وب سایت الهه معروضی با نام «نیستانه»، با طراحی شکیل خودش مطلبی تحت عنوان «مراسم نوحه سال (نوحصار) در روستای دیزباد علیا» منتشر کرده است. البته این مطلب پیشتر در سایت دیزباد وطن ماست مطرح شده بود، اما از آنجا که تکرار اشتباهات وجود دارد خود را به تصحیح مجدد آن مجاب کردیم.
ابولفضل حسینی از دوستان خوب من است که ایشان را چند سال پیش در نوحصار ملاقات کرده ام. او در نوحصار با من در مورد تزش صحبت کرد. او گفت که معتقد است این واژه از «نوحه سال» مشتق شده است!!!
البته در آنجا خدمت ایشان عرض کردم که باید بیشتر مطالعه کنند و با بزرگان و پیران بیشتر صحبت کنند. اما گویا او سر سازشی با مطالعه ندارد و مطلب خام خود را منتشر کرده است.
جالب اینجاست که پس از او الهه معروضی نیز این مقاله خام را در قالب یادداشتی موجز در سایت خود قرار داده است.
دیزباد وطن ماست، هرگونه نظرات کارشناسانی که کار کارشناسی انجام نمی دهند و صرفا از ظن خود در خصوص یک مساله مهم هویتی برداشتی اشتباه ارائه می دهند، را مردود می داند.
امیدواریم که ابولفضل حسینی هم با مطالعه بیشتر در کارشناسی اش تجدید نظر کند و مطلب جدید او را در همین تارنما منتشر کنیم.
همچنین امیدواریم الهه معروضی در انتشار محتواهای خود به چند سایت و تارنمای دیگر در خصوص موضوع سر بزند تا علمی بودن محتوای سایتش زیر سوال نرود.
مطلب او را می توانید با مراجعه به سایت اصلی یا در همینجا مطالعه کنید.
نوحه سال مراسمی است که قدمتی بیش از 200 سال در روستای دیزباد علیا از توابع نیشابور دارد. مردم دیزباد اعم از اثنی عشری و اسماعیلی این مراسم را منتسب به خود می دانند و همگی بطور دسته جمعی در این مراسم شرکت می کنند. آنان در نزدیکی چشمه ای که آن را برجوشیده از ضربت عصای علی (ع) می دانند جمع می شوند و تعداد زیادی گوسفند برای افزایش آب چشمه قربانی می کنند و تعداد قابل توجّهی نیز بر ای سال دیگر نذر می کنند. در روز مراسم نقطه به نقطه دیگی بر روی آتش قرار دارد و غذا عموماً چلو گوشت است. کسانی که گوسفند قربانی کرده اند آن را قطعه قطعه کرده و در هر دیگی قطعه ای از گوشت آن می اندازند. برخی نیز آش نذر می کنند و از شب قبل از مراسم در تدارک پخت آن برمی آیند. خیلی از افراد حاجتمند که از سال قبل نذر نکرده اند نیز مقداری از ملزومات آش را می آورند و در پخت آن خود را سهیم می نمایند و حین هم زدن آش حاجت خود را بر زبان جاری می سازند و از خداوند متعال می خواهند تا آن را برآورده نماید.
برگرفته از: پژوهش آقای ابوالفضل حسینی کارشناس میراث فرهنگی
میراث فرهنگی کجای کارش درسته که این یکی بخواد باشه.
شما هم دلتون خوشه آقای دکتر....