«دیزباد وطن ماست»- چهارمین پویش همگانی درختکاری و جشن نوروز در بوستان پیشتختگاه دیزباد ، ساعت ۹ صبح روز پنجشنبه ۱۲ فروردین ماه ( با حضور تمامی اهالی دیزباد و با رعایت توصیه های بهداشتی برگزار شد.
دیزباد طی شب های گذشته سردترین اوقات فروردین ماه را تجربه کرده و در این مدت دمای هوا در دیزباد در سرد ترین ساعات به منفی یک تا منفی دو درجه رسید اما هوا در طول روز، مطبوع بوده و دیزبادی ها توانستند با رعایت کامل فاصله گذاری اجتماعی و شیوه نامه های بهداشتی و با نظارت خانه هلال دیزبادانجام دهند.
در این برنامه از همه دیزبادی ها تقاضا شده بود حتما با ماسک در بوستان حضور یابند و توزیع ماسک برای عزیزانی که دسترسی به تهیه آن را در روستا نداشته اند توسط خانه هلال دیزباد انجام شد.
دیزبادی ها به سان همیشه ؛ همدل و متحد ، درخت دوستی نشاندند و در این برنامه اهالی فرهیخته دیزبادی از خردسال تا جوان و میانسال و کهنسال با حضور پر رنگ در بوستان پیشتختگاه ، بیش از ۵۰۰ اصله نهال از گونه های داغداغان و بنه کاشتند .
(توضیح اینکه این برنامه با رعایت کامل توصیه های بهداشتی به انجام رسید و فقط در لحظه تهیه عکس در حد چند ثانیه ماسکها از صورت کنار رفته است)
Dizbad Watane Mast: ዴይዝባድ ኦሊያ በኮራን ራዛቪ ግዛት ውስጥ በኢራን ምስራቅ ውስጥ የሚገኝ ተራራማ መንደር ነው ፡፡ የዚህ መንደር ሰዎች በአገሪቱ ውስጥ ካሉ በጣም እንግዳ ከሆኑ መንደሮች አንዱ እንደሆኑ ያውቃሉ ፡፡ ምናልባት የዚህ መንደር ዝና የመጣው በመንደሩ ማንበብ ለሚችሉ ሰዎች ሊሆን ይችላል ምክንያቱም ይህ መንደር በኢራን 100% በዩኔስኮ ማንበብ የሚችል ብቸኛ መንደር ነው ፡፡ ምናልባትም ይህ ዝና ምናልባት በመንደሩ ውስጥ የኤሌክትሪክ ኃይል በፍጥነት በመድረሱ ምክንያት ሊሆን ይችላል ፣ ይህም ማለት በተመሳሳይ ጊዜ ከማሻድ የኃይል ማመንጫ ጋር ነው ፣ በዚህ መንደር ውስጥ ያለው የኤሌክትሪክ ኃይል ማመንጫ በግል እንደ ኤሌክትሪክ ፋብሪካ ተቋቁሟል ፡፡ ለዚህ ምክንያቱ ምናልባት በ 1913 የተጀመረው የናስር ቾስሮ ደዝባድ ትምህርት ቤት ነው ፡፡ በቢንዶልድ እምብርት በጣም ርቆ በሚገኘው በኒሻበርር መንደር ውስጥ ተማሪዎች የነፃ ትምህርት ዕድል ያገኙበት እና እስከ ምረቃ ድረስ የተማሩበት ለትርፍ ያልተቋቋመ ትምህርት ቤት ፡፡ ምናልባትም ይህ ዝና በ 1340 ዎቹ በቴህራን ውስጥ በሠራ ጋዜጠኛ አስተሳሰብ ላይ የተመሠረተ ነው ፡፡ ምናልባት ይህ ዝና ከዚህ ትምህርት ቤት ልብ ውስጥ በወጡት ከፍተኛ ሥራ አስኪያጆች ምክንያት ሊሆን ይችላል ፡፡
