«دیزباد وطن ماست»- فرخ میرشاهی در پیامی چند پیشنهاد را برای دیزباد مطرح کرد که به نظر قابل توجه می رسد.
پیشنهادات وی عبارتند از:
۱-بهداشت و پاکیزکی ده: بیاییم و یک کمی بیشتر به تمیز نگه داشتن دهمان اهمیت بدهیم و از بی تفاوتی در بیاییم و برای اینکار بهترین درمان رقابت مثبت است.
2- طرح عملیاتی: روشن تر منظورم را بیان می کنم اگر ده را به چند قسمت تقسیم کنیم به طور مثال ته ده را به شو کوچه و پی حصار و ... و موده و بالاده را به کوچه بالا و پایین و ...
3- از طرف دیگر بیابیم مثل هتل ها که بستگی به کیفیت شان ستاره دارند ما هم هر سال به محله های مختلف ده مان نمره بدهیم و به جای ستاره از گل لاله.
با این اقدام می توانیم فضایی رقابتی و البته صمیمانه ایجاد کنیم و ضمن آن دیزباد را به مکانی پاکتر برای زندگی تبدیل کنیم.
خوشبختانه این اقدام نیز در دیزباد انجام گرفته است. فعالیت های اجرایی روابط عمومی دیزباد همواره چنین رویکردهایی را داشته و نمونه های آن در سایت دیزباد وطن ماست و سایر رسانه های دیزبادی منعکس شده است.
«دیزباد وطن ماست»- مهندس دیناری معاون سرمایه گذاری اداره کل میراث فرهنگی ، صنایع دستی و گردشگری استان خراسان دیزباد را استان اولین ها نامید.
به گزارش دیزباد وطن ماست، وی مشارکت ، همدلی وهمبستگی اهالی دیزباد را شایسته تقدیر دانست.
او با تاکید بر لزوم ایجاد زیر ساخت ها جهت توسعه صنعت گردشگری به ویژه در مناطق روستایی از خواست مسئولان برای این امر سخن گفت.
دیناری با اشاره به شعار روز جهانی گردشگری از سوی سازمان جهانی گردشگری در سال جاری تحت عنوان: "گردشگری و توسعه روستایی" اظهار امیدواری کرد که شهرستان زیرخان با توجه به برخورداری از پتانسیل و ظرفیت های مناسب بتواند شاهد رونق صنعت گردشگری باشد.
معاون سرمایه گذاری اداره کل میراث فرهنگی در ادامه از اختصاص اعتبار مناسب در سالهای آتی برای توسعه زیرساخت های گردشگری روستای هدف گردشگری دیزباد بالا خبر داد.
«دیزباد وطن ماست»- هادی میرشاهی در نوشتار خود این بار به آثار و ابنیه تاریخی دیزباد پرداخته است. وی بخش های مختلفی را در یک نوشته کوتاه معرفی می کند که خواندنی است.
خانه کلو، برج محمدی (منزل حاج محمّد حسن دارافرین)، برج منزل مرحوم ملاّعبدالرزاق، برج پیش تختگاه، مزار کمر سیاه، داش ها، گورستانها، قلعه منصور یا پی تختگاه، سرپل یا قصرالریح، آسیابها، قلعه حسن، قلعه نو، (نوحصار و قلعه و مزار آن در بحثی جداگانه مطرح شده است)، فرت بافی، کُندُو، پرخَو، رَف، نردبان چوبی طبقات در منازل قدیمی و...
قلعه منصور: روبروی ده واقع در پی تختگاه و پشت برج که مخروبه آن قرار دارد.
در 1318 قمری مردی بنام منصور از تبار هندوستان برای تبلیغ مسیحیّت به دیزباد می آید. این مردکه خیلی زیرک و با هوش بوده همراه نقشه ای نقاطی ازقلعه منصور را مورد کاوش قرار می دهدکه ظاهرأ میخواسته قبری برای خودش احداث نماید.
آن شخص طبق نقشه گنج موردنظرش را استخراج و وقتی به هندوستان عزیمت می نماید سفارش می کند من نمی خواهم در ایران قبر داشته باشم آنرا دوستانم استفاده کنند. از آن تاریخ بنام قلعه منصور معروف شده است.
آسیابهایی که ریش سفیدان بیاد دارند و ازآنها نام می برندکه درسالهای اخیر کارمی کرده عبارتنداز:
آسیابهای: عبدالکریم، قنبر، سرمزار، خواجه بایزید، کربلایی نجم الدّین، آسیای نو سرراه کلدروفچه Cal droufcha می باشد.
«دیزباد وطن ماست»- شورای اسلامی دیزباد طی پیامی از کلیه مالکان مخروبه های دیزباد درخواست کرد که هرچه سریعتر نسبت به تعیین تکلیف ملکشان و بازسازی یا فروش آن اقدام نمایند .
به گزارش دیزباد وطن ماست، تعدادی از منازل مسکونی وچهاردیواری ها در دیزباد سال هاست بلااستفاده مانده و به صورت مخروبه در آمده است. ، این خانه های مخروبه:
۱-چهره ای زشت و ناپسند برای روستا بوجود آورده اند.
۲-با ریزش دیوارها، خطرات جانی برای عابرین بوجود خواهند آورد.
