معرفی دیار خوبان کهن علیا

                          
 
 
                                                       
 
 

روستای کهن علیا بزرگترین روستای بخش تلنگ و یکی از بزرگترین و معروفترین روستاهای شهرستان قصرقند،استان سیستان وبلوچستان می باشد .که در این روستا قناتی وجود دارد که نام محلی آن کهن و تاریخ این قنات هنوزهم مشخص نیست و دارای جمعیتی بالغ بر ۱۵۰۰ نفر و ۲۲۰ خانوار و در ضمن روستای کهن علیا که از طرف شمال به روستا های کانکور،سهاکی،بارگ،و از طرف جنوب به روستای کهن بلوچانی،و از طرفغرب به کوههای  بان و جهلی کندور و نهایتاً از طرف شرق به روستاهای گتیوان و شارک محدود می باشد.روستای کهن علیا در توابع خود ۴ روستای ثابت(کهن بلوچانی،خوشاب،کلانزه،بوریندوک) و ۷ روستای عشایری و سیاری(لنجواری،چاتک،سهاکی،کلگی،اناری،شیرآپ،کانکور) را دارا می باشد. روستای کهن علیا به لحاظ موقعیت جغرافیایی واقلیمی درمنطقه گرم وخشک (کوهستانی)واقع شده و بیشترین پوشش گیاهی روستا نخل خرما،نخل وحشی(داز)،درخت چگرد،کهیر،کلیر(گیلاس وحشی)،کنار،پیر و بوته (سورگ)معروف به غذای شتر و ....است وآب و هوای آن در زمستان معتدلدر تابستان گرم و خشک میباشد.

 موقعیت محلهروستای کهن علیا: 
ازمحله های ۱-محله ملازهی۲- روکشگی۳-بوریندوکی ۴-جنگان زهی-۵ میازهی ۶-محله جدید حاکیزهی تشکیل شده است،روستا با داشتن قومیت های مختلف با خوشی و صمیمیت درکنارهم زندگی می کنند و مشکلات دراین زمینه اصلا وجود ندارد.که بیشترین تراکم جمعیت و وسعت را درقسمت محله ی ملازهی  که از ابتدای ورودی روستا(کنار خانه بهداشت) میباشد را به خود اختصاص داده است.                          

فضای آموزشی روستای کهن علیا: 

درواقع فضای موجودشامل دوباب مدرسه ی دخترانه و پسرانه درمقاطع ابتدایی ، راهنمایی و دبیرستان دخترانه ، که روستا فاقد دبیرستان پسرانه و دخترانه بوده . که با همت شورای اسلامی روستا آقای صدرائی نیا و مهندس شاهوزایی بخشدار محترم بخش تلنگ دبیرستان دخترانه کهن علیا در مهر ماه سال 92 بازگشایی و ضمیمه دبیرستان دخترانه تلنگ و در سال 93 مستقل گردید . قبل از این دانش آموزان دختر این منطقه فقط تا سوم راهنمایی تحصیل می کردند و با توجه به نبود دبیرستان دخترانه در روستا مجبور به ترک تحصیل می شدند چون تا مرکز بخش حدود  ۳۰ الی ۳۵ کیلومتر فاصله داشتند. لازم به ذکر است روستای کهن علیا هنوز فاقد دبیرستان پسرانه و فضای آموزشی برای دانش آموزان دختر مقطع راهنمایی و دبیرستان می باشد.

فضای بهداشتی،درمانی روستا کهن علیا:
شامل یک خانه ی بهداشت با دو بهورز زن و مرد است،وروستاهای کهن بلوچانی،اوشاب،                 ،کلانزه،بوریندوک را تحت پوشش دارد که در نبود امکانات از فعالیت خاصی برخودار نیست.   
فضای مذهبی وفرهنگیروستای کهن علیا:

شامل یک مسجد که مسجدجامع میباشد نمازجماعت به امامت مولوی نظرمحمد ربانی درآن اقامه می شود. و پایگاه شهید رجائی یکی از مراکز فرهنگی روستا می باشد.

آب اشامیدنی ومهمترین محصولات زراعی روستای کهن علیا:

یکی از مهمترین عناصرطبیعت آب می باشد و باید به این نکته توجه داشت که هرکجا آب است آبادانی هم به جود می آید.آب یکی از عوامل مهم در امر زراعت کشاورزی وهمچنین تأمین بهداشت و مایع حیات انسان است.از این رو بررسی منابع آب آشامیدنیو کشاورزی روستا امری لازم و ضروری است به طور کلی آب آشامیدنی روستای کهن علیا از آب قنات تامین می شود. لازم  به  ذکر است که   با توجه به  مکاتبات  پی در پی معتمدین ، دهیار و شوراهای اسلامی روستا با گذشت چهار سال روستا لوله کشی شده ولی متاسفانه توسط شرکت آب و فاضلاب روستایی جهت منبع آب مورد استفاده هیچ اقدامی صورت نگرفته است،کاشت محصول کشاورزی از طریق آب قنات و آب چاه میباشد. 

 آموزش و سواد در روستای کهن علیا: 

به  برکت  انقلاب اسلامی روستای کهن علیا  یکی از روستاهای  باسواد  منطقه می باشد و

اکثریت شغل مردم روستا کشاورزی و دامداری میباشد. در افراد کمتر از۵۰ سال  بیسوادی

ریشه کن شده ، افراد بی سواد کمی در روستا  وجود دارد و اکثریت معلمان روستا از خود

روستا می باشند و تعداد زیادی ازجوانان روستا مشغول تحصیل در دانشگاه می باشند.

 

فضای ورزشی وسرگرمی روستای کهن علیا: 

روستا با بافت جمعیتی جوان وقرارگرفتن درهمسایگی چند روستای دیگرو وجود مدارس  از

امکانات ورزشی بر خودار نیستو تنها سرگرمی جوانان موتور سواری وتماشای تلویزین می باشد.

فضای تفریحی وباستانی روستای کهن علیا:     

روستای کهن علیا آثار باستانی به گفته بزرگان و ریش سفیدان،سنگر بلوچان محلی،مقابله  و

درگیری با مغولها که در قسمت شمالی روستا قرار دارد که درهمین مکان گورستان مغولها

پا برجاست.وجای دیگری بنام ترکی گور بخاطربالا آمدن مغولها به دهانه کوه ودر درگیری

کشته شده اند و در همین مکان سنگ نوشته های قدیمی در چند جا به چشم  می خورد  که

براثر فرسایش خاک خوانا نیستند.و در قسمت شمالی روستا نیز چندین آبشار وجود دارد که

می توان آبشارگری حدودا ۳۰متراز سطح زمین ارتفاع دارد و از جمله آبشاراناری،سهاکی،

کانکور،کلگی را نام برد.

 شغل ودرآمد مردمان روستای کهن علیا:

با وجود نیروی جوان درروستا  و نبود زمینه شغلی،اکثریت جوانان بیکار

میباشند. و مشاغل اصلی روستا  کشاورزی و دامداری و بقیه هم به شغل ازاد مشغول

می باشند.

 

علاوه برموارد بالا روستای کهن علیا ازامکاناتی نظیردفترمخابراتی با  تلفن همراه روستایی 
  
، دهیاری ، خانه بهداشت ، مدارس ابتدایی و راهنمایی پسرانه و دخترانه و پایگاه بسیج  نیز
 
بهره مند است،اما با وجود جمعیت بالای روستا  این موارد در مقایسه با دیگر روستاها  از
 
 کمبودهای بسیاری بر خوردار است.
 
  
 
    
  بازدید کننده گرامی این پست ثابت منه برای مشاهده پست های دیگر به پایین صفحه
 
 
 
  مراجعه نمایید                         
 
 

محرومترین مدارس غیردولتی در روستای کهن بالا/آموزش وپرورش مهرندارد

مهر گزارش می دهد

محرومترین مدارس غیردولتی در روستای کهن بالا/آموزش وپرورش مهرندارد

شناسهٔ خبر: 3853749 - شنبه ۴ دی ۱۳۹۵ - ۰۹:۴۰
در روستای «کهن بالا» از توابع بخش تلنگ شهرستان قصرقند، مدارس غیردولتی است اما بویی از امکانات یک مدرسه غیردولتی نبرده است.

خبرگزاری مهر، گروه جامعه: مدارس اینجا دولتی نیست اما کلاس های درس با نیمکت های نو و استاندارد و دیوارها با رنگ بندی شاد و مختلف تزئین نشده است. این مدارس از غنی بودن غیردولتی نشده اند، از فقر مطلق غیردولتی نام گرفته اند، «خرید خدمات آموزشی» شده اند تا بتوان معلمشان را تامین کرد.

آنها در مدرسه همانند برخی از مدارس غیردولتی اتاق داندانپزشکی ندارند، حتی در روستای خود هم، چنین امکاناتی ندارند، شهریه آنها میلیونی نیست، صفر است، همه چیز اینجا صفر است.

تلفن آنتن نمی دهد، از دنیای مجازی خبری نیست،  آب آشامیدنی وجود ندارد، لامپی روشن نمی شود، سرویسی نیست که بخواهد بهداشتی باشد. گویا مسابقه ای است برای زندگی در شرایط سخت. مردمان اینجا یاد گرفته اند با هیچ ها زندگی کنند. به حداقل های زندگی محتاجند.

جمعیت آنها کم نیست، حدود هزار و ۵۰۰ نفر در آن روستا زندگی می کنند. اهل جنوب سیستان و بلوچستان هستند دقیقا در نقطه صفر مرزی.

اما واقعیت ها این است که دانش آموزانی هستند که کفش ندارند و با پای برهنه به مدرسه می روند.

دانش آموزان از روستاهای اطرف به روستای کهن بالا می آیند ولی سرویس ایاب و ذهاب ندارند، گاهی موتوری های عبوری از جاده آنان را به مدرسه  می رسانند اما مگر چند موتوری یا چند بار در ماه همزمان با تردد این دانش آموزان موتوری ها از این مسیر گذر می کنند و دانش آموزان باید ۵ تا ۱۰ کیلومتر را که پر از خاک و سنگلاخ است، با پای پیاده تردد کنند.

مدرسه این دانش آموزان قدمتی برابر ۲۲ سال دارد و صندلی هایش استاندارد نیست، آنقدر که تاب تن نحیف دانش آموزان را ندارد و دانش آموزان هر روز شاهد شکسته شدن همین صندلی های فرسوده نیز هستند.

