«دیزباد وطن ماست»- دیزبادی ها این روزها در فضاهای مجازی در مورد دغدغه هایشان می گویند. دغدغه هایی که امروز نسبت به گذشته بسیار بیشتر شده است.
این ها از عوارض عملیاتی شدن دیزباد توریستی است که نتایجش تنها گریبانگیر دیزباد نیست بلکه هر روستایی که این ویژگی ها را یافته متعاقب آن دچار چنین آشفتگی هایی شده است.
ورود گردشگر به دیزباد فضای خانوادگی دیزباد را معذب کرده است. فضایی که همه پسرخاله و دختر خاله هستند این روزها تبدیل به فضایی شده است که افراد دوست دارند کمتر آن را ببینند.
در عین حال حضور دیزبادی ها در دیزباد در دو سال اخیر بی سابقه بوده است. یعنی دیزبادی ها دارند در دیزباد سازندگی می کنند. اما باز هم راضی نیستند. چون مشکلات زیادی وجود دارند و باید به این مشکلات پرداخته شود.
سروی در مورد غریبه هایی که وارد دیزباد می شوند می گوید: «توریستی شدن دیزباد شده یک دردسر مثلا همین جمعه یک مینی بوس مسافر آمده بودن سرمزار غروب می رقصیدن سرلخت بعدبه اسم دیزباد تمام میشه که دیزبادیها بی حجابند!»
اما این مشکل دیگر مشکل دیزباد نیست. تمام روستاهای گردشگری با چنین مسائلی روبرو هستند. و تازه دیزباد این مسائل را تا اندازه زیادی مهار کرده است.
امیر حسین می گوید: «اون روز تو مسجد گفتن هر اتفاقی افتاد به نگهبانی بگین نگهبانی با 110 هماهنگ میکنه و 110 تو مدت کم میاد اونجا.
ولی تماس که گرفته میشه ساده از کنارش رد میشن.»
قربانعلی هم از مساله آلودگی ها و خالی نکردن ظرف های آشغال در برخی مناطق دیزباد خبر می دهد.
اما به گفته یک مقام مسئول در دیزباد: «مشکل عنوان شده مختص دیزباد نیست در جلسه شوراها و دهیاران شهرستان همگی بویزه مناطق گردشگری این مسائل را به شکلی حادتر دارند و همگی از دیزباد سوال می کردند که شما چکار کردین که همه از تمیزی و نظم و انضباط دیزباد سخن می گویند و حتی بیش از 60 نفر از دهیاران نمونه شهرستان یک ماه قبل به دیزباد آمدند که از تجربیات ما استفاده کنند.»
در واقع مساله اینجاست که مسائل دیزباد نیاز به شکل گیری نهادهای جامعه مدنی دارد. فضای دیالوگ ایجاد شده که اخیرا در میان دیزبادی ها پررنگ تر شده و بیشتر به مسائل اجتماعی و فرهنگی دیزباد توجه می کند باید این نکته را مد نظر قرار دهد که دولت و بازوان دولت (شورای اسلامی و دهیاری) قدرت ندارند که به مسائل خرد روستا بپردازند. آنها صرفا نگاهشان به مسائل کلی و استراتژیک است. برای سایر مسائل این نهادهای مدنی هستند که باید در دیزباد شکل بگیرند و به خوبی عمل کنند تا دیزباد بتواند راه خودش را برای رسیدن به توسعه پایدار باز کند.
در واقع ما ابتدا باید دیالوگ های خود را گسترش دهیم. یادمان باشد که حرف زدن خیلی راحت است. انتقاد کردن و ایراد گرفتن بسیار راحت است اما اصل بر حرکت و ایجاد است. و این مساله ای است که بیشتر از هر زمان دیگر به آن نیاز داریم.