የዲዝባድ ሰዎች ጠንካራ ሰብዓዊ ግንኙነቶች ያላቸው እና ከእንግዶቻቸው ጋር አስደናቂ ግንኙነት አላቸው ፡፡ ዛሬ ይህ መንደር በኮራሳን ራዛቪ አውራጃ ከሚገኙት የቱሪስት መንደሮች አንዱ ሲሆን የሀዲ ፕሮጀክት ከተተገበረባቸው ጠቃሚ የገጠር መንደሮች አንዱ ነው ፡፡ ብዙ የእግረኛ መንገዶቹ ተጠርገዋል ፡፡ በተጨማሪም ዲባዲስ ከሃርቫርድ እስከ ኦክስፎርድ እና ከማንሃን እስከ ቻምፕስ-ኤሊሴስ ፣ ከታላቁ የቻይና ግንብ እስከ ናያጋራ allsallsቴ ድረስ ተበታትነው ይገኛሉ በየአገሩም በእድገትና በእድገት ጎዳና ላይ ይገኛሉ ፡፡
ከቅርብ ዓመታት ወዲህ በአገሪቱ ውስጥ አብዛኛዎቹ ከፍተኛ ኃይሎች ባይኖሩም በደማቅ አንፀባራቂ እና ዛሬ በሀገሪቱ ውስጥ በጣም ጠንካራ ጨረቃ ቤት አለው ፡፡ በመንደሩ ውስጥ ያልተለመዱ የዕፅዋት ዝርያዎችን የመጠበቅ ፕሮጀክት በተባበሩት መንግስታት የተደገፈ ነው ፡፡ የማይታመን ነው ፡፡ የዚህ መንደር እስላማዊ ምክር ቤት የህዝብ ግንኙነት እና አለም አቀፍ ጉዳዮች ያሉት ሲሆን በ 8 ዓመታት ውስጥ በአገሪቱ ካሉ ጠንካራ የህዝብ ግንኙነቶች እና እስላማዊ ምክር ቤቶች መካከል አንፀባራቂ በመሆኑ እንደ ዶ / ር ማሱሜህ እብተካር ያሉ ታላላቅ ሰዎች የመጀመሪያውን ጥበቃ እንዲያደንቁ አድርገዋል ፡፡ ዩኒት (የአገሪቱ አከባቢ ወደ ላይኛው ደዝባድ ሄደ) ፡ ከዲዛባድ ጋር ቆንጆ ንግግር ካላቸው እና “ዲዝባድ ለኢራን አከባቢ ተስፋ ሰጠው” ከሚል ከዶ / ር ሙሃመድ ዳርቪሽ በተጨማሪ ፡፡ ሰዎች ከማደን እና ዛፎችን ከመቁረጥ ይልቅ በባህላቸው ለእንስሳት ጎጆ የሚገነቡበት እና አከባቢን ለመጠበቅ ረዣዥም ዛፎችን የማይቆርጡበት መንደር ፡፡
በምስራቅ ኢራን ውስጥ የሚገኘው በኮራሳን ራዛቪ አውራጃ ውስጥ የደዝባድ መንደር ይኸውልዎት ፡፡
Dizbad Watane Mast: Deizbad Olya është një fshat malor i vendosur në lindje të Iranit në provincën Khorasan Razavi. Banorët e këtij fshati e njohin atë si një nga fshatrat më të çuditshëm në vend. Ndoshta fama e këtij fshati është për shkak të njerëzve të shkolluar të fshatit, sepse ky fshat është i vetmi fshat në Iran që është 100% i shkolluar në UNESCO. Ndoshta ky reputacion është për shkak të ardhjes së hershme të energjisë elektrike në fshat, e cila është pothuajse njëkohësisht me termocentralin Mashhad, gjeneratori i energjisë elektrike në këtë fshat është vendosur privatisht si një fabrikë e energjisë elektrike. Ndoshta arsyeja për këtë është shkolla e Nasser Khosrow Deezbad, e cila u krijua në 1913; Një shkollë jofitimprurëse ku studentët morën bursa dhe studiuan deri në diplomim në fshatin më të largët të Neishabour, në zemër të Binalood. Ndoshta ky reputacion është i rrënjosur në mendimin e një gazetari që ka punuar në Teheran në vitet 1340. Ndoshta kjo famë është për shkak të menaxherëve të vjetër që kanë dalë nga zemra e kësaj shkolle.
