شهرستان نیشابور
نیشابور، بزرگترین مرکز دانش اسلامی و گاهواره ارجمندترین سخنوران و دانشمندان ایران بوده و پساز بلخ، مرو و هرات، چهارمین شهر خراسان باستانی بهشمار رفته است. مهمترین صنایع دستی مردم نیشابور قالی بافی، فیروزه تراشی، سفال سازی، سبد بافی، و…. است. بیش تر مردم نیشابور از نژاد پیشین ایرانی و از تیره های پارسی هستند که در گذشته های بسیار دور در این سرزمین مستقر شده اند. نیشابوری ها به زبان فارسی و لهجه محلی نیشابوری سخن می گویند. دانشمندان علم و ادبی، چون خیام و عطار نیشابوری، بر این خاک بالیده اند. مردم نیشابور مسلمان و پیرو مذهب شیعه جعفری هستند. شماری از پیروان اسماعیلیه در روستاهای نیشابور، به ویژه دیزباد سکونت دارند. نیشابوری ها مردمی متدین، زحمت کش و پاک اندیش اند. سعی دارند از اخلاق ناپسند، کینه و دشمنی به دور باشند و به آب و خاک و مردم سرزمین خود علاقهمندند. نیشابور زادگاه گروهی از دانشوران و مردان نامدار تاریخ ایران از دوره های بسیار کهن است. در مکان کنونی نیشابور شهری به نام «ریوند» نام وجود داشته است که در نبردی سهمگین میان ایرانیان و تورانیان در زمان هخامنشیان و اشکانیان با خاک یکسان میشود و شهرستان نیشابور توسط شاپور پسراردشیر بنا میشود.پس از اسلام ، شهر نیشابور ، به عنوان تای ایرانی بغداد در برابر آن آراسته می شود. ایرانیان چند هزار سال پیش از پیدایی یونان در شهرسازی خود به ردیف دیوارهای راست و کوچه و توالی خانه ها در امتداد معین دست یافتند که باز خیلی زودتر از غربیان، آنانرا به ساختن شهرهای شطرنجی راهنمایی کرده است. همه ایرانیان باتازیان جغرافی نویس نیز این را یادآور شدهاند که صورت شطرنجی نشاپود پدیدهای ایرانی است، اما برخی از پیروان یونان این را نیز پدیده ای یونانی میدانند که اسکندر با خویش به ایران آورد که استناد علمی ندارد.
صنایع دستی شهرستان نیشابور، مشتمل بر فرش بافی، پارچه بافی، فیروزه تراشی ،سفال سازی و سبد بافی است. از روزگاران کهن فرش بافی در استان خراسان به ویژه نیشابور رایج بوده است. بافت فرش به 2 گونه است بافت فارسی و بافت ترکی. نقشه هایی که در این شهرستان رایج است لچک ترنج ساده، افشان شاه عباسی، لچک ترنج پر، بته جقه ای، گل فرسنگ، اردبیلی، یا شیخ صفی،اسلیمی، درختی و نکارگاه، پشتی بافی نیز بین قالی بافان رایج است.فیروزه تراش یا شناخت گونه های فیروزه از هنرهای مهم و باارزش در شهرستان نیشابور است. تراش فیروزه به گونههای پیکانی، مسطح از جمله تراشهاییاستکه علاقهمندان زیادی دارد. بازار مصرف این هنر علاوه بر درون استان و شهرستان نیشابور از جایگاه ویژهای برخوردار است.در برخی نقاط این شهرستان کارگاههای پارچه بافی سنتی که به تهیه کرباس، چادرشب، و ملحفه مشغول هستند. کرباس های سفید و ظریف بافته میشود که علاوه بر پیراهن و زیر شلواری در تهیه سفره، شمد، حوله، قطیفه نیز از آن استفاده می کنند.
ماخوذ از وبلاگ ایرانگردی-گردشگری-نقشه-ایران-تور-سفر.