دیزباد وطن ماست
سایت رسمی روستای دیزباد علیا (بالا) از توابع شهرستان نیشابور در استان خراسان رضوی ایران.
دیزباد وطن ماست
سایت رسمی روستای دیزباد علیا (بالا) از توابع شهرستان نیشابور در استان خراسان رضوی ایران.صدای ناله درختان دیزباد را نمیشنوید؟!
«دیزباد وطن ماست»- محمود کردی رئیس پیشین شورای اسلامی دیزباد و یکی از فعالان حفظ محیط زیست کشور در نوشته ای به محیط زیست دیزباد می پردازد.
صدا صدای درد است...
صدا صدای بی مهری است...
صدا صدای طمع ورزی است...
صدا صدای نابودی است...
و متاسفانه این ناله با سکوت اکثریت مردم همراه شده است.
سکوتی که از سر بی مسئولیتی است...
سکوتی که جلوه بی تفاوتی است...
سکوتی که نشانه سهل انگاری است...
آیا گوش شنوائی برای شنیدن صدای غرش ده ها اره موتوری که این روزها به جان درختان دیزباد افتاده اند وجود ندارد؟
آیا خروج روزانه چندین وانت نیسان تنه درخت از دیزباد مشاهده نمی‌شود؟
آیا میدان رقابت بین اره موتور داران درک نمی‌شود؟
آیا اعمال غلط برخی از اینان در شأن دیزبادی است ؟
درون درد ...برون درد...همه اش درد...
اگر یادتان باشد در مراسم نوحصار سال۹۳ اطلاعیه هائی تحت عنوان « درختان بید، این سرمایه های ملی را نابود نکنید » در بین تمام جایگاه ها پخش کردیم و در آن هدف از کاشت درخت بید توسط نیاکانمان، در حاشیه رودخانه را یادآور شدیم و محاسن این کار را یکایک برشمردیم.
پنج سال بعد سیل عظیمی در دیزباد جاری شد و اثری از اغلب جایگاه باقی نماند و خسارت فراوانی به باغات نیز وارد شد.
آیا این درس برای ما کافی نیست ؟
در سال۹۸ نیز مطلب دیگری تحت عنوان «هرس تلفنی و هرس نظارتی » نوشته شد و در مجامع عمومی و همچنین فضای مجازی دیزباد اطلاع رسانی شد.
در آن سال که ابتدای گران شدن چوب بود ، حصاری هائی که آبیار برخی از باغات دیزباد بودند با یک تلفن مجوز هرس را از صاحب باغ می‌گرفتند و درختان را به نحوی قلع و قمع می کردند که اگر از دور به باغ نگاه می کردی تعدادی تنه راست یا چوب پلخمون می دیدی...
خوشبختانه در آن زمان به این عمل ناروای حصاری ها خاتمه داده شد و با کمال تأسف هم اکنون دیزبادی ها جانشین آنها شده اند.
درختان کهن را با تنه های جوان قطع می‌کنند.
حتی درختان جوان را نیز نابود می‌کنند.
دست اندازی به باغ همسایه دارند.
حتچه « قیم » درختان را بر می دارند.
این اعمال غلط نابخشودنی است.
البته در این بین آن تعداد از مالکین باغات شهر نشین که بدون نظارت و حضور خودشان به اینان مجوز هرس می دهند مقصرند.
در اینجا چند پرسش مطرح می شود:
آیا رزق و روزی این گروه از اره موتور داران وابسته به این عمل است؟
آیا فرزندان امروزی اینان که به حفظ فضای سبز و محیط زیست اعتقاد دارند نباید مانع کار غلط پدرانشان شوند؟
آیا فاصله بین مشهد و نیشابور تا دیزباد زیاد است که مالکین امکان نظارت ندارند؟
آیا در دیزباد هرس کار خبره کم داریم که این کار را به این افراد واگذار می شود؟
باغداران کهنه کار دیزبادی به خوبی میدانند هرس همه ساله به صورت تر و خشک در فصول مناسب ضروری است.
بویژه در این سال های خشک بسیار بسیار لازم است.
اما هرس اصولی دارد، فرد خبره می خواهد و نظارتی مستمر لازم دارد، در غیر اینصورت همانی می شود که هم اکنون در جریان است.
قلع و قمع درختان امروز دیزباد شبیه همان قضیه مدرسه است:
زمانی که سقف مدرسه را خراب می‌کردند، پنجره هایش را در می آوردند، جملگی سکوت کرده بودیم و حالا هر یک دیگری را مقصر میدانیم.
مطمئن باشید درختان بید سوخته شده نوحصار دیگه بر نخواهند گشت.
درخت کهنسال توت که ریشه در اعماق زمین دارند و بهترین مقاومت را به خشکسالی دارند به این زودی ها جایگزین نخواهند داشت.
درختان بلند قامت سپیدار و اشن به تاریخ سپرده می‌شوند.
با قطع اینهمه درخت نباید انتظار هوای سرد را در تابستان های آتی داشته باشیم.
وظیفه کلیه هم ده دیاران خردمند و دورنگر است که در این شرایط بحرانی:
بیشتر احساس مسئولیت کنیم.
هر کس در هر کجایی هست.
هر کاری از عهده اش ساخته است کوتاهی نکند.
فردا دیر است ...
ممنونم