فرق مدرسه غیردولتی این روستا با دیگر مدارس غیردولتی این است که آنها با تراکم بالای ۴۰ نفر در کلاس درس می نشینند و هر دو کلاس یک معلم دارد. 

علاوه بر همه مشکلات به گفته معلمان، اجرای طرح توصیفی در مقطع ابتدایی در این استان به دلیل نبود امکانات آموزشی لازم موجب افت تحصیلی دانش آموزان شده است.

روستای کهن بالا از توابع بخش تلنگ شهرستان قصرقند دارای دو فضای آموزشی پسرانه (ابتدایی و متوسطه اول) بوده که هم اکنون به صورت دوشیفت صبح و بعدازظهر، پسرانه (ابتدایی و متوسطه اول) و دخترانه (ابتدایی، متوسطه اول و دوم) اداره می شود.

روستا فاقد فضای آموزشی دخترانه (ابتدایی، متوسطه اول و متوسطه دوم ) است، این فضای آموزشی در سال ۱۳۷۳ توسط سازمان نوسازی مدارس استان سیستان و بلوچستان احداث شد و اکنون به دلایلی از قبیل بارندگی و حوادث غیرطبیعی، زلزله، گرما و سرما و گذشت بیش از ۲۰ سال از قدمت آن امنیت ندارد.

قسمتی از سقف ساختمان فرو ریخته و در و پنجره های ساختمان به طور کلی شکسته اند و سرویس های بهداشتی مدرسه غیرقابل استفاده هستند، احتمال فرو ریختن سقف و دیوار بر سر دانش آموزان وجود دارد و تحصیل دانش آموزان در چنین ساختمانی بسیار خطرناک است.

مدارس، فاقد امکانات اولیه رفاهی و آموزشی از قبیل، امتیاز برق و سیم کشی ساختمان، امتیاز آب و لوله کشی، یخچال، کولر، پنکه، آب سردکن، سرویس بهداشتی، در و پنجره امن، زمین ورزشی، حصارکشی آموزشگاه پسرانه متوسطه اول، تلویزیون، کامپیوتر، چاپگر، تخته کلاسی، فایل و وسایل کمک آموزشی است.

دانش آموزان روستای کهن بالا یک شانس آورده اند و آن اینکه در زمستان شرایط جوی همراه با آنها است و نیازی به بخاری ندارند اما به دلیل هوای گرم این منطقه، دانش آموزان در ماه های اولیه و انتهایی سال، هر روز عرق نامهربانی ها را از پیشانی پاک می کنند.

فقر و نبود دبیرستان پسرانه در این روستا موجب شده است تا بسیاری از دانش آموزان ترک تحصیل کنند.

اما اینک دانش آموزان روستای کهن بالا در انتظار مهر خیرین هستند و اهالی این روستا دست به دامن رسانه ها شده اند تا حداقل فریاد سکوت آنان شنیده شود.

 

منبع خبر : خبرگزاری مهر ، گروه جامعه

گزارش تصویری از افتتاح پروژه های هفته دولت با حضور فرماندارومسئولین شهرستان قصرقند دربخش تلنگ

 
 

مهری مهر و زمزمه غم معلم

باز آمد ماه مهر ماه مهربان . دانش آموز که بودیم از این جمله زیاد خوشمان نمی آمد زیرا مهر را ماه مهربان نمی دانستیم. الان که نگاه می کنم دلیلش را می فهمم که چرا ماه مهر را نامهربان میپنداشتیم در تابستان آزادی عمل بچه ها حد و مرزی ندارد به عبارتی اصل حریت حاکم است اما با باز شدن مدارس اصل سندیت و کمال چیره می شوند که موجب تحدید هستند  تحدید برای بچه خوشایند نیست. البته همیشه تضاد دو اصل حریت و سندیت نیست که مهر را نامهربان جلوه می دهد بلکه دلایل دیگری نیز وجود دارد. از جمله امکانات مدرسه؛ برخورد مربیان ؛ برنامه درسی و تعطیلی کسب و کار کودکان کار ....
جمله بسیار مشهوری که از دوران تحصیلمان بیاد داریم این بود که میگفتند : "ساعت ها پشت این صندلی های سخت مینشیند... " به راستی نشستن روی صندلی های مدارس ما سخت است زیرا صندلیهای مدارس غیر استاندارد بوده و در درازمدت به جسم انسان اسیب می رساند. انچه که نشستن روی این صندلی را سخت تر میکند عدم انگیزه برای یادگیری مطالب است که خود این عدم انگیزه دلایل مختلفی دارد که یکی از آنها عدم هماهنگی محتوی با زندگی واقعی دانش آموز است همچنین وضعیت اسفناک امکانات و رسانه های آموزشی و تدریس در مدارس است که به شدت از جذابیت محتوی میکاهند. اکثریت قریب به اتفاق مدارس فاقد آزمایشگاه ها و کارگاها می باشند و این فقدان معلم را مجبور به سخنرانی میکند که خسته کننده و کسالت آور است. سالها دل خوش به این بودیم که هوشمند سازی تحولی در تدریس ایجاد می کند که متاسفانه امروز فقط روی اسمی از آن روی کاغذ باقی مانده است و در عمل چیزی از آن باقی نمانده و مسئولین اموزش و پرورش بارها به صراحت اعلام کردهاند که بودجهای برای آن ندارند.
هرساله در روزهای پایانی شهریوررسانه ها برنامه هایی را به بازگشایی مدارس اختصاص می دهند که بازده آن به هیچ عنوان متناسب با هزینه آن نیست زیرا در قدم اول تبلیغات تجاری اثر آن ها را خنثی می کنند. برای  نمونه آنچه در خرید ملزومات مدرسه دانش آموزان اثر گذار است تبلیغات و چشم و هم چشمی است نه نظر کارشناسان زیرا اولیا گاهی از سر ناچاری مجبور به خرید کالاهای غیر استاندارد و ارزان هستند یا به جای توجه به استانداردها به برند و مارک توجه میکنند که هردوی آنها به شدت آسیب زا هستند حتی گاهی اوقات خرید یک وسیله غیر ضروری توسط اولیا برای کودکانشان ناخواسته هزینه ای را روی دست تمام خانوادها می گذارد زیرا خانواده دوست ندارند که بچه ی آنها هم کمبودی را احساس کند. در حالی که آن وسیله کمترین تاثیر را در یادگیری کودکان ندارد. آنچه که لازم در خرید خانواده ها مد نظر قرار گیرد دقت در استاندارد کالا است نه زرق برق کالا به ویژه خانواده باید در خرید کوله پشتی دقت نمایند. بد نیست در این ایام و هنگام خرید برای کودک دلبندمان لحظه هایی هم شده به وضعیت کودکان باز مانده از تحصیل و کودکان کار بیندیشیم و آستین همت را برای یاریشان بالا بزنیم زیاد دور نیستند سر همین چهار راه هم هستند.
توزیع نامناسب مدارس در محلها  و روستاها هم از آن دسته مواردی است که گاهی مهر، مهرماه را میگیرد زیرا خانواده مجبور می شوند بچه هایشان را در مدارسی ثبت نام کنند که بسیار دور است و دانش آموز به علت جدایی از دوستانش ماه ها احساس غریبی می کند وحتی دست به رفتار ناهنجار می زند. اما آنچه که نگران کننده است عدم وجود مدرسه در بیشتر روستاها و محله است. اما متاسفانه متولی این مهم هنوز به وضوح مشخص نیست.
در نهایت بچه هایی که از مهر مادر جدا می شوند انتظار شوک مهر و محبت را  ندارند ولی متاسفانه معلمان امروز به علت مشکلات فراوان معیشتی  و کاستی های بیش از حد مدرسه نای خوانندن زمزمه محبت را ندارند و طفل گریز پای هم بشدت از زمزمه غم میگریزد اگرچه معلم مانند شمع می سوزد و روشنایی می بخشد ولی معلم هم انسان است گاهی مشکلات به گونه آرامشش را به هم می ریزد که فقط غم را زمزمه می کند. ولی آنچه ساز زمزمه محبت معلم را کوک می کند همکاری اولیا است همدلی مسئولین.

 

طی کردن مسافت های طولانی در مسیرهای صعب العبور تا کمبود امکانات اولیه زندگی در بخش تلنگ

چهاربهاران از بخش و روستای محرومی گزارش می دهد که صدایشان به گوش مسئولین نمی رسد؛
 
 
از طی کردن مسافت های طولانی در مسیرهای صعب العبور تا کمبود امکانات اولیه زندگی در بخش تلنگ
 
 
 
بخش تلنگ از توابع شهرستان قصرقند یکی از محرومترین بخش های جنوب استان است بطوریکه ازخدمات اولیه زندگی همچون آب آشامیدنی سالم، خدمات بهداشتی، ارتباطی و اینترنت محروم مانده است.
 

به گزارش چهاربهاران، جاده راه مواصلاتی بین روستاها تا شهر برای مردم نیاز مبرمی به شمار می‌رود؛ با وجود اینکه امکانات بهداشتی، درمانی و معیشتی به صورت یکسان در بین شهرها و روستاها تقسیم نشده وجود جاده برای اتصال روستا به شهر و به دست آوردن امکانات مورد نیاز امری ضروری است که روستاهای جنوب استان سیستان وبلوچستان از حداقلی آن هم محروم هستند.

 

نبود آب آشامیدنی سالم و افت ولتاژ برق از یک سو و از سوی دیگر مشکل تردد در همه فصول به دلیل عدم جاده‌هایی با آسفالت، نبود خدمات بهداشتی، ارتباطی از جمله تلفن ثابت و دکل تلفن همراه اول و اینترنت از دیگر مشکلات بخش و روستاهای این منطقه است.

 

نایب رئیس شورای اسلامی بخش تلنگ در گفت و گو با خبرنگار چهاربهاران، زیر ساخت های مخابراتی و ارتباطی بخش تلنگ را بسیار ضعیف عنوان کرد و گفت: در این بخش فقط  یک دکل روستایی وجود دارد که شش ماه است که با اختلال همراه بوده اما تاکنون هیچ اقدامی دررفع مشکل آن صورت نگرفته است.

