«دیزباد وطن ماست»- وقتی وارد روستا می شوید یکی از چیزهایی که بیش از هرچیزی خودنمایی می کند عناصری است که به نظر می رسد هزینه کمی برای آن پرداخت می شود.
روستا یعنی جایگاهی که تمدن همیشه دیر به آنجا می رسد. اما دیزباد در این موضوع همواره سرآمد بوده است و انتظار می رود که این سرآمدی حفظ شود و ان شاء الله شاهد پیشرفت های بیشتر باشیم.
با این مقدمه کوتاه می خواهم به عناصری اشاره کنم که می تواند دیزباد را زیبا یا آن را ناقص نشان دهد. به بیان ساده و در یک نمونه ملموس، آیا سطل زباله، همان سطل قیر است؟ آیا ابتکار یک جوشکار می تواند هنری زیبا را بیافریند که چشم بیننده از دیدن آن لذت ببرد؟
از چه رنگی استفاده می کنیم؟ آیا این رنگ روانشناسی شده است؟
از چه طرحی استفاده می کنیم؟ تا چه اندازه این طرح با محیط زیست و مکان سازگار و متناسب است؟
قطعا به اینها فکر می کنیم اما چطور می توانیم آن را اجرا کنیم؟
متاسفانه بودجه های کشور در بخش های دولتی به شدت کاهش یافته است؟ بودجه مصوب می شود اما تخصیص یافتن بودجه چیز دیگری است که کمتر اتفاق می افتد بودجه مصوب تخصیص پیدا کند. به ویژه وقتی که جیب دولت خالی است.
در واقع از یک ظرف قیر که جای یک سطل زباله را می گیرد شروع کردم تا بگویم، مردم باید خودشان در فضای توسعه حضور داشته باشند. منتظر دولت نمی توان ماند.
دیزباد اگر زیبا شود، این زیبایی خود باعث درآمد زا شدن آن می شود و خود درآمد زا شدن آن باعث تجهیز بیشتر و زیبایی بیشتر آن می شود و این سیکل ادامه خواهد یافت.
اما در خصوص رنگ باید بگویم که باید دید رنگ دیزباد چه رنگی است؟ دیزباد اگر سبز است باید همه چیزش سبز باشد و اگر ارغوانی است باید همه چیز آن ارغوانی باشد. در واقع رنگ پردازی باید یک وحدت را دنبال کند تا این امر نشانی از یک مدیریت بر زیباسازی دیزباد باشد.
امیدواریم که این ها همچون گذشته دنبال شوند تا دیزباد آینده دیزبادی مملو است زیبایی باشد. زیبایی بصری و زیبایی محیطی.