Njerëzit e Deezbad kanë marrëdhënie të forta njerëzore dhe kanë një marrëdhënie të mrekullueshme me mysafirët e tyre. Sot, ky fshat është një nga fshatrat turistikë në provincën Khorasan Razavi dhe një nga fshatrat me vlerë rurale në të cilin është zbatuar projekti Hadi. Shumë nga rrugicat e saj janë të asfaltuara. Për më tepër, Disbadis janë të shpërndarë nga Harvardi në Oksford dhe nga Manhatani në Champs-Elysées, nga Muri i Madh i Kinës deri në Niagara Falls, dhe në çdo vend që janë, ata janë në rrugën e rritjes dhe zhvillimit.
Një fshat që vitet e fundit, megjithë mungesën e shumicës së forcave të tij elitare në vend, ka shkëlqyer shkëlqyeshëm dhe sot ka shtëpinë më të fortë të gjysmëhënës në vend. Projekti për ruajtjen e specieve të rralla të bimëve në fshat mbështetet nga Kombet e Bashkuara. Unshtë e pabesueshme. Këshilli Islamik i këtij fshati ka marrëdhënie me publikun dhe çështjet ndërkombëtare dhe gjatë 8 viteve ka qenë në gjendje të shkëlqejë si një nga këshillat më të fortë të marrëdhënieve me publikun dhe islamik në vend, në mënyrë që personalitete të mëdha si Dr. Masoumeh Ebtekar të vlerësojnë mbrojtjen e parë njësi (Mjedisi i vendit shkoi në Dezbad të Epërm. Përveç Dr. Mohammad Darvish, i cili ka një fjalim të bukur për Dizbad dhe beson se "Dizbad i ka dhënë shpresë për mjedisin iranian". Një fshat ku njerëzit ndërtojnë fole për kafshët me kulturën e tyre në vend që të gjuajnë dhe të presin pemë, dhe nuk presin pemë të larta për të mbrojtur mjedisin.
Këtu është fshati Dezbad në provincën Khorasan Razavi të vendosur në Iranin lindor.
Dizbad Watane Mast: Deizbad Olya es una aldea montañosa ubicada al este de Irán en la provincia de Khorasan Razavi. La gente de este pueblo lo conoce como uno de los pueblos más extraños del país. Quizás la fama de esta aldea se deba a la gente alfabetizada de la aldea, porque esta aldea es la única aldea en Irán que es 100% alfabetizada en la UNESCO. Quizás esta reputación se deba a la llegada anticipada de la electricidad a la aldea, que es casi simultáneamente con la central eléctrica de Mashhad, el generador de electricidad en esta aldea se ha establecido de forma privada como una fábrica de electricidad. Quizás la razón de esto sea la escuela de Nasser Khosrow Deezbad, que se inauguró en 1913; Una escuela sin fines de lucro donde los estudiantes recibieron becas y estudiaron hasta la graduación en el pueblo más remoto de Neishabour, en el corazón de Binalood. Quizás esta reputación tenga sus raíces en el pensamiento de un periodista que trabajó en Teherán en la década de 1340. Quizás esta fama se deba a los altos directivos que han salido del corazón de esta escuela.
La gente de Deezbad tiene sólidas relaciones humanas y una relación maravillosa con sus huéspedes. Hoy, esta aldea es una de las aldeas turísticas de la provincia de Khorasan Razavi y una de las valiosas aldeas rurales en las que se ha implementado el proyecto Hadi. Muchos de sus callejones están pavimentados. Además, los Disbadis se encuentran dispersos desde Harvard hasta Oxford y desde Manhattan hasta los Campos Elíseos, desde la Gran Muralla China hasta las Cataratas del Niágara, y en todos los países en los que se encuentran, están en el camino del crecimiento y el desarrollo.