 

اکرم بلوچ افزود: مردم این بخش برای استفاده از خدمات اینترنت مجبورند به روستای عورکی در 15کیلومتری تلنگ و مردم روستاهای کهن و شارک نیز مسیر 30 کیلومتری را طی کنند.

 

وی درادامه بیان کرد: افت ولتاژ برق در این روزهای گرم سوزان که با خشکسالی همراه است موجب خسارت به لوازم برقی و سرمایشی مشترکان برق این بخش و روستاها شده است.

 

وی افزود: برای پیگیری این مشکل مکاتباتی از طرف شوراهای اسلامی روستاها، شوراهای اسلامی بخش و بخشداری تلنگ به اداره برق نگور صورت گرفته اما تاکنون هیچ اقدامی برای رفع این مشکل انجام نشده است.

 

وی شاخص های بهداشتی بخش تلنگ را پایین دانست و افزود: تنها درمانگاه این بخش فاقد آزمایشگاه و ماما است که جوابگوی جمعیت 20 هزار نفری ساکنان این منطقه نیست.

 

 سخنگوی شورای اسلامی بخش تلنگ گفت: مردم این منطقه برای معالجه و درمان بسیاری از بیماری های خود مجبور هستند با طی مسافت  100 کیلومتری به شهرستان چابهار سفر کنند که هزینه های گزافی برای ساکنان این منطقه به همراه دارد.

 

عضو شورای اسلامی روستای کهن بالا در گفت و گو با خبرنگار چهاربهاران، اظهار کرد: تنها راه ارتباطی تلنگ با مرکز شهرستان مسیر صعب العبور بی چند است که پس از گذشت سه سال از آغاز علمیات اجرایی آن هنوز به بهره برداری نرسیده و مردم این بخش برای تردد به مرکز باید از سه شهرستان چابهار کنارک و نیکشهر عبور کنند تا به قصرقند برسند.

 

رستم صدرائی نیا گفت: روستای کهن بالا و توابع که دارای بیش از 500 خانوار و 13 پارچه آبادی در یک مسیر راست، فاصله 25 کیلومتری جاده خاکی تا مرکز بخش، در انتظار یک خواب رویایی داشتن جاده بسر می برند، آب در کوزه و ما تشنه لبان میگردیم که مدت چهار سال است 10 کیلومتر آن زیر سازی و رها شده و برای 15 کیلومتر آن هنوز اقدامی صورت نگرفته است.

 

وی افزود: قریب به ده سال از طوفان گونو و تخریب سه دهانه پل در این بخش می گذرد اما تا امروز این پل ها همچنان به حال خود رها شده و بازسازی نشده اند.

 

صدرائی نیا در ادامه گفت: سه سال از عمر بخش تلنگ می گذرد اما تاکنون هیچ اداره ای دراین بخش استقرار نیافته و مردم این منطقه برای انجام امورات اداری مجبورند به مرکز شهرستان سفر کنند.

 

بخش تلنگ با جمعیتی بالغ بر20 هزار نفر و ۷۳پارچه آبادی درجنوب شرق قصرقند واقع شده است.

 

نامه جمعی از مردم روستای کهن بالا در انتقاد از اداره برق نگور

نامه جمعی ازمردم روستای کهن بالادرانتقادازاداره برق نگور

 جمعی از مردم روستای کهن بالا در نامه‌ای به دلیل عدم برق‌رسانی به منازل‌شان، از اداره برق نگور انتقاد کردند و خواستار رفع این مشکل شدند.

در بخشی از این نامه آمده که اداره برق اقدام به نصب تیر برق  نمی‌کند.

در یکی از محله های روستای کهن بالا به دلیل عدم برق‌رسانی، ساکنین برق را از زیر خاک انتقال داده‌اند.

رونوشت این نامه به فرمانداری قصرقند، شرکت توزیع برق سیستان و بلوچستان، استانداری سیستان و بلوچستان و دفتر ریاست‌جمهوری ارسال شده است.

سال قبل نیز جمعی از ساکنان روستای کهن بالا اعلام کردند با وجود ساخته شدن منازل‌شان، اداره برق اقدام به برق‌رسانی نکرده است.

امیدواریم با دخالت فرماندار شهرستان قصرقند مشکل ساکنان این محله حل شود.

 

                                                                                                             شماره : 95/18

                                                                                                              تاریخ : 95/04/19

باسمه تعالی

 

مدیریت محترم برق نگور

 

با سلام و تحیت

                   احتراما باستحضار میرساند که به علت کم کاری مدیریت برق نگور در روستای کهن بالا تعدادی از خانه های روستاییان به دلیل نبودن تیر برق فاقد برق بوده و چندین سال می باشد که از طرف اهالی ، معتمدین ، دهیار و شورای اسلامی پیگیری و مکاتباتی انجام گردیده ولی اقدامی از طرف اداره برق صورت نگرفته است لطفا دستورات لازم را مبذول فرمایید و این امر را مورد پیگیری قرار دهید .

 

                                                                                              باتشکر

                                                                                         رستم صدرائی نیا                  

                                                                               شورای اسلامی روستای کهن بالا        

 

رونوشت :

1 - دفتر ریاست جمهوری

2 - استانداری استان سیستان و بلوچستان

3 - مدیر عامل شرکت توذیع برق استان سیستان و بلوچستان

4 - فرماندار محترم شهرستان قصرقند

 

نامه سرگشاده ی جمعی از ورزشکاران روستای کهن بالا

 

 

اینجانبان جمعی از ورزشکاران روستای کهن بالا می باشیم که سالهای سال است بدون هیچ گونه امکانات تیم های ورزشی تشکیل داده و در راستای نشاط و سلامتی جامعه قدم هایی هر چند کوچک در حد توان خود برداشته ایم. اما با این وجود درد دل هایی داریم و از مسئولین می خواهیم صدای ما را بشنوند و حتی المقدور در برطرف کردن مشکلات ورزش روستا بکوشند.

 

 

نمی دانیم به چه کسی بگوییم ؟ ..... به دهیار .... به شورا ........ به بخشدار........فرماندار.........به استاندارو... . واقعا به که بگوییم از نامه نگاری های بی فایده خسته شده ایم. از بس خودی نشان دادیم و کسی توجه نکرد، از بس ناراحتی‌هایمان که حالا تبدیل به عقده شده است را بازگو کردیم، نه یک بار نه صد بار بلکه هزار بار ولی چه سود ! که حتی کسی نگاهمان هم نمی کند هر بار هم که کوچکترین توجه را کردند با دادن وعده چنگی به دل ما جوانان زدند ولی باز هم مثل همیشه وعده‌های سرخرمن به ما دادند!!!!

این جملات تنها بخش کوچکی از دغدغه های ورزشکاران روستای ما است، ورزشکارانی که با وجود نبود امکانات فعالیت می کنند، اکنون در روستا فرصت های مناسبی برای سرمایه گذاری بر روی نسل نوجوان و جوان فراهم آمده است. ولی چه سود که مسئولین کمبود بودجه را بهانه قرار می دهند. واقعا بودجه ای نیست؟ چرا وقتی ما جوانان درخواست کمترین بودجه ورزشی را می کنیم مسئولان رویشان را از ما برمی‌گردانند. این حق جوانان روستای ما نیست، روستایی که جمعیتی بالغ بر 2000 نفر دارد که قشر اصلی آن را جوانان تشکیل می دهند، به کدامین دلیل باید اینچنین سرگردان و بلا تکلیف بمانیم.

روستای ما دارای استعدادهای فراوانی است. ااز جوانانی بگوییم که مجبورند در رشته های ورزشی خود به عضویت تیم های خارج از روستا درآیند و در صورت کسب موفقیت آن را بنام شهر یا روستایی دیگر ثبت کنند، از کسانی که به دلیل ضعف امکانات از این روستا مهاجرت کردند و بدتر از همه ی این ها، جوانان عزیزی که زمانی ورزشکاران پرتلاشی بودند ولی به دلیل کم شدن شورو اشتیاق ورزشی در این روستا به معضل خانمان سوز اعتیاد روی آوردند و شاید هم خواهند آورد، از جوانانی بگوییم که . . . .

آیا وقت آن نرسیده مسئولین فکر اساسی و برنامه ریزی مناسب برای ساماندهی ورزش روستا انجام دهند. آیا منتظرند شور ورزشی در این روستا بمیرد و آنگاه با حسرت به این روزها بیندیشند؟ آیا منتظرند آسیب های اجتماعی یکی پس از دیگری بر فضای روستا شبیخون زده و محیط را آلوده به انواع ویروس های اجتماعی نمایند؟

این حق جوانان روستا است که در یک سالن ورزشی استاندارد به ورزش بپردازند. این کمترین خواسته ورزشکاران روستا است. تا کی ما باید برای برگزاری کوچکترین مسابقات ورزشی برای جمع آوری بودجه به این در و آن در بزنیم و در آخر هم باید از جیب خودمان و تعدادی خیر هزینه کنیم ، ناراحتی ما یکی یا دوتا نیست، از مسئولینی که صادقانه بگویم کارشان فقط شده عکس گرفتن از مسابقاتی که ما جوانان با هزار خون و دل به راه انداختیم و در عین ناباوری آنها بنام عملکرد خود ثبتش می کنند، از کسانی ناراحتیم که ..... نه می شنوند و نه نگاهمان می کنند.

با وجود این همه بی مهری و کم لطفی، باز هم با این اوضاع ما جوانان نمی گذاریم ورزش در روستایمان بمیرد و ما همواره به کار خود ادامه خواهیم داد. انتظاری که از مسئولین محترم داریم اینکه نسبت به ساخت و تجهیز سالن ورزشی در این روستا اقدام عاجل نمایند. مسئولین باور کنند که ظرفیت ها و استعدادهای ورزشی این روستا فراوان است و فقط کمی توجه و عنایت می خواهد.

