ـ در قسمت های شمالی و غربی نیشابور نیز خاندان های اقوام فارس زبان و ترک زبان شهرستان، نظیر: رضوی، حسینی، علی کاظم، حاج قنبرها، کربلایی اسدها، آقاها، صادقی ها و ... با خاندان های کرد زبان ( از طوایف کردان زعفرانلو، توپکانلو، عمارلو و ورانلو ) همچون: کرکانلو، کال میشی، فرهادخانی، لطیفی، ترابی. شیرقاضی، آقامحمد خانی، سمکان، زینلی و صمیمی به طور اختلاطی و تا حدودی با حفظ برخی از آداب و رسوم قومی و محلی خود ، در کنار یکدیگر زندگی می کنند.
به طور کلی ترکیب قومی شهرستان نیشابور در حال حاضر از اختلاط اقوام فارس، ترک، کرد و بلوچ تشکیل شده است و تنها می توان از لحاظ زبانی این ترکیب را شامل: 89 درصد فارس زبان، 2/10 درصد ترک زبان، 6/0 درصد کردزبان و 2/0 د رصد بلوچ زبان مشخص نمود.
ویژگی های فرهنگی مردم نیشابور
ـ زبان و دین
مردم نیشابور ضمن وقار و متانت در حرکات خود، دارای زبان فارسی با گویش محلی می باشند که برای ناآشنایان به لهجه نیشابوری، درک و فهمیدن آن مشکل نیست، زبانی بسیار نزدیک به زبان فارسی دری با ترکیباتی مشحون از واژگان سره و ناب فارسی، گویش نیشابوری را تشکیل داده است. اقوام ترک شهرستان، زبان اجدادی خود را حفظ و با یکدیگر به ترکی خاصی که خیلی به فارسی نزدیک و از ترکی سایر نقاط چون آذربایجان فاصله گرفته، گفت و گو می کنند. اما زبان غالب آن ها فارسی است. کردهای شمال شهرستان نیز مانند ترک ها، با یکدیگر به کردی سخن می گویند اما در اجتماع، به فارسی تکلم می کنند.
دین مردم نیشابور، اسلام و مذهب آنان شیعه اثناعشری است. در آبان سال 1375، از جمعیت 412904 نفری شهرستان نیشابور، 81/99 درصد را مسلمانان، 03/0 درصد را زرتشتیان و 16/0 درصد را پیروان سایر ادیان و یا افرادی که دین خود را اظهار نکرده اند، تشکیل داده اند. بدین ترتیب پیروان ادیان دیگر بسیار اندک هستند و پیروان مذاهب دیگر اسلامی نیز درصد بسیار کمی را تشکیل می دهند که مهم ترین شان فرقه اسماعیلیه است که در روستاهای: داغی، فردوس و دیزباد علیا (بالا) ساکن می باشند.