«دیزباد وطن ماست»- امسال یکی دیگر از مراسم بسیار دیدنی در دیزباد برگزار می شود. این یکی دیگر از نخستین های دیگری است که به دستان توانمند شورای اسلامی و دهیاری دیزباد رقم می خورد.
به گزارش دیزباد وطن ماست، مراسم گرامیداشت مقام والای معلم همزمان با روز شورا - روز جهانی کارگر - هفته سلامت و هفته هوای پاک برگزار می شود.
بدین منظور از تمام دیزبادی ها دعوت شده تا در این مراسم که در مدرسه تازه بازسازی شده دیزباد برگزار می شود، شرکت کنند.
گفتنی است این مراسم راس ساعت 9.30 صبح جمعه، 12 اردیبهشت 93 برگزار می شود و پیش بینی می شود که خیل کثیری از دیزبادی ها در این مراسم شرکت کنند.
«دیزباد وطن ماست»- یکی دیگر از فعالیت های اخیر شورای اسلامی و دهیاری دیزباد، بازسازی مدرسه دیزباد بود. مدرسه ای که اینک چراغ آن به واسطه دانش آموزانش روشن است.
نگاه شورای اسلامی دیزباد به مساله توسعه، عمران و آبادانی دیزباد قطعا برای همه دیزبادی ها آشکار است. اما مساله اینجاست که وقتی خبر بازسازی و مرمت مدرسه دیزباد را می خوانیم به یاد مدرسه ویران ناصرخسرو می افتیم. مدرسه ای که قطعا امروز افراد زیادی از دیزبادی ها دوست دارند که بازسازی شود. مدرسه ای که به نوعی هویت چند نسل را در دیزباد رفم زده است و اینکه در انتظار نگاه مسئولین می باشد.
شاید اگر اسباب بازسازی این مدرسه نیز فراهم شود، دیزبادی های زیادی برای بازسازی آن به بهترین نحو ممکن مشارکت کنند. فقط می ماند یک خواست عمیق و اراده جمعی و جسارت که این کار خطیر کلید بخورد.
شاید امروز دیگر دیزباد نیاز به چنین مدرسه ای به این وسعت نداشته باشد، اما مرکز آموزش عالی یا شاید یک مکان عام المنفعه دیگر می تواند جایگزین خوبی برای مدرسه دیزباد باشد.
اگرچه این ها تنها افکاری هستند که گاهی بر اثر بازخوانی نظرات دوستان دیزبادی به ذهنم متبادر می شود، اما چه خوب می شد که می شد چنین شود!
«دیزباد وطن ماست»- یکی از دوستان دیزبادی در جریان بازگشایی مدرسه دیزباد از گزارش تصویری دیزباد وطن ماست گلایه کرده بود و گفته بود که تصاویر جهت دار گرفته شده است.
این در حالی بود که دوستان ما در روابط عمومی شورای دیزباد تمام تلاش خود را برای گرفتن تصاویر از تمام ابعاد انجام داده بودند و بنده تعدادی از این عکس ها را به دلیل سرعت پایین فیسبوک دانلود و بارگزاری نکرده بودم.
بنابراین مساله اصلی به دوستان روابط عمومی شورا ربطی پیدا نمی کرد و مقصری اگر وجود داشت بنده بودم و امیدوارم که عفو می فرمایید.
نیمه دوم این گزارش تصویری را در ادامه مطلب مشاهده کنید.
ادامه مطلب ...
«دیزباد وطن ماست»- در پیامی از دوستان دیزبادی دریافت کردیم: «80 سال پیش دیزبادی ها وجوهات خود را دادند تا مدرسه ای بنا کنند و فرزندانشان در آن مدرسه با سواد شوند. از این مدرسه نه تنها دیزبادی ها بلکه بسیاری از کودکان و نوجوانان روستاهای اطراف استفاده کردند.
امروز در دیزباد سخنانی مبنی بر بازسازی مدرسه تاریخی دیزباد زده می شود، برخی هم کلا این مساله را انکار می کنند. سوال اینجاست که آیا امروز بازسازی مدرسه کار صحیحی است، با توجه به اینکه ما در بالاده مدرسه نوساز دیگری داریم؟
اگر ما در 80 سال پیش مدرسه ساختیم، زمانی بود که مدرسه برای همه مردم چیز نوی بود و مثل این بود که در روستایی باند فرود هلیکوپتر و هواپیما درست شود.