این دل نوشته بخش کوچکی از بازگو کردن مشکلات ما جوانان بود ، خدا کند که مسئولین با خواندن این مطالب فکری به حال ورزش روستایمان بکنند انشاءالله

والسلام

جمعی از جوانان ورزشکار روستای کهن بالا شهرستان قصرقند

استان سیستان و بلوچستان

 

راهپیمایی مردم شیعه و سنی چابهار در روز جهانی قدس

راهپیمایی مردم شیعه و سنی چابهار در روز جهانی قدس


چابهار- ایرنا- مردم مومن و روزه دار شیعه و سنی چابهار با شرکت در راهپیمایی روز جهانی قدس حمایت شان از ملت مظلوم فلسطین و قدس شریف را اعلام کردند.




























































  منبع : خبرگزاری چابهار - ایرنا

 

۶۰ کیلومتر طی مسافت برای یک مهر دفترچه درمانی/ درخواست مردم برای تحت پوشش قرار دادن خانه بهداشت کهن

۶۰کیلومتر طی مسافت برای یک مهر دفترچه درمانی/ درخواست مردم برای تحت پوشش قرار دادن خانه بهداشت کهن بالا زیر نظرمرکز بهداشتی درمانی تلنگ

 
 
 
مردم روستای کهن بالا برای خدمات درمانی، بهداشتی مجبور به طی کردن مسافت 60 کیلومتری با پای پیاده و حتی برای مهر کردن دفترچه بیمه خود هستند.
 

به گزارش چهاربهاران، رسیدن به شاخص‌های سلامت، منطبق با فرهنگ و انتظارات جامعه است و رتبه‌های متوسط و پائین به هیچ‌وجه مورد قبول ما و مردم نیست و دور از عدالت بهداشتی خواهد بود.

 

گسترش شبکه‌های بهداشتی ـ درمانی در مناطق روستایی و غیر برخوردار در اولویت حوزه بهداشتی درمانی کشور قرار دارد،در این زمینه مشکلاتی نیز وجود دارد؛ شایسته است مدیران تصمیم گیرنده در حوزه بهداشت در مناطق کمتر توسعه یافته ودور از مرکز توجه بیشتری نشان داده و به حل مشکلات آنان اهتمام ورزند.

 

بیماری که شهر و روستا نمی‌شناسد؛ وقتی پای بیماری به خانه‌ای باز می‌شود، دیگر نمی‌پرسد برای رسیدن به پزشک باید چند ساعت در کوه‌ها پیاده راه بروی تا دوایی برای دردت پیدا کنی.

 

مردم روستای کهن بالا و توابع برای رفتن به مرکز بهداشتی درمانی به شارک مسافت 60 کیلومتر بروند چرا به جای آن به تلنگ که مسافت 30 کیلومتر میباشد نروند و این راه بسیار پر مشقت را باید طی کنند؟؟

 

طی نمودن مسافت دوبرابری مردم کهن بالا را به ستوه آورده است

 

مردم روستای کهن بالا و توابع مجبور هستند مسیر ناهموار و نامناسبی را با سختی طی کنند واین مسیر دراز، سربالائی و خاکی و پر از سنگلاخ نیز مسأله ی است که بارها بخصوص برای اعزام بیماران مشکلات بسیاری رابرای مردم بوجودآورده است.

 

جدای از مشکلات دسترسی نداشتن به خدمات درمانی مطلوب در مناطق روستایی، بحث بهداشت و پیشگیری در این مناطق هم با استانداردها، فاصله معناداری دارد.

 

مرکز بهداشتی درمانی روستایی به‌عنوان اولین مرجع بهداشت و درمان روستاییان به حساب می‌آید که آنها می‌توانند برای رفع مشکلات درمانی خود، ساده‌ترین سطح خدمات درمان و پیشگیری را دریافت کنند

.

 کهن بالا از توابع بخش تلنگ از جمله روستاهایی است که اخیرا به لحاظ تقسیمات کشوری زیر نظر شهرستان قصر قند قرار گرفته است، در زمینه بهداشت در بهمن ماه سال 94 یک درمانگاه در روستای شارک در فاصله 60 کیلومتری کهن بالا به شارک و تلنگ افتتاح شد و خانه بهداشت کهن بالا زیر نظر این مرکز بهداشتی قرار گرفت .

 

کریم بخش درخشیده :معتمد روستای کهن بالا با اشاره به بعد مسافت بسیار زیاد مسیر شارک به تلنگ و کهن بالا اظهار کرد: مردم روستای کهن بالا مجبور هستند حتی برای مهر کردن دفترچه درمانی روستایی مجبور به طی نمودن مسافت 60 کیلومتری  باشند و به علت نبود وسیله نقلیه عمومی بعضا مردم مجبورند که پیاده این مسیر طاقت فرسا وسنگلاخی را طی نمایند.

 

وی افزود: مسیر تلنگ برای مردم منطقه کهن و توابع مسیری راست و 30 کیلومتر و دارای وسیله نقلیه عمومی نیز است درخواست اهالی منطقه کهن و توابع از مسئولین این است که خانه بهداشت کهن بالا را زیر نظر مرکز درمانی تلنگ قرار دهند

.

عکس ها از اهالی منطقه کهن بالا و توابع می باشد که فریاد خود رو به گوش مسئولین بالخصوص فرماندار، دانشگاه علوم پزشکی ایرانشهر و وزارت بهداشت درمان و آموزش پزشکی میرسانند که مردم محروم منطقه کهن رو از از این مشکل و افزایش هزینه ها نجات دهند

.

اهالی منطقه که دفترچه بیمه به دست و پیاده در حال حرکت به شارک هستند.

 

 

 

.

.

.

بحران بی آبی در ساحل اقیانوس بیکرانی از آب

بحران بی آبی در ساحل اقیانوس بیکرانی از آب



چابهار- ایرنا- بحران بی آبی در شهر و روستاهای شهرستان چابهار به ویژه بخش های دشتیاری و پلان واقع در دهانه آبهای اقیانوسی بیداد می کند و مردم با مشکل و بحران جدی بی آبی رو به رو هستند.

به گزارش ایرنا بندر چابهار از طریق دریای عمان به آب های اقیانوس هند متصل است و شهر چابهار در چند متری دریا و دورترین نقاط روستایی آن نیز فاصله ای کمتر از 100 کیلومتر با آب های خروشان اقیانوسی دارند اما از نعمت آب آشامیدنی محرومند.

با تدابیر لازم و برنامه ریزی از سوی دولت و با سرمایه بخش خصوصی برای احداث آب شیرین کن می توان آب آشامیدنی شهر و روستاها را در کمتر از یک سال تامین کرد.


شماری از شهروندان چابهاری در گفت وگو با خبرنگار ایرنا از بی آبی و خشک شدن هوتگ (گودال بزرگ طبیعی جمع آوری آب های سطحی) در روستاها ابراز گلایه کرده و حل این مشکل را از مسئولان خواستار شدند.

منصور کریمدادی یکی از معتمدان منطقه دلگان های دشتیاری گفت: مردم بخش دشتیاری مجبورند از آب غیر بهداشتی جمع آوری شده در طول یکساله در گودالهای روباز (هوتگ) را مصرف کنند و این امر سبب شده دهها نفر به انواع بیماری مبتلا شوند.

وی افزود: در صورت ادامه این روند در تابستان و هوای گرم منطقه احتمال شیوع بیماری وبا و التور زیاد خواهد بود.

مراد جلالی یکی از شهروندان چابهار به خبرنگار ایرنا گفت: در طول هفته فقط یک و بعضی مواقع دو روز آب در لوله کشی خانه ها جریان دارد که آنهم تنها با استفاده از پمپ دینام برقی می توان آن را به حوض انبار منتقل و استفاده کرد.
 

فاروق رئیسی نیز بیان کرد: مسئولان شهرستان چابهار در کنار اقیانوسی از آبهای خدادادی قرار دارند اما همیشه در انتظار ریزش نزولات جوی هستند.

وی افزود: مشکل بی آبی آنقدر دامنگیر مردم
شده که هر سال نماز باران در چابهار اقامه می شود ولی مسئولان استفاده از آب های فراوان اقیانوسی را فراموش کرده اند و هیچ مطالعه ای برای انتقال آب دریای عمان به روستاها ندارند.

رئیس شورای اسلامی بخش پلان و عضو شورای اسلامی شهرستان چابهار نیز اظهار داشت: مردم روستاهای پلان و دشتیاری مجبورند هر تانکر 12 هزار لیتری آب را 80 تا 120 هزار تومان خریداری کنند که آنهم معلوم نیست بهداشتی باشد و صرف این هزینه برای افراد کم درآمد بسیار سخت است و برای برخی خانواده ها نیز امکان پذیر نیست.

شه بخش گرگیج خاطر نشان کرد: اگر 25 میلیون مترمکعب آب هر شش ماه از سد زیردان رهاسازی شود بیش از 300 روستا مشکل بی آبی نخواهند داشت و علاوه بر تامین آب آشامیدنی آب کشاورزی بصورت دیم هم تامین خواهد شد.

وی گفت: هم اینک بیش از 80 میلیون مترمکعب آب ذخیره شده در پشت سد زیردان بدون هیچ استفاده ای در حال تبخیر شدن است ولی به دلایل نامعلومی برای استفاده کشاورزی و آشامیدنی رها سازی نمی شود.

سومار میهن دوست یکی از معتمدان منطقه پلان نیز گفت: آب هوتگ ها خشک شده است و صدها دام سبک و سنگین تلف شده است.

وی افزود: وقتی هوتگ ها از آب باران آبگیری می شود مردم و دامهایشان از همین آب ها استفاده می کنند اما با خشک شدن هوتگ ها امیدها نیز از بین می رود.

رستم صدرائی نیا یکی دیگر از اهالی شهرستان چابهار نیز بیان کرد: کشاورزی در منطقه دشتیاری به فراموشی سپرده شده است و خبری از سرسبزی درختانی مانند چش و رویش ماش و علوفه دامها نیست.
وی ادامه داد: خشکسالی بیش از 18 ساله سبب شده است زمین های سرسبز به ریگزار تبدیل شود.

رئیس شورای اسلامی شهرستان چابهار نیز به ایرنا گفت: شهرستان چابهار از نظر شاخص آب، راه، ورزش، بهداشت، طرح هادی حتی از شهرهای همجوار دیگر مناطق سیستان وبلوچستان عقب تر است و با میانگین کشوری فاصله زیادی دارد.

معین الدین سعیدی افزود: میزان بهره مندی از آب سالم و بهداشتی در روستاهای شهرستان چابهار کمتر از 23 درصد است که این آمار در مقایسه با میانگین کشوری فاجعه و در حد بحران است و باید در چابهار شرایط فوق العاده اعلام شود.