Un pueblo que en los últimos años, a pesar de la ausencia de la mayoría de sus fuerzas de élite en el país, ha brillado intensamente y hoy tiene la casa creciente más fuerte del país. El proyecto para la conservación de especies de plantas raras en la aldea cuenta con el apoyo de las Naciones Unidas. Es increíble. El Consejo Islámico de esta aldea tiene relaciones públicas y asuntos internacionales y durante 8 años ha podido brillar como uno de los consejos de relaciones públicas y islámicos más fuertes del país, por lo que grandes personalidades como el Dr. Masoumeh Ebtekar agradecen la primera protección. unidad (El medio ambiente del país fue a Upper Dezbad. Además del Dr. Mohammad Darvish, quien tiene un hermoso discurso sobre Dizbad y cree que "Dizbad le ha dado esperanza para el medio ambiente iraní". Un pueblo donde la gente construye nidos para animales con su cultura en lugar de cazar y talar árboles, y no talar árboles altos para proteger el medio ambiente.
Aquí está la aldea de Dezbad en la provincia de Khorasan Razavi ubicada en el este de Irán.
«دیزباد وطن ماست»- هادی میرشاهی یکی از فرهیختگان دیزبادی است که در نوشته ای با عنوان «نوحصار هالهای از عشق و همدلی در تاریخ دیزباد» به موضوع نوحصار دیزباد می پردازد. این نوشته که توسط ریم فطوم ویرایش شده است، مروری بر آنچه در ظاهر نوحصار می گذرد دارد. با هم این نوشته زیبا را مطالعه می کنیم.
در طول تاریخ یکی از مؤثّرترین انگیزههای گرد هم آیی و تجمّع انسانها، باورها و آئینهای دینی و مذهبی میباشد. در اماکنی همچون کلیساها و مساجد گرفته تا میدانها و حتی فضاهای آزادِ دیگر، تا آدمیان حول یک باور، یک اعتقاد و یک رسم مشترک جمع شوند.
افکار مشترک موجب اعمال مشترک که زیربنای ساختار اجتماعی گروهها را نیز منسجمتر میکند.
تفاوت نمیکند که این باور در میان بومیان استرالیایی یا قبایل آفریقایی یا مسلمانان آسیایی و یا کاتولیکهای اروپایی باشد. هر جامعه و گروه جمعیتّیِ بسته، حولِ یک دین، مذهب و یا باور جمع شدهاند.
نکته حائز اهمیت این است که هر چه باور اجتماعی و یا مذهبی قویتر باشد روابط و اتّحاد آن جامعه، حول مضمونِ مشترک، بهتر رونمایی میشود.
مراسم نوحصار دیزباد نیز از این سیاق است آنچه طیف وسیعی از اقشار مختلف را همهساله در موعِد مقرّر در آنجا گرد هم میآورد. این گرد هم آیی در وهله اول باور مذهبی است، در مرحله بعدی ارتباطات عاطفی و فامیلی است که بین هم ده دیاران عزیز دیزبادی برقرار شده است.
این سنت دیرینه از سه قرن و نیم قبل برای نسل حاضر به جا مانده است و اکنون هر دیزبادی که در هرکجای کره زمین زندگی میکند میداند که مراسم جهانی نوحصار در جمعه آخرِ مردادماه هرسال در دیزباد برگزار میشود.
در این رویداد تاریخی با هر برداشتی و ایدهای که داشته باشیم پاسخگو میباشد: یک گرد هم آیی، یک پیکنیک، یک حرکت همگانی در قالب تفریحات سالم و یا در قالب یک دیدار دستهجمعی و یا یک کوهنوردی با قداستی کمنظیر.