۳- محل ریختن زباله ، برای برخی همسایه ها شده اند.
۴- محل زاد و ولد سگ های ولگرد و همچنین پرورش موش و مار شده اند.
۵- پرتگاهی برای کودکان شده اند.
۶- موجب نفوذ آب به منازل همسایگان پایین دست شده اند.
۷_احتمال سقوط دیوارها بر روی علمک های گاز و خطر اتش سوزی وجود دارد.
ضرورت دارد مالکین منازل مخروبه سریعا دربهسازی و رفع خطر، اقدام لازم را معمول دارند. بدیهی است در عدم اقدام لازم، برابر قانون و مقررات با آنها رفتار خواهد شد. ضمنا تا کنون چندین نوبت این موضوع در مجالس عمومی توسط شورا و دهیاری دیزباد ، به صاحبان منازل مخروبه تذکر داده شده است و همسایگان نیز کرارا یادآور شده اند که متاسفانه اقدامی صورت نگرفته است .
«دیزباد وطن ماست»- بنظر من در یک جامعه مانند شهر و روستا تولید زباله و جمع آوری آن یک رابطه عرضه و تقاضا است ولی بین شهر و روستا تفاوتهایی است. در شهر اگر ما زباله را تفکیک نکنیم و زباله تَر و خشک با هم به داخل باکس شهرداری انداخته شود، آن زباله توسط فردی که استطاعت مالی ندارد و ضایعات جمع آوری می کند تفکیک می شود، چه بهتر که برای راحتی آن فرد زباله توسط ما تفکیک شود. اگر باز هم تفکیک نشود توسط دستگاه های مکانیزه کارخانه کمپوست تفکیک و بهینه سازی می شود. برای این خدمات هر شهروند عوارض شهرداری پرداخت می کند.
طبیعی است که دیزباد گردشگری امروز، دیزبادی که گاز دارد، در منازل حمام است و خیلی از مواد غذایی از شهر وارد می شود نسبت به دیزباد قدیم در تولید زباله مضر برای طبیعت تفاوتهایی دارد.
آیا مردم روستا جهت جمع آوری زباله عوارض پرداخت میکنند؟
بطور مثال چند نفر از اهالی روستا در پرداخت ماهیانه ۵ تا ۱۰ هزار تومان برای جمع آوری منظم زباله روستا همکاری میکنند؟
ما قبل از نتیجه این صحبت اول از خودمان بپرسیم چند مرتبه از خودمان شروع کردیم؟
چند مرتبه خودمان فرهنگ سازی کردیم؟
چرا در مکانهایی از روستا که رد پای گردشگر در آنجا دیده نمیشود باید زباله ببینیم؟
چرا سر چشمه نوحصار پوست انواع شکلات در لابلای سنگها پنهان شود در صورتیکه در جیبمان سنگینی ندارد...
چرا حد فاصل پیحصار تا تلخ بازه چپ زباله های خشک دیده و توسط دوستدار محیط زیست جمع آوری می شود.
چرا حوالی چشمه غرقاب، تا حمام زباله خشک و پلاستیک دیده می شود و توسط اهالی دوستدار محیط زیست جمع آوری می شود...!!
ما خانواده بزرگ و با فرهنگ دیزباد اول باید این نواقص را از خودمان برطرف کنیم دوم به زباله های کنار راه که توسط گردشگرنما تولید شده بپردازیم.
بعد از اینکه خودمان زباله تَر و خشک (ضایعات) را تفکیک کردیم.
زباله ای که به کود تبدیل می شود به طبیعت برگردانیم و زباله ای که برای محیط زیست مضر است به شهر برگردانیم.
حالا با همکاری و همفکری اهالی و مسئولین روستا در جمع آوری زباله کمک کنیم.
فکر می کنم برای بهتر شدن این امر، خوبه که مکانهایی برای اهالی مشخص شود تا زباله تفکیک شده خود را در موعد مقرر آنجا دپو کنند و خودرو مورد نظر (میتواند وانت باشد) فقط تا سر مزار نیاید بلکه در نقاط مشخص شده روستا دور بزند و بعد از جمع آوری زباله تفکیک شده تمام روستا آنرا خارج کند و از آن مرحله به بعد تصمیمات کارشناسی گرفته تا زباله دیزباد مکان دیگری را آلوده نکند.
قطعا تمام این خدمات نیاز به پشتوانه مالی دارد...
اگر احتمالا بودجه خاصی برای زباله روستا نداشته باشیم
فکر میکنم این هزینه تقسیم به هر خانوار دیزبادی شود آنقدر سنگین نباشد که جهت پاکیزگی جامعه و خانه خودمان حاضر به پرداخت آن نشویم.
ضمنا قانون طبیعت را بیاد داشته باشیم، اگر با طبیعت بد رفتار کنیم و بهش زباله بدهیم، روزی میرسد که طبیعت در مقابل ما انسانها واکنش نشان دهد. این متن که با صداقت و صراحت نوشته شده بود نشان می دهد که برای رسیدن به وضعیت بهتر باید تلاش های زیادی مصروف شود و این مستلزم یک خواست همگانی است که در نتیجه فرهنگسازی ایجاد می شود. امیدواریم که شورای مشورتی و شورای اسلامی دیزباد پیشنهادات خوبی را در این خصوص ارائه و اجرا نمایند.