وی ادامه داد: متاسفانه مشکلات شهرستان چابهار از سوی مسئولان کشوری دیده نمی شود و تنها موقعیت راهبردی چابهار از نظر تجاری، اقتصادی، گردشگری و ترانزیت مدنظر مسئولان است و هیچ فکری برای حل مشکلات و توسعه زیرساخت ها نشده است.

رئیس شورای اسلامی شهرستان چابهار بیان کرد: حداقل انتظار مردم شهرستان چابهار و مناطق محرومی مانند دشتیاری تامین آب آشامیدنی سالم و ایجاد امکانات زیرساختی است.

سعیدی افزود: هر نفر از مردم روستایی روزانه 15 لیتر سهمیه آب دارند که واقعا در مناطقی مانند چابهار و برای سواحل نشینان مکران خنده دار است که در کنار اقیانوس بیکرانی از آب قرار دارند اما محتاج یک قطره آب هستند.

رئیس آب و فاضلاب شهری چابهار در گفت وگو با ایرنا اظهار داشت: در شهر چابهار از حدود 90 هزار نفر جمعیت 16 هزار خانواده اشتراک آب شهری دارند.

مسعود شعلی بر افزود: نیاز روزانه جمعیت شهر چابهار 25 تا 30 هزار مترمکعب آب است اما در حد 12 هزار مترمکعب آب از آب شیرین کن خریداری و تحویل مشترکان می شود.

وی با بیان اینکه شهر چابهار با مشکل جدی بی آبی رو به رو و نارضایتی شدیدی حاکم است، ادامه داد: شهر چابهار جیره بندی و به دو قسمت شمالی و جنوبی تقسیم شده است.

وی گفت: در صورت تامین 20 هزار مترمکعب آب مشکل مردم شهر چابهار مرتفع می شود، افزود: هم اینک بخش خصوصی آمادگی دارد بدون استفاده حتی یک ریال از اعتبارات دولتی نسبت به احداث آب شیرین کن در حدود شش ماه اقدام و مشکلات مردم را مرتفع کند.

رئیس اداره آب و فاضلاب شهری چابهار خاطرنشان کرد: یک سرمایه گذار بومی چابهار بارها به این اداره مراجعه و خواهان سرمایه گذاری و احداث آب شیرین کن 20 هزار مترمکعبی است.

شعلی بر ادامه داد: متاسفانه مسئولان پاسخ مثبتی به ایشان نداده اند و مشکلات بی آبی همچنان روز به روز با افزایش جمعیت بحرانی تر می شود و اگر این روند ادامه پیدا کند در ماههای آینده نارضایتی مردم کنترل نخواهد شد.

مدیر آب و فاضلاب روستایی چابهار نیز به خبرنگار ایرنا اظهار داشت: شهرستان چابهار با 438 روستا 157 هزار و 332 نفر جمعیت روستایی شش هزار و 793 اشتراک آب روستایی دارد.

روشن نارویی افزود: از 438 روستای شهرستان چابهار 151 روستا با 71 هزار و 127 نفر برخوردار از شبکه لوله کشی آب هستند و 287 روستا با جمعیت 86 هزار و 205 نفر هیچگونه شبکه آبرسانی ندارند.
 

وی ادامه داد: 349 روستای شهرستان چابهار بالای 20 خانوار جمعیت هستند که باید از نعمت آب آشامیدنی سالم لوله کشی بهره مند باشند.
 

وی بیان کرد: در حال حاضر بیش از 350 روستای شهرستان چابهار با حدود 40 دستگاه تانکر 12 هزار لیتری فرسوده آبرسانی می شوند.

وی ادامه داد: برای هر خانوار 15 لیتر در نظر گرفته شده است که این سهمیه جوابگوی نیاز روستاییان نیست.

مدیر آب و فاضلاب روستایی در کوتاه مدت خواستار رهاسازی آب سدپیشین و سد زیردان شد و افزود: تنها راه اساسی حل مشکلات مردم روستاهای چابهار اختصاص اعتبار لازم برای احداث آب شیرین کن و انتقال آب دریای عمان به تمامی روستاهای این شهرستان است.

نارویی با بیان اینکه ناوگان آبرسانی سیار فرسوده و آبرسانی به کندی انجام می شود، خاطرنشان کرد: چنانچه 50 دستگاه تانکر جدید و نو به ناوگان آبرسانی سیار افزوده شود می توان بحران بی آبی را تا حدی کنترل کرد.

وی گفت: در مجموع 45 حلقه چاه در مناطق روستایی چابهار وجود دارد که بیشتر آنها خشک شده و چاه های کلسکان کمتر از یک متر آب دارند که نمی توان با پمپ آب آنها را به مخزن هدایت کرد.

رئیس امور آب منطقه ای شهرستان چابهار نیز گفت: هم اینک سد پیشین با ظرفیت 175 میلیون مترمکعب کمتر از 31 میلیون مترمکعب، سد زیردان با ظرفیت 207 میلیون مترمکعب آب 86 میلیون مترمکعب و سد شی کلگ با ظرفیت 10 میلیون مترمکعب سه میلیون مترمکعب آب ذخیره دارند.

فرشید میربلوچزهی با بیان اینکه شبکه و خط انتقال آب در سد پیشین و سد زیردان وجود ندارد، خواستار تکمیل خط انتقال آب سد زیردان شد و افزود: برای رهاسازی آب سد زیردان مجوز نداریم.

وی ادامه داد: سد زیردان با هدف تامین آب آشامیدنی روستاها و اراضی پایین دست کشاورزی پیرسهراب، پلان و دشتیاری ساخته شده است.

معاون استاندار سیستان و بلوچستان و فرماندار شهرستان ویژه چابهار نیز به خبرنگار ایرنا اظهار داشت: کاهش نزولات جوی سبب شده تا شرایط بی آبی در روستاهای چابهار به حد بحران برسد و اگر آب سد زیردان رهسازی نشود مجبور به اعلام شرایط فوق العاده خواهم شد.

احمدعلی موهبتی افزود: بحران بی آبی در روستاهای چابهار به حدی پیش رفته است که حتی توان تامین آب با تانکر را نیز نداریم و آب در شهر چابهار جیره بنده شده است.

وی ادامه داد: هم اینک 86 میلیون مترمکعب آب در پشت سد زیردان بدون هیچگونه استفاده ای ذخیره و در حال تبخیر شدن است.

وی خواستار رهاسازی 25 میلیون مترمکعب آب از سد زیردان شد و افزود: با رهاسازی آب سد زیردان تمامی هوتگ ها و چاههای پایین دست آبگیری و برای چندین ماه بحران بی آبی تا حدی کنترل خواهد شد.

فرماندار چابهار گفت: اختصاص اعتبار لازم برای لایروبی سد شیرگواز، اجرای خط انتقال آب از سد پیشین، شیرگواز و سد زیردان ضروری است و باید هرچه سریعتر انجام شود.

موهبتی گفت: ادامه خشکسالی های چندین ساله بیکاری را افزایش داده است و مناطق دشتیاری و پلان را با مشکلات جدی زیست محیطی، ریزگردها و گردوخاک رو به رو کرده است که ادامه این روند بروز بیماری ها زیادی را به دنبال دارد.

وی خواستار مطالعه جامع آب در روستاها، احداث آب شیرین کن و انتقال آب دریا به تمامی روستاهای شهرستان چابهار شد و افزود: تنها راه مقابله با بحران بی آبی استفاده از آب دریا برای آشامیدنی و کشاورزی است.

وی بر تغییر الگوی کشت، جلوگیری از حفر چاههای غیرمجاز و پلمپ آنها، برخورد با متخلفان حوزه آب و رعایت مصرف بهینه آب در بخش کشاورزی تاکید کرد.

شهرستان چابهار از شمال به شهرستانهای نیکشهر، قصرقند و سرباز، از شرق به کشور پاکستان، از جنوب به دریای عمان(مکران) و از غرب به بندر کنارک متصل است.

بندر زیبای چابهار در قلب مَکُّرانِ بلوچستان از 2 شهر به نام های چابهار و نگور، سه بخش مرکزی، دشتیاری(با مرکزیت نگور) و پلان، شش دهستان و 549 آبادی دارای سکنه تشکیل شده است.

چابهار از توابع استان سیستان و بلوچستان در 645 کیلومتری جنوب زاهدان مرکز این استان قرار دارد.

گزارش تصویری بحران بی آبی چابهار در ایرنا تصویری منتشر شده است.





منبع خبر : چابهار ، ایرنا

مُهر  بی مِهری بر چهره بخش تلنگ جنوب شرق/ تلنگ در اوج محرومیت و غفلت مسئولین

 
 
محرومیت با ناف اهالی تلنگ گره خورده است و دیگر تاریخ هم از ثبت آن عاجز مانده است. این بار صدای اهالی این بخش و روستاهای دیگر بالا نمی‌آید و نفسی نمانده تا به عجز و شکایت بپردازند.

به گزارش چهاربهاران، اهالي تلنگ با توجه به قدمت دهستان بودنش نسبت به ارتقاء آن به بخش آرزوي ديرينه داشتند و 4 سالی است که مهر بخشداری بر روستای آنها ضرب خورد تا امید و رفع محرومیت در دل مردم این روستا بیشتر شود، بخشی با 18هزار نفر جمعیت در 60 کیلومتری شهرستان قصرقند با وسعت بیش از 2300 کیلومتر مربع دارای 75 پارچه آبادی و 29 دهیاری که از نگاه مسئولین مغفول مانده است.

حیدر صدرائی نیا معتمد و ریش سفید محل  و از ساکنان بخش تلنگ با اشاره به وجود تبعیض های موجود در این بخش که منجر به از بین رفتن عدالت و ضایع شدن حقوق مردم محروم و رنج کشیده شده است اظهار کرد: از مسئولین استانی وشهرستانی می خواهیم  به بخش تلنگ به عنوان بزرگترین بخش شهرستان قصرقند، به رغم برخورداری از منابع طبیعی توجه ویژه داشته باشند.

وی افزود: هم اکنون مشکلات متعددی از قبیل؛ نبود آب شرب بهداشتی، برق مناسب، امکانات آموزشی، نبود راه مواصلاتی، امکانات بهداشتی و درمانی، بیکاری جوانان به خصوص اغلب تحصیل کرده، نبود دکل همراه اول و تلفن ثابت، اینترنت در روستا، نبود اماکن و تجهیزات فرهنگی، ورزشی و تفریحی و ده ها مشکل ریز و درشت دیگر زیرساختی و زیربنایی، از جمله مواردی است که مردم  این خطه را با نگرانی مواجه ساخته است.

