطن ماست، ساکنین منطقه پی حصار، اغلب شب ها این شئ نورانی را می بینند و از آنجائیکه شیب آن در محل مربوطه به حدود 70 درصد می رسد و پوشیده از سنگ های رهاشده می باشد امکان اینکه شب کسی بتواند به آنجا برود، وجود ندارد.
صحبت در مورد این شئ به قدری داغ شده که بسیاری از اهالی ده بالا برای دیدن آن به منطقه پی حصار و چنوردو می روند.
بحث و گمانه زنی های فراوانی در مورد این شئ وجود دارد که تا کنون هیچ کدام از آنها به یقین نرسیده است.