در آن زمان علوم آکادمیک درس کافری تلقی می شد و ساختن مدرسه به دست آقاخان سوم و از وجوهات اسماعیلیان دیزباد شاهکار بود.»
«اما امروز بازسازی آن هیچ دردی از مردم دیزباد دوا نمی کند. ما امروز بیشتر از مدرسه به آکادمی و آموزش عالی در دیزباد نیاز داریم. اگر دیزباد به دانشکده یا دانشگاهی تجهیز می شد، هم می توانست جمعیت را به دیزباد جذب کند. هم اشتغال ایجاد می شد و هم قشری با فرهنگ به دیزباد می آمدند و به غنای فرهنگی دیزباد می افزودند.
اینکه مدرسه بازسازی شود تنها برای ایجاد نوستالوژی میان دیزبادی هایی که در این مدرسه درس خوانده اند مفید است و دیگر کار شاقی حساب نمی شود.
اساتید دانشگاه و دکترهای دیزبادی باید فکر کنند که چگونه می توان در دیزباد مرکز آموزش عالی تاسیس کرد و اساتید دانشگاه و دانشجویان را به دیزباد جذب کرد.»
با تشکر از ح م برای ارسال این یادداشت
80 سال پیش که در بیشتر روستاهای ایران مردم تنها به دنبال فعالیت های معیشتی خود بودند، دیزبادی ها کار فرهنگی می کردند و مدرسه ای کلاسیک داشتند که حتی دانش آموزان از روستاهای اطراف را تا دبیرستان آموزش می داد. این مدرسه در سال ها پیش ویران شد و مدرسه ای دیگر جایگزین آن شد که آن نیز با خروج مردم از دیزباد بسته شد. امروز نیز برخی جویای احیای مدرسه کلاسیک دیزباد هستند. که به نظر می رسد برنامه بسیار خوبی است.
اما در عین حال مورد دیگری نیز وجود دارد که به نظر می رسد چنانچه به آن اندیشیده شود، خالی از لطف نیست. ما در 80 سال پیش مدرسه ای کلاسیک ساختیم و امروز اگر دوباره آن مدرسه را بسازیم یعنی کار 80 سال پیش را تکرار کرده ایم و این برای مردم دیزباد جذاب نیست.
امروز دیزباد باید به عنوان یک قطب علمی مطرح شود. یک مرکز تحقیقاتی یا یک دانشگاه در روستای دیزباد می تواند در جایگاه مدرسه 80 سال پیش فعالیت کند. تنها از این طریق است که می توانیم جمعیت باسواد و فرهیخته را به دیزباد جذب کنیم و گذشته فوق العاده آن را تکرار کنیم.
فکر کنیم که آیا می توان در این روستا یک آکادمی تاسیس کرد؟ آیا می توان یک مرکز مردم شناسی یا جایی برای تدوین دایره المعارف راه اندازی کرد. قطعا اگر این فضاها در دیزباد پدید آید با توجه به دسترسی های خوب و فضای بکر و آرام دیزباد از آن استقبال می شود.
دیزباد هوای پاکی دارد و مناسب برای فعالیت های ستاره شناسی و نجوم است. کاش می شد کاری نو انجام دهیم و دیزباد را بار دیگر سر تیتر روزنامه های کشور کنیم!
گفتنی است، امسال در اقدامی نوآورانه از سوی شورای اسلامی دیزباد، مدرسه دوم دیزباد بازگشایی شد. این قدم می تواند یک شروع خوب باشد و باید سعی کنیم نگذاریم که حرکتی که امروز شروع شده آرام شود. ادامه یک حرکت می تواند انرژی مضاعفی را در انجام کارهای بزرگ ایجاد کند.
استارت کار توسط شورای دیزباد زده شده و مانده حمایت دیزبادی ها و حمایت افراد توانمندی که افکار خوبی دارند و می توانند شرایط را برای توسعه پایدار در دیزباد ایجاد کنند.