چشم به انتظار دولتمردان

بخش تلنگ در محرومیت و نبود امکانات به سر می برد، در صورتیکه خدمات نظام مقدس اسلامی، غبار محرومیت دوران رژیم منحوس پهلوی را زدوده است، اما بخش تلنگ از قافله پیشرفت دور مانده و نیازهای مردم شریف این دیار بی پاسخ مانده است.

 اهالی این بخش از بی مهری دستگاههای اجرایی اعم ازشهرستان و استان گله مندیم؛ علیرغم اینکه بارها درد دل مردم از نبود امکانات به گوش ناشنوای مسئولین منعکس شده؛ متاسفانه تاکنون هیچگونه اقدامی در این خصوص صورت نگرفته است.

خالد حبیبی از معلمین بخش تلنگ از محرومیت های مدرسه بخش تلنگ حرف می زند و می گوید: در این گوشه از استان سیستان وبلوچستان؛ بخشی واقع است که سالهاست از نبود آب شرب بهداشتی سالم رنج می برد و علیرغم دوندگی های بیش از چند سال اهالی به ادارات  شهرستان و استان تاکنون هیچ نتیجه ای جز مهاجرتهای بی رویه به شهر نداشته است.

وی خطاب به استاندار افزود: شما به بخش محروم و دور افتاده تلنگ تشریف آورده اید و مشکلات  را از نزدیک لمس نموده اید. آیا این بخش حق برخورداری از یک ساختمان دبیرستان متوسطه دوم پسرانه  یا شبانه روزی را ندارد؟

 در حالی که تنها دبیرستان متوسطه دوم پسرانه در سطح بخش است و 13 سال است که ساختمان ندارد.

 آیا احداث یک ساختمان اتفاقات برق و نمایندگی ثبت احوال خواسته زیادی اهالی این روستا است؟

 بهورز روستای کهن بالا به خبرنگار ما گفت: برخورداری از نعمت برق و آب سالم بهداشتی یکی از مولفه های رفاه در هر جامعه ای به شمار می آید و بر کسی پوشیده نیست که ارائه خدمات مطلوب در این بخش می تواند راهگشای بسیاری از مشکلات در دنیای امروزی باشد.

زندگی مردم به نهر های خشکیده گره خورده است

 غلام محمد صدرائی نیا در ادامه می گوید: اما متاسفانه نبود آب آشامیدنی مناسب و افت شدید ولتاژ برق و خاموشی های پی در پی موجب شده تا مردم بخش تلنگ با مشکلات عدیده ای در این راستا روبه رو باشند.

با وجود قول های فراوان مسئولان برای رفع مشکل، هیچگونه اقدام قابل توجهی برای تامین آب آشامیدنی سالم و بهداشتی برخی از روستاهای بخش تلنگ صورت نگرفته است.

شماری از اهالی بخش تلنگ بر اثر مصرف آب غیر بهداشتی دچار بیماریهای کلیوی و روده ای شده اند.

مصرف آب غیر بهداشتی از روی اجبار است

وی خاطرنشان کرد: متاسفانه ما مجبور هستیم از همین آب غیر بهداشتی (هوتگ) استفاده کنیم با وجود اینکه میدانیم عوارض و بیماریهای زیادی ما را تهدید می کند.

یعقوب بادافره مشاور جوان بخشدار گفت: تامین آب لوله کشی و سالم بهداشتی برای روستاهای فاقد لوله کشی بخش تلنگ به سبب وضعیت گرمای هوا به مراتب ضروری تر از سایر بخش های شهرستان قصرقند است و باید هر چه سریع تر محقق شود.

میدانیم هر چه است شرح محرومیت است، محرومیتی که شاید حضرتعالی نیز بر آن واقف باشید و این نوشته ها فقط از باب یاد آوری است.

 از مسئولین ذیربط بخواهید که توضیح دهند که چرا چنین وضعیت نابسامانی در این روستا حکمفرماست؟

 تا کی باید بخش تلنگ تازیانه عقب افتادگی بر گرده اش بخورد؟

 اکرم بلوچ یکی از اعضای شورای بخش تلنگ در گفت و گو با خبرنگار چهاربهاران اظهار کرد: مردم زجرکشیده و محروم بخش تلنگ  که تکیه گاهی جزء مسئولان دلسوز به نظام ندارند در مقابل این بی مهری ها چه بگویند؟ جزء اینکه خطاب به استاندار و مسئولان اجرایی دلسوز به نظام بگوییم، به داد این محرومان برسید.

بلوچ افزود: ما از استاندار سیستان و بلوچستان خواستاریم زمینه ی اعزام کارشناسانی به این بخش فراهم آید تا با بازدید میدانی و ارائه گزارش مأموریت، شما از وضعیت بخش بیشتر و بهتر مطلع شوید، شما نقطه ی عطفی و شروع مبارک و تازه ای بر این داستان غم انگیز باشید و شاهد حقوق اهالی این بخش باشیم.

حامدستوده دهیار روستای کهن بالا گفت: مردم بخش تلنگ فقط و فقط از سر دين به ديار و سرزمين مادريشان، کمر همت بسته اند و با توکل به خداوند متعال در ميدان عمل آماده اند تا به ياري مسئولين بشتابند و سير آباداني و سازندگي ديار خويش را تسريع و تسهيل بخشند.

وی افزود:این بخش وسیع از مشکلات و تنگناهایی رنج می برد که ضرورت دارد با سیاست گذاری؛ برنامه ریزی بهنگام و تخصیص منابع مالی، به سمت آبادانی رهنمون شود.

اين انتظار را از مسئولين خدوم کشور، استان و شهرستان داریم که آنها نيز دست همکاري و مساعدت به سوي ما دراز کنند تا اين موجب دلگرمي اين مردم بزرگ و سرافراز شود و کام مردم به برکت اين پيشرفت ها و آباداني ها شيرين شود.

 

 

دردهای محرومیت، مردم روستای کهن بالا را به ستوه آورده است/ بهداشت و سلامت مردم، بازیچه بی مدیریتی مس

دردهای محرومیت، مردم روستای کهن بالا را به ستوه آورده است/ بهداشت و سلامت مردم، بازیچه بی مدیریتی مسئولین
 
روستای کهن بالا از روستاهای بخش تلنگ ،  توابع شهرستان قصرقند قرار دارد و مردم این روستا با درد محرومیت های بهداشت، مشکل کم آبی و ناهمواری جاده دست و پنجه نرم می کنند.

به گزارش چهاربهاران،روستای کهن بالا و توابع  ، از توابع بخش تلنگ شهرستان قصرقند، دارای بیش از 500 خانوار و فاصله ۳۵ کیلومتری جاده خاکی تا مرکز بخش است اعضای شورای روستا تا کنون مکاتبات متعدد با مسئولین داشتند و مردم روستا در برابر مشکلات بسیار ایستادگی کردند با گذشت چندین طرح ۵ ساله و ۱۰ساله ولی مردم این روستا هنوز از وعده وعیدهای مسئولین ناامید نشده اند در انتظار یک خواب رویایی برای داشتن جاده و مشکلات رفع کم آبی هستند.

خرابی پل و طی مسافت دوبرابری مردم کهن بالا را به ستوه آورده است

مردم روستای کهن بالا مجبور هستند مسیر ناهموار و نامناسبی را با سختی طی می کنند واین مسیر دراز، سربالائی و خاکی و پر از سنگلاخ نیز مسأله ی است که بارها بخصوص برای اعزام بیماران مشکلات بسیاری رابرای مردم بوجود اورده است.

مردم محروم این منطقه بخصوص منطقه کهن بالا و توابع باید بجای مسافت 30 کیلومتر را به دلیل خراب شدن پل های مسیر توسط سیل 60 کیلومتر را طی کنند، روستای بوریندوک تحت پوشش خانه بهداشت کهن بالا با مرکز بهداشتی درمانی تلنگ 10 کیلومتر فاصله دارد ولی مردم مجبور به طی نمودن مسیر 70 کیلومتری می باشند.

مشکلات بهداشتی در کنار خرابی مسیر

چندی قبل مادر بارداری که از روستای کهن بالا به بهداری تلنگ اعزام شده بود به علت نبود ماما و امکانات در مرکز بخش، پزشک مرکز مجبور به اعزام وی به بیمارستان امام علی چابهار نمود ولی متاسفانه در بین راه بچه در شکم مادر فوت و مادر نیز از مرگ حتمی نجات یافت و اگر بیمار به درمانگاه شارک و از آنجا به تلنگ و چابهار اعزام میشد مرگ مادر نیز حتمی بود.

رئیس شورای اسلامی روستای کهن بالا به خبرنگار چهاربهاران گفت: از مسئولین بخش، شهرستان و دانشگاه علوم پزشکی ایرانشهر می خواهیم در راستای رسیدن به اهداف طرح توسعه سلامت مرکز بخش ( درمانگاه تلنگ ) را مجهز و شبانه روزی کنند.

رستم صدرائی نیا افزود: مشکل تأمین آب آنقدر بر اذهان مردم چیره شده بود که از نبود مرکز درمانی و دارو و نیازهای بهداشتی کمتر سخن به میان می آوردند و تنها زمانی آن را مطرح می کردند که ما خود از آنها سوال می کردیم و یا مشکل حادی برای انها بوجود آید.

وی خاطر نشان کرد: مردم حرفهای شنیدنی زیادی دارند؛ آنها از مسئولان گلایه ها و مطالباتی به حق دارند که پیگیری و برآورده کردن آنها در اسرع وقت، وظیفه هر کسی است که در این راستا مسئولیتی بر عهده دارد؛ مکاتبات زیادی با مسئولین بخش، فرماندار قصرقند و دانشگاه علوم پزشکی شهرستان ایرانشهر داشته ایم ولی تاکنون هیچ جوابی از آنها دریافت نکرده ایم.

