«دیزباد وطن ماست»- این روزها دیزباد در آستانه مراسم علم دعوتی قرار دارد. مراسمی که به طور مشترک با دو روستای حصار و قاسم آباد برگزای می شود و طی آن عاشقان حضرت امام حسین (ع) به عزاداری سید و سالار شهیدان می پردازند.
این مراسم برای برگزار کنندگان، وظایف زیادی به همراه دارد که برخی از آنها عبارتند از:
1. برقراری نظم و امنیت با بهره گیری از یگان حفاظتی
2. راه اندازی سرویس های بهداشتی جدید
3. مدیریت برنامه های علم دعوتی
در گفتگ «دیزباد وطن ماست» با مهندس کردی، وی از حضور تعدادی از مسئولین در برنامه روز جمعه خبر داد. که احتمالا در این حضور، بتوانیم تسهیلاتی برای انجام پروژه های دیزباد از این افراد دریافت کنیم. پیش بینی می شود حدود 1500 نفر در این گزدهمایی روحانی شرکت کنند.
همچنین شورای اسلامی در صدد است تا در انتهای 100 روز فعالیتش، گزارشی مبسوط از فعالیت های اجرایی ارائه دهد.
این گزارش که به نظر مسئولین استان نیز خواهد رسید، در بردارند اقدامات توسعه اقتصادی، فرهنگی و اجتماعی می باشد.
روندهای موجود نشان می دهد شورای اسلامی می تواند نسبت به مسائل و کاستی های دیزباد یکی از دو رویکرد ذیل را اتخاذ کند:
1. شورای مجری فعالیت های دیزباد
2. شورای انگیزه دهنده، سازمان دهنده و نظارت کننده فعالیت های دیزباد
در واقع شورای دیزباد تا کنون نشان داده است که بیشتر از اجرای پروژه ها تمایل به ایجاد مشارکت و انگیزش دیزبادی ها برای حل مسائل دیزباد، مدیریت و کارگردانی روندها دارد. این رویکرد می تواند دست شورا را در فعالیت ها باز کند.
توسعه زیرساخت ها می تواند با حضور خود دیزبادی ها انجام شود و بالاخص این مساله زمانی که خود دیزبادی ها در تصمیم گیری ها و تصمیم سازی ها، حضور دارند معنی دار می شود.
امید که این روند همچنان ادامه یابد و شرایطی ایجاد شود که خود دیزبادی ها پیش برنده فعالیت هایی باشند که شورای اسلامی کلید زده است. بنابراین انتظار می رود پس از مدتی خود دیزبادی ها پروژه های کلید خورده را با نظارت شورا اجرا کنند و شورا هیچ نقش اجرایی نداشته باشد و تنها نقش مدیریتی و نظارتی ایفا کند.
امسال در زمان نوحصار بار دیگر از کنار مدرسه دیزباد عبور کردم. مدرسه ای که پدرم و پدر بزرگ و مادر بزرگم در در آن تحصیل کرده اند. مدرسه ای که بسیاری از دیزبادی ها و روستاییان تحصیل کرده روستاهای اطراف دیزباد در آن دانش آموخته شده اند.
مدرسه دیزباد خود به تنهایی گویای حرف های ناگفته ای است که طی سالیان متمادی در ذهن و اندیشه بسیاری از مردم وجود داشته است.
ورود مدرسه در ایران با سختی تمام میسر شد چراکه مردم ایران در بسیاری از مناطق آن را علم کافری دانسته و از آن احتراز می کردند اما در دیزباد مدرسه با دستان توانمند دیزبادی ها و با کمترین مشکل بنیان گذاشته شد.
امروز مدرسه دیزباد که از سال 1312 تاسیس شده، 80 ساله می شود. این بدان معنی است که اگر شخصی در دیزباد 87 ساله باشد می توانسته در این مدرسه در زمان قانونی تحصیل خود را شروع کرده باشد.
مدرسه دیزباد اگر چه توسط سر سلطان محمد شاه، امام شیعیان اسماعیلی ساخته و به نام ناصر خسرو شاعر، فیلسوف و دانشمند اسماعیلی نام گذاری شده بود اما همچون باران رحمت بر تمام دیزبادی ها اعم از اسماعیلی و غیر اسماعیلی بارید و سبب شد مردم این دیار فرهنگ و اقتضائات متفاوتی نسبت به سایر افرادی که در روستا زندگی می کردند، پیدا کنند.
این افراد پس از فارغ التحصیلی به شهرها آمدند و برخی اوقات نیز از ایران مهاجرت کردند و دنیایی متفاوت از آنچه در واقع از یک روستایی انتظار می رفت را تجربه کردند.