جوانان بُعد پیکنیکی آن را میپسندند و برخی از نظر علمی باور دارند که سردی آب چشمه ممکن است به علت مجاورت با اورانیوم باشد ولی سالمندان و افرادی این رویداد را یک معجزه بهحساب میآورند و آن را با آب زمزم مشابهت میدهند، بدون اینکه به اعتقادات یکدیگر بیاحترامی نمایند. همه راهی این سفر یکروزه هستند با کوله باری از عشق و امید و همدلی.
در سالهای قبل در پی نشستی با صاحبنظران مقرر شد مراسم نوحصارِ دوّم که در آخرین جمعه مردادماه هرسال در دیزباد برگزار شود تا هر کس از دیزبادیها و در هر نقطهای از دنیا بتواند برای خود برنامهریزی نماید. نوحصار اوّل در اردیبهشت بهصورت دستهجمعی با صرف چای و بلغور برگزار میشد که متأسفانه در سالهای اخیر، برگزاری این سنّت قدری کمرنگ پرشده است.
صبحگاه آخرین جمعه مردادماه میباشد آفتاب هنوز طلوع نکرده، همه مشتاقان در تکاپو و جنبوجوش هستند. عدهای به پیشواز نوحصار رفته و شب قبل وسایل خود را به همراه برده و اسکان گرفتهاند، گروهی برای تأمین روشنایی موتور برقی را با خود حمل کرده و گروهی تا صبح با شعلهِ اجاقها و آتش، روشنایی و گرمایِ خود را تأمین نمودهاند.
آش نذری از قدیم به سرخیری مرحوم حسن میرشاهی اسدبیک برقرار بود و اکنون، تولیّت آن را خاله "زری ما" و اولاد بلافصلش به عهده دارند. کسانی که سحرخیزند و صبح زود خود را به محل پخت آش میرسانند و شکمی از عزا درمیآورند (سحرخیز باش تا کامروا شوی).
سران فامیل در شب قبل آمارگیری و برنامهریزی نمودهاند چون حمل ظروف و اثاثیه و یا مواد غذایی کار مشکلی بوده مخصوصاً اگر متناسب با جمعیّت نباشد، تأمین کسری آن در محل نوحصار امکانپذیر نیست ازاینجهت میزان مواّد غذایی و تدارکات لازم قبلاً پیشبینی و میزان مسئولیّت اجرایی هر شرکتکننده دقیقاً معلوم شده است.
تنها وسیله حمل بار، مخصوصاً بعد از پارکینگ اتومبیل (نوحمّامی) با الاغ میباشد. اخیراً خانوادههای دیزبادی در فصل زمستان به شهرها مهاجرت و زندگی میکنند و نگهداری الاغ برایشان مقدور نمیباشد بهطوریکه در سالهای اخیر حمل بار، با مشکل جدّی مواجه شده است.
گروهی با ماشین به نوحصار آمده، متأسفانه چون تردّدشان برنامهریزینشده مزاحمتهایی برای عابرین پیاده فراهم میکنند و گردوخاک ناشی از این تردّد مورد اعتراض شدید عابرین پیاده میباشد. دهیاری میتواند به رانندگان هشدار دهد برای تردّد: صبح، حرکتِ وسائط نقلیّه به نوحصار قبل از ساعت 7 و بعد از ساعت 10 صبح و برگشت از نوحصار در عصر: بعد از ساعت 7 صورت بگیرد.
خانوادهها یکییکی خانه و کاشانه خود را به عزم نوحصار ترک کرده و تقریباً یک ترافیک یکطرفه در مسیر حرکت به نوحصار به وجود آمده است همه عازم میعادگاه هستند.
سنین میانسال و بالاتر بهمحض اینکه به هم میرسند یکی به دیگری میگویدالتماس دعا ، مخاطب در جواب میگوید محتاجیم به دعا.
گروههای فامیلی محل اسکانشان کاملاً مشخص و در زیر درختان استقرار پیدا کردهاند. سوروسات چای و صبحانه برقرار است. سماورها در حال جوشیدن، گوسفندان در حال ذبح میباشند