نیاز مبرم روستای کهن بالا به مرکز درمانی

وی با اشاره به نبود مرکز درمانی در روستای کهن بالا بیان کرد: هدف طرح توسعه سلامت کاهش هزینه های مردم هست نه افزایش، ولی مسئولین بخش تلنگ، شهرستان قصرقند و دانشگاه علوم پزشکی ایرانشهر هزینه های مردم را نه تنها کاهش نمی دهند بلکه روز به روز در حال افزایش است.

صدرائی نیا افزود: چرا باید بیمار بخصوص زنان باردار بجای مسافت 30 کیلومتر مسیر 60 کیلومتری را طی کنند، در حالی که آمار جمعیتی این روستا از شارک بیشتر است.

وی بیان کرد: از مسئولین می خواهیم خانه بهداشت کهن بالا را از مرکز درمانی شارک جدا و زیر نظر مرکز بهداشتی درمانی مرکز بخش تلنگ قرار دهند؛ به عنوان مثال روستای بوریندوک تحت پوشش خانه بهداشت کهن بالا با مرکز بهداشتی درمانی تلنگ 10 کیلومتر فاصله دارد در حالی که مردم  مجبور به طی نمودن مسیر 70 کیلومتری میباشند و این مشکل برای روستاهای گتیوان و شیخ کلگ که تحت پوشش خانه بهداشت شارک می باشند صدق می کند، چون مسیر نزدیکتری با مرکز بهداشتی درمانی تلنگ دارند.

 

.

حکایت تلنگ بخشی معلق بین چابهار و قصر قند؛ از گرمای شدید و افت ولتاژ برق تا کم آبی .

صرفا" جهت اطلاع مسئولین؛
حکایت تلنگ بخشی معلق بین چابهار وقصر قند؛ از گرمای شدید و افت ولتاژ برق تا کم آبی که مردم بخش را به هوتکها کشانده/ پلی که ده سال در انتظار یاری مسئولین برای بازسازی است
 
گرمای بسیار شدید در کنار افت شدید ولتاژ برق و عدم دسترسی مردم به آب بهداشتی و جاده های نامناسب امان مردم بخش تلنگ را بریده است.

به گزارش چهاربهاران، بخش تلنگ از توابع شهرستان قصرقند با 18هزار نفر جمعیت در 70کیلومتری این شهرستان در استان سیستان و بلوچستان قرار دارد و چندی است که از شهرستان چابهار جدا شده و هم اکنون از توابع شهرستان قصرقند است.

همزمان با گرمای شدید 50 درجه در این منطقه در نیمه اول سال مردم شاهد قطعی و افت شدید ولتاژ برق هستند و مهمترین علتی که می توان برای این مشکل عنوان کرد عدم نصب ترانس برای تقویت ولتاژ برق در این منطقه است.

رئیس شورای اسلامی بخش تلنگ در گفت و گو با خبرنگار چهاربهاران، با اشاره به مشکلات بخش اظهار کرد: عمده ترین مشکلات مردم این بخش افت شدید ولتاژ برق، راه نامناسب و آب آشامیدنی سالم و بهداشتی است.

اکرم بلوچ افزود: اداره برق در مورد گسترش شبکه برق و نصب ترانس برای تقویت برق اقدام نکرده و افت ولتاژ برق در بعضی از روستاهای بخش  بسیار شدید است.

وی ادامه داد: بر اثر همین نوسان ها و افت شدید ولتاژ برق، برخی لوازم برقی از جمله یخچال و کولرگازی و پنکه های مردم سوخته و تحمل این گرمای طاقت فرسا زندگی را برایشان دشوار کرده است.

از مسئولین بالادست می پرسیم آیا آنها در این روزهای گرم تابستان بخصوص در ماه مبارک رمضان بدون کولر می توانند زندگی کنند؟  آیا می توانند خودشان را در این گرمای نزدیک به 50 درجه به جای ما قرار دهند؟

تامین آب آشامیدنی بهداشتی برای مردم بخش تلنگ برای خود داستانی دارد

 هوتک و چاله ها، منبع تأمین آب مردم بعضی از روستاهای بخش تلنگ است مانند روستای وشین چات، نوهانی بازار، جدگال آباد، گازگر و کوتیرو  و منطقه کهن آنها از بی آبی رنج می برند.

 در این روستاها مردم به سبب خشکسالی و کمبود آب آشامیدنی از گودالی که در زمان بارندگی از آب باران پر می شود و به آن هوتک می گویند استفاده می کنند.

 مردم این روستاها حدود 5 کیلومتر در هوای گرم و گاهی پای پیاده و با چارپا برای تهیه آب آشامیدنی خودشان را به هوتک روستاها که وضعیت نه چندان مناسبی است تامین می کنند.

آب شرب بعضی از روستاها با تانکر آبرسانی می شود، متاسفانه این آب جوابگوی مردم نیست و آنها ناچارند از آب گندیده هوتک ها استفاده کنند. سرانه آب برای اهالی روستاهای بخش تلنگ برای هر نفر 15 لیتر است.

 این آب را کجا و چگونه مصرف کنند؟

*شرکت سرند گلوبال* پیمانکار لوله کشی آب بخش تلنگ سه سال پیش لوله گذاری را شروع کرد، ولی تاکنون حتی 40 درصد این پروژه انجام نگرفته و لوله های پلاستیکی را در فضای آزاد، دپو کرده اند که به خاطر گرمی بیش از حد هوا لوله ها در حال از بین رفتن هستند.

 این بخش مشکلات فراوانی دارد و برای حل مشکل آب، برق و راه چندین بار به مسئولین بالادست مراجعه کرده ایم هر بار قول پیگیری و حل مشکلات را داده اند ولی تاکنون عملی نشده است.

وضعیت بهداشت و سلامت در بخش تلنگ نگران کننده است

وضعیت نه چندان مناسب بهداشت به دلیل نبود تسهیلات زایمانی و ماما، وضعیت شاخصهای سلامت در بخش تلنگ نگران کننده است. بزرگترین دغدغه ما به خطر افتادن جان مادران باردار و نوزادان آنها که به دلیل بعد مسافت و وضعیت بد راه ها تا مراکز برخوردار در شهرستانهای اطراف و اعزام بدون مراقبت و عدم تشخیص زمان تولد نوزاد توسط خانواده ها و نیز پیامدهای آن با مشکلات زیادی روبه رو هستیم.

مشکلات بخش به اینجا ختم نمی شود، بلکه وضعیت راه های درون بخش به مراتب بدتر است؛ از جمله یک دهنه پل از سه راهی تلنگ به مرکز بخش و سه دهنه پل در جاده کوچو که راه ارتباطی چند روستا با جمعیتی افزون بر چند هزار نفر را در بر می گیرد، با کمال تاسف از زمان طوفان گونو تخریب شده و تاکنون هیچ گونه اقدام مؤثری حتی برای جاده کنار گذر آنها نیز انجام نشده است.

 راه فرعی روستای چب به طرف کهن بالا که به طول 25 کیلومتر است بیش از 500 خانوار در همین روستاها زندگی می کنند بسیار نامناسب که کمتر از 10کیلومتر زیرسازی شده، اما خیلی وقت است کاری انجام نمی شود و شنهای مورد نیاز آسفالت دپو شده است.

 در موقع نزولات آسمانی این مسیرها تا هفته ها مسدود می شوند

راه تلنگ به مرکز شهرستان که به آن بیچند گفته می شود و مردم برای انجام دادن کارهای اداری با پشت سر گذشتن 3 شهرستان چابهار، کنارک، نیکشهر به طول 250 کیلومتر یا از مسیر نوبندیان، جکیگور به قصرقند باید رسید.

 سوال ما از مسئولان راه و شهرسازی این است که چند سال زمان برای تصمیم گیری و اقدام ترمیم سه دهنه پل و دیگر مشکلات مربوط به راه بیچند کافی است؟

 آیا قابل قبول است روستاهای با 80 تا 300 خانوار راه دسترسی نداشته باشند.؟

تلنگ بدون تلفن ثابت و اینترنت مردم این بخش از مزایای تلفن ثابت و اینترنت بی بهره اند و حتی بعضی وقتها تا چند روز همراه اول آنتن ندارد و تلنگ نیاز به یک دکل همراه اول دارد.

رئیس شورای اسلامی بخش تلنگ ضرورت نگاه ویژه به بخش محروم  تلنگ را از نماینده منتخب مردم در بهارستان و مسئولین ذیربط خواستار شد که منطقه محروم بخش تلنگ از توابع شهرستان قصرقند را دریابند.

 

نخستین جلسه برنامه ریزی هفته جوان در بخش تلنگ برگزار شد.

بخشدار بخش تلنگ در این جلسه با تبریک ایام مبارک شعبان بخصوص ولادت حضرت علی اکبر (ع) و روز جوان جوانان را نیروی عظیم و سرشار فکری و ظرفیت بزرگ و آینده ساز کشور در عرصه های مختلف دانست که می تواند با استعداد های خود با توان و انرژی و ایمان بلند خو ، بسیاری از غیر ممکن ها را ممکن ساخته و در مسیر اعتلای علمی و فرهنگی و اجتماعی کشور نقش ارزنده و مؤثر داشته باشد .

 رحیم بخش پاک اندیش جوانان را جلوه با شکوهی از شادابی طراوت و انرژی دانست که جامعه باید بیش از پیش به توانایی های این نسل پویا و کارساز اعتماد نمود و از ظرفیت بالای آنها در تمامی عرصه ها استفاده نماید .

 

 

قابل ذکر است در این جلسه مدعوین درباره  انتخاب نماینده ورزش و جوانان ونحوه اجرای برنامه های هفته جوان به بحث و تبادل نظرپرداختند و اعضای حاضر برنامه های پیشنهادی خود را مطرح نمودند که در پایان این جلسه با بررسی وتبادل نظر وبا انتخاب جوانان و ورزشکاران ، جناب آقای مولابخش جدگال به عنوان نماینده ورزش و جوانان بخش تلنگ انتخاب شد واز تلاش و زحمات جناب آقای خالدحبیبی نماینده سابق ورزش و جوانان تقدیر وتشکر شد.

نشست هم اندیشی و شناسایی کارگروه های تخصصی جوانان بخش تلنگ در سال اقتصاد مقاومتی،اقدام و عمل

.                                                                                                

به گزارش پایگاه اطلاع رسانی ندای جوانان بخش تلنگ

نشست هم اندیشی و شناسایی(کمیته ها)کارگروه های تخصصی حوزه مشاورین جوان در محل سالن اجتماعات بخشداری تلنگ برگزار شد.