مدرسه ناصر خسرو دیزباد ثمره اندیشه ای است که ریشه در عقلانیت دارد. عقلانیتی که توسط حضرت علی (ع) پرورده شده و به عنوان میراث به ما رسیده است.
در سایه این عقلانیت است که امروز دیزبادی ها اعم از اسماعیلی و دوازده امامی در کنار همدیگر به توسعه روستای خود می اندیشند. در سایه این عقلانیت است که می توان در آینده شاهد ترقی و توسعه روزافزون دیزباد بود. فقط کافی است که امروز نگاهمان، رویکردمان و حرفمان همه در جهت توسعه باشد. توسعه ای که از توسعه فرهنگی شروع شده و به توسعه اجتماعی و توسعه اقتصادی ختم می شود.
امید که در این مسیر الله قادر مارا راهنمایی و هدایت کند که من الله التوفق.
«دیزباد وطن ماست»- همزمان با ارسال خبر گردهمایی حصار، برای اولین بار «پورتال جامع اطلاع رسانی نیشابور» به این واقعه خبری که در سایت «دیزباد وطن ماست» منتشر شده بود، پوشش خبری داد.
در جلسه حصار که با حضور مقامات ارشد منطقه برگزار شد، مهندس محمود کردی سخنرانی مفصلی در باب الزامات رسیدن به شرایط توسعه پایدار در روستای دیزباد ایراد کرد.
در پایان این سخنرانی، نکات طرح شده از جانب مهندس محمود کردی مورد استقبال، فرماندار نیشابور، بخشدار زبرخان و نماینده مردم نیشابور در مجلس شورای اسلامی قرار گرفت.
امید که این جلسه و جلسات مشابه که در واقع به توسعه فضای دیالکتیک در سطوح تصمیم گیری منطقه ختم می شود، بتواند شرایط توسعه ساختارهای دیزباد و سایر روستاها را بهبود بخشد.
گفتنی است که در این راستا ما به اطلاع رسانی در سطح شهرستان و استان نیازمندیم و پورتال خبری «روزنه» بابی برای این اطلاع رسانی باز کرده است.
در پیام این سایت پس از بازنشر خبر گردهمایی حصار آمده است:
«با سلام
خبر مندرج در آن تارنما در بخش اخبار شهرستان درج گردید.
آرزومندیم دیزبادی سرسبزتر و سربلندتر
(روزنه)»
آرمان ها و آرزوهای هر ملتی قطعا یکی از راه های موثر در راستای توسعه وطن آنها است. آن وقتی است که مردم چیزی را می خواهند. حتی اگر آن چیز با واقعیات فاصله زیادی داشته باشد. رسیدن به آن آسان می شود.
امروز داشتم به پیام های فراوانی که از سالهای پیش دریافت کرده ام نگاه می کردم، ناگهان این عبارت «دیزباد علیا 2020، توسعه یافته ترین روستای کشور» به ذهنم خطور کرد.
آیا می شود که روستای دیزباد علیا که در جشن های 2500 ساله، به عنوان یکتا روستای ایران که 100 درصد مردم آن باسواد بودند، معرفی شد، بار دیگر در پایان سند چشم انداز 2020 کشور، توسعه یافته ترین روستای ایران شود؟
این سوال را چند بار از خودم پرسیدم و هر بار به آن با قطعیت پاسخ بلی دادم. مگر ما امروز در دیزباد چه نداریم؟ ما همه چیز داریم. ما مردان و زنان تحصیلکرده و با فرهنگی داریم که مرزهای دیزباد را از لوکه و قجغر و جاده تخته، به کانادا، امریکا، اروپا و استرالیا گشوده اند.
ما منابع طبیعی فوق العاده ای داریم و اگر الله قادر مددی بدهد، می توانیم با رهبران متخصص، با تجربه و اجرایی که در شورای منتخب و ان شا الله دهیارمان داریم، دیزباد را به توسعه یافته ترین روستای کشور تبدیل کنیم. روستایی که فخر ایران و ایرانیان باشد.
ما شایسته بهترین بودن هستیم و این چیزی نیست که من تنها بگویم، بلکه بیشتر مردم دیزباد به این باور دارند. امید که این مهم را با ورود به جامعه دانشی و به کار گیری الگوهای جامعه مدنی، جامه عمل بپوشانیم. این مساله دور از حقیقت نیست، چراکه در بیانات اخیر مسئولین دولت در مسجد دیزباد، نگاه خوشبینانه آنها به دیزباد در کلام بخشدار زبرخان به طور ویژه مشخص بود.
ما نیز
دست به دست هم دهیم به مهر، وطن (دیزباد) خویش را کنیم آباد