 

این نشست به همت حوزه مشاورین جوان که در روز شنبه مورخ 95/01/28 با حضور بخشدار محترم تلنگ، شوراهای اسلامی بخش و روستا ، دهیاران ، فرهنگیان و جمعی از جوانان این بخش در سالن اجتماعات بخشداری برگزار شد.

در ابتدا بخشدار محترم تلنگ ضمن تقدیر از تشکیل کارگروه های تخصصی فعال در حوزه جوانان ، افزود : اقدامات خوبی در سطح بخش توسط جوانان صورت گرفته که نشان از اهمیت موضوع دارد . لذا اکنون که کار با این جدیت شروع شده باید از کمیته ها ، دستاوردهای خوبی برداشت کرد که جوانان بخش از آن منتفع شوند.

پاک اندیش : از ایجاد بانک اطلاعاتی جوانان به همت مشاور جوان خبر داد و ابراز امیدواری کرد و حوزه  را برای پیشرفت و آبادانی بخش در گرو جوانان علی الخصوص کمیته آموزش و پژوهش دانست و افزود : امیدواریم با تشکیل کارگروه هایی در زمینه های تخصصی تر با اهداف ایده ها و طرح های نو از سوی اعضای کارگروه ها زمینه اشتغالزایی جوانان بخش بیش از پیش فراهم شود .

ایشان افزودند : بانک اطلاعاتی به همت حوزه مشاورین جوان بخشداری تلنگ برای برنامه ریزی دقیق و ساماندهی جوانان جهت اشتغالزایی و توانمندسازی جوانان با همکاری دهیاران و جوانان بخش تدوین شده است.

در این نشست کارشناس بخشداری تلنگ اهمیت کمیته ها و کارگروه های تخصصی را به صورت تشریحی اشاره فرمودند و گفتند : هدف از تشکیل این کمیته ها  بررسی مشکلات عمده جوانان ، همفکری و برنامه ریزی برای موضوعات مبتلا به جوانان با حضور اعضای کمیته ها و ارائه مسائل و مشکلات در جلسات هم اندیشی با مسئولان است .

در ادامه این نشست نیز شورای اسلامی روستای کهن بالا گفت : توجه به مسأله ی فقر ، به ویژه در نواحی روستایی ، خدمت رسانی به فقرا و روستاییان ، در راستای عدالت اجتماعی و توسعه ی یکپارچه و پایدار از اهمیت و ضرورت ویژه ای برخوردار است . از آنجا که این اقدام باید منسجم ، مؤثر و هماهنگ باشد ، لازم است در چارچوب برنامه های توسعه ی روستایی بخش قرار گیرد و بنابراین توسعه ی روستایی می تواند نقش مهمی در فقر زدایی و رفع محرومیت در بخش تلنگ داشته باشد .

رستم صدرائی نیا اظهار داشتند : تشکیل صندوقی با مشارکت خیرین محلی بخش جهت حمایت ازدانش آموزان ، دانشجویان و جوانان نیازمند و بی بضاعت در دستور کار قرار گیرد .

در پایان این نشست نیز مشاور جوان بخشدار تلنگ ، ضمن تبریک سال اقتصاد مقاومتی ، اقدام و عمل که از طرف مقام معظم رهبری عالمانه نامگذاری شده است ابراز امیدواری کرد و از مدیران و مسئولین خواستند نسبت به ایده ها و نظرات جوانان که جزو تأکیدات مقام معظم رهبری و رئیس جمهور محترم است و مسئولین عزیز نیز به عنوان یکی از اولویت های کاری خود به آن جامعه عمل بپوشانند .

بادافره : جوانان را آینده ساز این مملکت و مدیران فردای این دیار و همچنین توسعه ، آبادانی و پیشرفت منطقه را در دست جوانان دانست .

ایشان به نمایندگی از طرف جوانان و جمعی از مردم از حمایت های بی دریغ و حسن توجه ویژه فرماندار دلسوز ، بخشدار محترم بخش ، شورای اسلامی بخش و روستاها ، دهیاران و اساتید معزز بخش به حوزه جوانان تقدیر و تشکر نمودند و همچنین از جوانان برومند بخش که بی هیچ مزد و منتی ، پیوسته منادی تحول و مهیای تکاپو برای توسعه بخش ، حفظ اتحاد و تعالی فرهنگی هستند نیز تقدیر و تشکر کردند .

 

حضور معاون مدیرعامل آبفاراستان و مدیران شهرستان قصرقند در بخش تلنگ

به گزارش پایگاه اطلاع رسانی ندای جوانان بخش تلنگ :  روز یکشنبه مورخ 94/12/23 راس ساعت 13:30 جلسه ای  در مورد مشکلات آب شرب بخش تلنگ در یک نشست صمیمی با حضور آقای پاک اندیش بخشدار تلنگ، مهندس چاری معاونت نظارت بر بهره برداری شرکت آبفار استان ، مدیر آبفار شهرستان ،شوراهای اسلامی و مردم درمحل بخشداری تلنگ تشکیل گردید که در ابتدای جلسه جناب آقای پاک اندیش بخشدار تلنگ ضمن عرض سلام و خوشامدگویی به حاضرین و تسلیت ایام فاطمیه ؛مسایل ومشکلات بخش را در زمینه آب شرب کاملا"تشریح نمودند و افزودند تلاشهای یکساله عزیزان در حوزه آب روستایی و تعامل بسیار خوب مردم با خادمین خویش بسیارستودنی است .                                                                         

 

پاک اندیش افزود : اگر موفقیتی حاصل گردیده حاصل مساعدتهای جناب آقای مهندس نارویی مدیرعامل محترم شرکت آبفار استان و همکارانش و حمایت های همه جانبه فرماندارمحترم وسخت کوش شهرستان سرکار خانم ریگی است. ایشان در ادامه اظهار امیدواری کردند در سال جدید نیز با برنامه ریزی بهتر و تداوم مساعدتها در جهت کاهش مشکلات مردم فهیم بخش تلنگ تلاش نماییم. در ادامه نیز حاضرین مشکلات و نقطه نظرات خویش را مطرح نمودند و مهندس رئیسی مدیر آبفار فعالیتهای یکساله آبفار در سطح بخش را تشریح کردند و سپس آقای مهندس چاری به تک تک موارد مطروحه پاسخ داده و قول مساعد دادند نسبت به رفع مشکلات در حدود اختیارات خویش همکاری نمایند.                                                                                                                        

قابل ذکر است که جناب آقای چاری بابت ادامه حفر چاه آب شرب کهن بالا قول مساعد داده وتأکید فرمودند که هر چه سریع تر نسبت به مشکل حاد آب شرب این عزیزان رسیدگی خواهیم کرد. در پایان آقای پاک اندیش ضمن جمع بندی موارد از مدیر آبفار شهرستان خواستنددر جهت پیگیری موارد مطروحه اقدام نمایند.                                                                                                

جشن انقلاب روستای کهن بالا

گزارش تصویری راه پیمایی 22 بهمن 94 ، بخش تلنگ شهرستان قصرقند

 

بهره‌برداری از چندین طرح عمرانی و رفاهی در شهرستان قصرقند


فرماندار قصرقند گفت: به مناسبت گرامی‌داشت دهه فجر، چندین طرح عمرانی و رفاهی در شهرستان قصرقند به بهره‌برداری رسید.



کوروش محمدی در گفت‌وگو با خبرنگار تسنیم در قصرقند اظهار کرد: در گرامی‌داشت ایام‌الله دهه فجر، چندین طرح عمرانی و رفاهی شامل مجتمع رفاهی روستای کهن علیا ُ بهره‌برداری از ساختمان دهیاری روستای چب و حاجی بازار، پارک بازی کودکان روستای حاجی بازار  ومرکز آموزشی رفاهی فرهنگیان در بخش  تلنگ مورد بهره‌برداری قرار گرفت.

وی افزود: هم‌چنین در ایام مبارک دهه فجراز سیل بند روستای هلنچکان و قنات روستای جنگلدر بخش مرکزی این شهرستان بهره‌برداری شد.

فرماندار قصرقند گفت: این تعداد طرح عمرانی و رفاهی با اعتبار 174 میلیون تومان به بهره‌برداری رسید.

 

منبع خبر : پایگاه اطلاع رسانی شهرستان قصرقند

افتتاح ۶ پروژه عمرانی و خدماتی به مناسبت دهۀ فجر در بخش تلنگ

 

 

افتتاح ۶ پروژه عمرانی و خدماتی در بخش تلنگ قصرقند

افتتاح

در ایام مبارک دهه فجر، شش پروژه عمرانی و خدماتی در بخش تلنگ از توابع شهرستان قصرقند افتتاح و مورد بهره برداری قرار می‌گیرد

بخشدار تلنگ امروز در جلسه‌ای با گرامی‌داشت ایام‌الله مبارک دهه فجر و سالروز پیروزی شکوهمند انقلاب، اظهار کرد: در ایام دهه فجر، شش پروژه عمرانی و خدماتی با اعتباری بیش از یک میلیارد و 900 میلیون ریال در بخش تلنگ افتتاح و کلنگ زنی می‌شود.

محمد شاهوزهی افزود: این پروژه‌ها شامل دو ساختمان دهیاری، دو باب پارک بازی کودکان و فروشندگی نفت سفید عشایری است.

وی گفت: هم‌چنین افتتاح مرکز رفاهی فرهنگیان، کلنگ زنی مجتمع رفاهی و تفریحی روستایی کهن بالا از دیگر پروژه‌های قابل افتتاح در این بخش است.

بخشدار تلنگ بیان کرد: امید می‌رود با افتتاح این پروژه‌ها بتوان زمینه بهره‌مندی مردم این منطقه را فراهم کرد.

شاهوزهی تصریح کرد: برگزاری برنامه‌های متنوع فرهنگی و مراسم‌های جشن و سرور از دیگر برنامه‌هایی است که در ایام گرامی‌داشت دهه فجر برای مردم این منطقه تدارک دیده شده است.

وی خاطرنشان کرد: هم‌چنین مردم این نقطه از کشور در مراسم باشکوه راهپیمایی یوم‌الله 22 بهمن مشارکت و حضور گسترده‌ای خواهند داشت